بررسی فیلم Tag: روایتی ناموفق از اتفاقی واقعی

بازی وقتی‌که 9 سالشان بود شروع شد، حالا سی‌وپنج سال بعد بازی به قوت قبل ادامه دارد. این گروه از دوستان بنا به رسمی قدیمی هر سال گرگم‌به‌هوا tag بازی می‌کنند. اگر فیلم به نظرتان یک کمدی بچگانه می‌آید تا حدودی حق با شما است. بااین‌حال این بازی است که موفق می‌شود بعد از سه دهه این گروه را در کنار یکدیگر نگه دارد و صمیمیت بین آن‌ها را حفظ کند. این اتفاق به‌خودی‌خود اتفاقی فوق‌العاده‌ است.
اد هلمز Ed Helms که نقش بزرگ‌سال مسئولیت‌پذیر فیلم را بازی می‌کند در جایی می‌گوید:” جایی یک نفر گفته بود ما برای اینکه پیر شده‌ایم دست از بازی کردن برنمی‌داریم، چون دیگر بازی نمی‌کنیم پیر می‌شویم.” انتخاب بازیگران این فیلم هم به‌نوبه‌ی خود قابل‌تأمل است. جان هم Jon Hamm، جیک جانسون Jake Johnson و جرمی رنر Jeremy Renner که بازیگران نقش‌های عمدتاً جدی هستند در این کمدی به ایفای نقش پرداخته‌اند. هانیبال بورس Hannibal Buress هم به‌عنوان سیاه‌پوست گروه را به این لیست اضافه کنید. (داستان واقعی این ماجرا مربوط به 10 پسر سفیدپوست اهل اسپوکن Spokane است که بعد از انتشار ماجرای بازی‌شان در وال‌استریت ژورنال The Wall Street Journal معروف شدند. با توجه به این موضوع تنوع بازیگران انتخاب شده برای این نقش‌ها قابل‌تقدیر است.)بااینکه صحنه‌های واقعی که آخر فیلم پخش می‌شود، نشان می‌دهد حالت مستند این ماجرا هم به‌اندازه‌ی کافی بانمک می‌بود، اما کارگردان این فیلم جف تامزیک Jeff Tomsic (که این فیلم اولین تجربه‌ی کارگردانی‌اش است) به‌خوبی اوج حماقت و جنبه‌ی اکشن این بازی را به تصویر کشیده است. هلمز در نقش هوآگی Hoagie جلوی دوربین رفته است، کسی که آخرین روز ماه می سال گذشته گرگ شده بود. این به این معنا است که 11 ماه بعد و با شروع ماه می وظیفه او است به شانه‌ی یکی از این چهار دوست دوران کودکی‌اش بزند و آن‌ها را گرگ کند. این کار هر سال باوجود ازدواج و کار افراد گروه و مهاجرت آن‌ها به شهرهای مختلف سخت‌تر می‌شود.
در تمام سال‌هایی که بازی در جریان بوده است دوستشان جری Jerry (با بازی رنر) هیچ‌وقت گرگ نشده است. ازآنجایی‌که قرار است 31 می امسال با نامزدش ازدواج ‌کند، فرصت خوبی برای به دام انداختن او پیش می‌آید. این گروه بلیت هواپیما به مقصد اسپوکن گرفته و تصمیم دارند قبل از ازدواج او را گیر بیندازند. این‌که جری تابه‌حال گرگ نبوده است این بازی را فراتر از سطح چند شوخی می‌برد.بااین‌حال این‌همه زمانی که این دوستان باهم صرف می‌کنند این فرصت را به نویسندگان فیلم راب مک‌کیتریک Rob McKittrick و مارک استیلین Mark Steilen داده است تا خوبی‌ها و بدی‌های نزدیک ماندن با دوستان قدیمی را به‌خوبی نشان بدهند. درهرحال آن‌ها کسانی هستند که خجالت‌آور‌ترین لحظات زندگی شما را از حفظ‌‌اند!.
Tag 15 ژوئن در آمریکا به اکران در آمد و قرار است 29 ژوئن در بریتانیا به روی پرده بیاید.
و حالا نظر منتقدین در مورد این فیلم:
کلینت ورتینگتون Clint Worthington منتقد مجله‌ی Consequence of Sound نوشته است:
“احتمالاً راز شگفت‌انگیز موفقیت Tag این است که تمام حقه‌ها و دام‌هایی که شخصیت‌‌های اصلی پیاده می‌کنند در حقیقت روش مردان برای نشان دادن علاقه‌ی عمیقشان به یکدیگر است. این موضوع به‌اندازه‌ی کافی زیباست. علاوه بر این، اینکه چطور افراد زندگی‌ این پنج دوست هم درگیر این ماجرا می‌شوند نشان‌دهنده‌ی قدرت عجیب بازی است. در دنیایی که بیشتر مردها به احساسی نبودن و فاصله دادن معروف هستند، این کمی عجیب است که این گروه چطور بعد از این‌همه سال‌ با یکدیگر در تماس‌اند. فیلم ماجرای رفاقت پنج نفر را روایت می‌کند و درعین‌حال شخصیت‌هایی دیگری را هم همراه می‌کند.”
اما استیو گرین منتقد ایندی‌وایر indiewire با او هم‌نظر نیست:
“بااینکه گاها Tag واقعاً خنده‌دار است، بهترین صحنه‌‌های آن نشان می‌دهد این افراد فقط به خاطر شرایط است که باهم دوست مانده‌اند. این موضوع چیزی است که فیلم نهایتاً به آن اعتراف می‌کند، اما قبل از آن یک ساعت و نیم اصرار دارد به شما بقبولاند فقط فاصله‌ی جغرافیایی و مشکلات زندگی نیست که بین این دوستان فاصله انداخته است. فیلم چیزی بین یک فیلم دم‌دستی و یک رقابت بچگانه است. بااین‌وجود به نظر من راه‌هایی بدتر از تماشای این فیلم هم برای گذراندن وقت وجود دارد.”گلن کنی Glenn Kenny منتقد راجر ایبرت RogerEbert نوشته است:
“در ابتدا فیلم به نظر فیلمی مناسب خانواده می‌رسد، چیزی مانند «خماری» The Hangover, اما این فیلم چیز دیگری است. در حقیقت هیچ شباهتی به یک فیلم خانوادگی ندارد. فیلم پر از کلمات و صحنه‌های نامناسب برای بچه‌هاست. این‌که این افراد برای نباختن دست به هر کاری می‌زنند هم احتمالاً پیامی نامناسب برای بچه‌های خواهد داشت.
فیلم واقعاً خنده‌دار نیست. فیلم تنها قسمت‌های خنده‌دارش را مدیون بروس است. به نظر من بروس در تمرین‌ها نقش زیادی در اضافه کردن جملات خنده‌دار داشته است، چراکه جز این‌های هیچ قسمت دیگری از فیلم بامزه نیست.”
Tag نتوانسته است میک لاساله Mick LaSalle منتقد سان‌فرانسیسکو کرنیکل San Francisco Chronicle را هم راضی کند:
“فیلم از همان اول مشکلات زیادی دارد. اول از همه اینکه شخصیت جری یک شخصیت مرده است، یک آدم عجیب و خشک؛ اما ازآنجایی‌که فیلم بر روی شکست‌ناپذیری او تکیه کرده است بیشتر فیلم بر روی تلاش بقیه برای شکست او تمرکز دارد. این موضوع بعد از مدتی کاملاً خسته‌کننده می‌شود. می‌توان گفت حتی بعضی از صحنه‌های فیلم درنهایت بی‌سلیقگی ساخته شده‌اند. علاوه بر این مشکل، دیگر این است ما نمی‌توانیم همان‌قدری که این بازی برای این دوستان اهمیت دارد به آن اهمیت بدهیم؛ بنابراین هیچ‌کدام از اتفاقاتی که می‌افتد برای ما آن‌قدرها مهم نیست، با شخصیت‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنیم. در اصل یک موضوع چندین و چند بار تکرار می‌شود و مجموعه‌ای ضعیف را شکل داده است.
احتمالاً در ابتدا Tag ایده‌ی خوبی برای یک فیلم به نظر می‌آمده است اما همان‌طور که می‌بینیم اصلاً خوب از آب درنیامده است. در 20 دقیقه‌ی آخر Tag به یک کمدی بد تبدیل می‌شود. این فیلم باوجود بازیگرانی خوب، وقتتان را هدر می‌دهد.”
همچنین بخوانید:
سر صحنه‌ی فیلم‌برداری فیلم Tag چه بر سر جرمی رنر آمد؟

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.