قریش

مساله صلح امام حسن،هم در قدیم مورد سؤال و پرسش بوده (1) و هم در زمانهای بعد،و بالخصوص در زمان ما بیشتر این مساله مورد سؤال و پرسش است که چگونه شد امام حسن علیه السلام با معاویه صلح کرد؟مخصوصا که مقایسه ای به عمل می آید میان صلح امام حسن با معاویه و جنگیدن امام حسین با یزید و تسلیم نشدن او به یزید و ابن زیاد

پیامبر گرامی اسلام (ص) زحمتهای زیادی را برای هدایت بشریت متحمل شده است، خداوند متعال در یکی از آیات قرآن مجید اجر این تلاش ها را مودت مردم نسبت به نزدیکان ایشان قرار داده است، منظور از مودت در این آیه چیست؟ و نزدیکان پیامبر که مردم باید آنان را دوست داشته باشند چه کسانی هستند در این مقاله به این دو سؤال پرداخته شده است.

«بلغ ما انزل الیک من ربک » (1)

خستگان سفر، که ساعاتی چند در تب و تاب حرم مطهر امام موسی بن جعفر و امام جواد (علیهما السلام) بودند و شب را تا نیمه نخفته اند، سحرگاهان تمام خستگی ها را از یاد برده اند

سخن را با شعری از حکیم سنایی آغاز می کنیم:

ابوطالب مرد نمونه مکه و عموی عالیقدر پیغمبر و مدافع صمیمی و حامی آن حضرت که از آغاز دعوت پیغمبر پیوسته با عقل و درایت، مرز بین حضرت و قریش را حفظ کرده و به حمایت برادرزاده خویش و پیشرفت دین خدا اهتمام داشت، سرانجام در سال دهم بعثت پیغمبر، جهانی فانی را وداع گفت و به جوار رحمت حق شتافت

نگاهی به فرایند سکوت امیرمؤمنان(ع) در روزگار جانشینان خلفای سه گانه

حقیقت آن است که درک درست رخدادهایی که پس از رسول خدا (ص) ، در ارتباط با رهبری جامعه افتاد، بدون توجه به جناح بندیهای موجود در مدینه آن روز ممکن نیست

امام صادق علیه السلام می فرماید: