فرادید؛ در سالهای اخیر اختلاف نظرهایی بر سر اینکه آیا کودکان جوان باید از سر خود در زمین فوتبال برای ضربه به توپ استفاده کنند یا نه وجود دارد. در سال 2015، سازمان نظارت بر لیگهای کشور آمریکا برای کودکان و نوجوانان U.S. Youth Soccer قوانین جدیدی را اتخاذ کرد، ضربه به توپ با استفاده از سر در کودکان کوچکتر از 11 سال را ممنوع کرد و به نگرانیهای ناشی از آسیبهای آن اشاره کرد. در پاسخ برخی مقامات فوتبال انتقاد کردند بازیکنان جوان مهارتهای ضروری فوتبال را فرا میگیرند و بروز آسیبهایی برای این گروه سنی به عنوان قضیهای نادر شناخته میشود. در حال حاضر مطالعه ارائه شده در ماه گذشته در کنفرانس سالانه کالج ورزشی آمریکا موجب بروز شک و تردید در مورد مقررات فعلی، که در سال 2016 به اجرا در آمده بود، شد.
با توجه به مطالعات انجام شده بر روی بازیکنان فوتبال بزرگسالان بالغ، ضربه سر به توپ میتواند مشابه بر خورد شدید دو کلاه کاسکِت ایمنی باشد. اما توجه کمتری نسبت به این مسئله و عواقب آن صورت گرفته است. با این حال، سال گذشته محققان در پورتوریکو به 30 پسر و دختر جوان بین 9 تا 11 سال اجازه دادند در لیگ محلی شرکت کنند.
بر روی آنها تعدادی از آزمونهای شناختی صورت گرفت و سپس دامنه حرکات سر و ضربه به توپ را اندازه گیری کردند. اکثر کودکان حداقل یکبار در طول سه بازی با سر به توپ ضربه میزدند. دادههای سر پایی نشان میداد که مغز آنها تحت تاثیر نیروی شتابی 16 تا 60 Gs قرار داشته است. در بزرگسالان، 60 Gs به اندازه کافی نیرومند به نظر میرسد که میتواند باعث ضربه مغزی شود، اگرچه در هیچ یک از کودکان شرکت کننده در این مطالعه هیچ آسیبی مشاهده نشد. بسیاری از این تاثیرات محرکهایی هستند که محققان آن را "محرکهای پنهان" مینامند.
در عرض 10 دقیقه پس از هر بازی، محققان تستهای شناختی قبلی را بر روی کودکان تکرار کردند. کسانی که حداقل یک بار به توپ با سر ضربه زده بودند، امتیازات پایین تری در آزمایش کسب کرده بودند. هر چند آزمایش به روشهای متنوعی صورت گرفته و بسته به جنسیت نتایج مسئله متفاوت مینمود. در سر پسران قطرههای کوچکی به عنوان "پردازش سریع" شناخته شدند که با توانایی تفسیر اطلاعات جدید در هنگام دریافت ارتباط دارشتند، در حالی که در دختران در "بازیابی متوالی حافظه" کمی اختلال ایجاد میکرد و این مسئله شامل درک مطالب میشود. Yarimar Díaz-Rodríguez دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اعصاب دانشگاه Maimonides در بوینس آیرس، که رهبری مطالعه را بر عهده داشت میگوید، تغییرات در نمرات آزمون به میزان اندکی بوده است و این آزمایش کوچکی بوده، به همین دلیل اثرات دقیق آن مشخص نیست. او میافزاید، نتایج آزمون شک و تردیدهایی در مورد دستور العملهای اتخاذ شده، ایجاد کرده است.
منبع: nytimesترجمه: وب سایت فرادید