قاجاریه

ویلفرید اسپاروی، معلم انگلیسی - که برای تعلیم کودکان یک شاهزاده نامدار قجری - به اصفهان سفر کرده است، قصه ولی‌نعمتش، ظل‌السلطان را با صورت کوچک و شاداب همچون هلوی رسیده پرشهد دخترکی آغاز می‌کند که بعد از گرفتن صدقه به دنبال کالسکه معلم انگلیسی می‌دوید و نام صدقه‌دهنده را می‌پرسید تا مادرش هنگام نماز ظهر او را به خاطر صدقه‌اش دعا کند.

شاید اغراق نباشد اگر بگوییم نفت در تمام دوران تاریخی شناخته شده بود. طی قرون گوناگون از نفت و مشتقات آن برای موارد اقتصادی و دارویی استفاده می‌شده است. در قرن نوزدهم میلادی مساله سوخت چراغ و ایجاد روشنایی در شب یکی از مسائل مهم اقتصادی و گاهی سیاسی به‌شمار می‌رفت. کمپانی‌های گوناگون در زمینه تولید این سوخت فعالیت می‌کردند.

در دوره قاجار متأثر از تحولات فکری و فرهنگی نگرش‌ها به موضوع آموزش کودکان دگرگون شد و در کنار مکتبخانه‌های سنتی، تأسیس مدرسه‌های جدید اهمیت یافت، با این امید که نتیجه این کوشش‌ها به بهبود زیست ایرانیان منتهی شود. بیشتر این مدارس در عصر ناصری (1264-1313 هجری قمری) و عصر مظفری (1313-1324 هجری قمری) و به طور خاص از 1315 هجری قمری به بعد بنا شدند.

تاریخ اجتماعی در سال‌های اخیر عاملیت تاریخی را منحصر به فرادستان و نهادهای اجتماعی و سیاسی نمی‌داند و بیشتر در پی یافتن نقش مردم، گروه‌ها و جریان‌های حذف‌شده در تحولات جامعه است

قیام تنباکو و لغو کردن انحصارنامه دخانیات تجربه مهم تاریخی این دوره بود، پیوند جامعه و اتحاد مردم را زیاد کرد و به آن‌ها فهماند که می‌شود در مقابل سلطنت ایستاد و حقوق و حق خود را مطالبه کرد.

«سراپا غرق جواهر بود و چنانکه نشسته بود پیدا بود مرد زورمندیست که تقریباً چهل سال دارد و میلیون‌ها جواهر به خود بسته بود. تاجش و بازوبند چپش بسیار گرانبها بود. ریش سیاهش که زیباترین ریش‌های ایران بود تا به زانو می‌رسید. در پای تختش پسرانش صف کشیده بودند.

هر چند بنیان دریافت تسهیلات از کشورهای خارجی را ناصرالدین شاه بنا نهاد اما تداوم این روند در دوره مظفرالدین شاه به نحو چشمگیری به کاهش ارزش پول ملی ایران منجر شد.

نوشته‌اند که سال‌ها پیش ناصرالدین‌شاه در سفر‌های پرحاشیه‌اش به فرنگستان، افزون بر زنان خوش‌سیمای غربی متوجه نظام کنترل اجتماعی کارآمدی شد که در شهر‌های اروپایی برقرار بود و به نظرش خوشایند و جالب رسیده بود.

در دوره قاجار متأثر از تحولات فکری و فرهنگی نگرش‌ها به موضوع آموزش کودکان دگرگون شد و در کنار مکتبخانه‌های سنتی، تأسیس مدرسه‌های جدید اهمیت یافت، با این امید که نتیجه این کوشش‌ها به بهبود زیست ایرانیان منتهی شود. بیشتر این مدارس در عصر ناصری (1264-1313 هجری قمری) و عصر مظفری (1313-1324 هجری قمری) و به طور خاص از 1315 هجری قمری به بعد بنا شدند.

تاریخ اجتماعی در سال‌های اخیر عاملیت تاریخی را منحصر به فرادستان و نهادهای اجتماعی و سیاسی نمی‌داند و بیشتر در پی یافتن نقش مردم، گروه‌ها و جریان‌های حذف‌شده در تحولات جامعه است