یک اسطورهشناس درباره جایگاه فعلی فرهنگ عمومی در سطح جامعهی ایران معتقد است: امر فرهنگی نزد عامهی مردم به شکل خود به خود مؤثرین و فعالترین است اما نزد خواص جامعه، بخش دولتی یا قشر روشنفکر که متاسفانه قریب به اتفاق هم غربزده هستیم، کم فعال است و به امر نوستالژیک لوکس تبدیل شده است که همه میگوییم چه خوب بود اگر کماکان مؤثر بود، اما حیف که نیست