نهضت-حسینی

در گذر زمان و طی قرن های متمادی، شیعه در احیای فرهنگ عاشورا و زنده نگه داشتن یاد و نام شهیدان والامقام کربلا تلاشی وافر مبذول داشته که اوج آن الهام گرفتن انقلاب شکوهمند اسلامی ایران از آن مکتب خون بار است .

شباهت های فراوانی که میان نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی(قدس سره) و نهضت عاشورا به پیشوایی سیدالشهدا(ع) وجود داشته، سبب شده بود که مردم شعار دهند: «نهضت ما حسینیه، رهبر ما خمینیه»

قیام جاودان امام حسین(ع) سرچشمه دگرگونیهای شگرفی در زمینه ادبیات اسلامی در حوزه های ادب عربی فارسی ترکی و اردو شده است.1

اشاره: نویسنده، سروده های شاعران را در دو محور اساسی مدایح و مراثی طرح نموده و می گوید: شعرا، در اشعار خود، به ذکر فضایل ائمه و شهادت مظلومانه ی آنان پرداخته اند

نهضت حسینی و رویدادهای عاشورای سال 61 هجری از جمله وقایعی است که بیش از همه رخدادهای تاریخی در فرهنگ مکتوب بشری مطرح بوده است، فرازهایی از تاریخ عاشورا در آثار اغلب نویسندگان و هنرمندان ملل جهان هر چند کوتاه و تحریف شده نشان از اهمیت، بزرگی و شگفت آفرینی این نهضت دارد.

تاریخ بشر، نهضت ها و حوادث خونینِ فراوانی به خود دیده است که بعضی بازتاب ها و تأثیرات کمتری را در زمان خود به وجود آورده اند، ولی برخی انقلابات، موج و طوفانی عظیم ایجاد کرده و دنیایی را به خود متوجه کرده است; لیکن با گذشت زمان و سپری شدن ایام، به تدریج از موج آن ها کاسته شده و به فراموشی سپرده شده اند و تنها در زوایای تاریکِ تاریخ جای گرفته اند.

در این نوشتار قصد آن داریم نمونه هایی از دریای معارف، کرامات، اخلاق، موضع گیری های زیبا و دقیق امام حسین «علیه السلام» را به نظاره بنشینیم

امام حسین (ع) در 27 رجب سال شصت هجری، به همراه فرزندان، برادران، فرزندان برادرش، امام حسن مجتبی (ع) و با اهل و عیال خویش، شبانه از مدینه خارج شد

قیام کربلا، قیامی جامع الابعاد و جاودانه است که به دلیل لایه ها و جنبه های فراگیر و متکثرش تفسیرهای مختلف می پذیرد و می توان با رویکردهای کلامی، فلسفی، عرفانی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی و سیاسی به آن نگریست .

چکیده: چالش اخلاق و قدرت یکی از نمادهای نهضت عاشوراست که آن را از اغلب نهضت ها جدا می سازد . این چالش، نهضت عاشورا را فراتر از پدیده های عادی سیاسی برده و از آن الگویی آرمانی، معنوی و اخلاقی ساخته است . الگویی که هم هدف و هم وسیله آن اخلاقی است، بر خلاف ماکیاولیسم که برای دست یابی به هدف، استفاده از وسایل غیراخلاقی را نیز مجاز می شمرد .