تخریب‌چی

از قرارگاه تاکتیکی ابلاغ شده بود مسئولین برای رفتن به خط باید اجازه بگیرند، رفتم قرارگاه تا هماهنگی کنم. گفتند:« مثل اینکه خبرنداری؟» گفتم: «از چی؟» یکی از برادران گفت: «بچه‌های گردان اکثرشان شهید شده‌اند، از جمله بچه‌های تخریب‌چی.»

این فرمانده در حالی که شخصاً حدود 40 متر معبر در میدان مین دشمن باز کرده بود هنگام تماس با بیسیم ترکش به پشت کتف چپش اصابت کرد و از سینه‌اش بیرون آمد.

حضور در گردان تخریب خیلی دل و جرات می‌خواست. از اعزام چند هزار نفری که به لشکر ما می‌آمد شاید 20 نفر داوطلب حضور در گردان تخریب می‌شدند و یک عده از این تعداد اندک هم در آموزش‌های سخت قبل از عملیات به گردان‌های رزمی می‌رفتند.

عراق سال 1362 از اولین بمب شیمیایی در عملیات خیبر به طور گسترده استفاده کرد. آن زمان من مسئول تخریب تیپ عبدالعظیم بودم. ماجرای خنثی‌سازی نخستین بمب شیمیایی در مقابل بازرسان سازمان ملل نیز مربوط به همین روزها است.

عراق سال 1362 از اولین بمب شیمیایی در عملیات خیبر به طور گسترده استفاده کرد. آن زمان من مسئول تخریب تیپ عبدالعظیم بودم. ماجرای خنثی‌سازی نخستین بمب شیمیایی در مقابل بازرسان سازمان ملل نیز مربوط به همین روزها است.

لشکر 10 سیدالشهداء(ع) که هنوز از مأموریت مقابله با دشمن در پاسگاه زید و شلمچه فارغ نشده بود، ماموریت یافت با حمله برق آسا به پسمانده ضدانقلاب قهر اسلامی را به آن‌ها بچشاند.

از 30 امین فراز دعا که گذشتیم کمتر از 10 نفر با من سبحانک یا لا اله الا انت می‌گفتند. اما برادر عبدالله هنوز سفت و سخت جواب می‌داد. دعای جوشن کبیر را ادامه دادم. فکر می‌کنم دعا هنوز به نیمه نرسیده بود که دیدم در جواب دادن ذکر دعا انگار صدای شهید نوریان هم نمی‌آید،

مثل اینکه حیا می‌کرد و می‌خواست حرفش رو کسی نشنود گفت: «برادر پارسا، هفته دیگه خدا می‌خواد به من یک فرزند عطا کنه.» الان خانواده به من نیاز دارند و از اینکه دارم می‌رم کنارشان خوشحال هستم. با نادعلی مشغول صحبت بودیم که مقابل حسینیه شلوغ شد.

همه مات و مبهوت حرکت مجید شدند. دیدند با خط خوش روی درب ماشین که از گل پوشیده شده بود نوشته: «شهید مجیدعسگری ولادت 19 دیماه.»

با راهنمایی شهید سید اسماعیل موسوی و کمک بچه‌های مهندسی هشت پرهایی (خورشیدی) درست کرده بودند و با مواد منفجره آنها را منهدم می‌کردند، این کار تمرینی برای مواجهه غواصان تخریب‌چی با موانع هشت پر در ساحل جزیره «ام الرصاص» بود.