ادبیات-در-سالی-که-گذشت

شهریار زمانی درحالی از تاثیرهای مثبت و منفی شرایط اجتماعی بر روی کار نویسندگان می‌گوید، که معتقد است، نویسنده‌ها و جایزه‌های ادبی دو خط موازی هستند.

امین فقیری می‌گوید در این روزها خود را مشغول جمع‌آوری مجموعه طنزی از نویسنده‌های جهان کرده‌ تا کمی این اوضاع را فراموش کند.

مهشید میرمعزی دلیل این را که در کشورمان کتاب و ترجمه خوب زیاد داریم، دلسرد نشدن نویسندگان و مترجمان می‌داند و معتقد است، برای آن‌ها مهم نیست که چقدر مشکلات بر سر راهشان باشد، کارشان را انجام می‌دهند.

اسدالله شعبانی از وضعیت بد کتاب و کتابخوانی می‌گوید و نسبت به نظام آموزشی آموزش و پرورش انتقاد دارد.

کیهان بهمنی با انتقاد از عرضه کتاب‌های قاچاق در دانشگاه‌ها می‌گوید: این موضوع باعث دلسری مترجمان می‌شود. او همچنین برخورد سلیقه‌ای ارشاد را دلسرد کننده می‌داند.

مشیت علایی درباره ادبیات در سال 98 می‌گوید: به‌نظر می‌رسد اتفاق جدی‌ای‌ در حوزه ادبیات رخ نداده و ادبیات در سکوت گذشته است.

سال 1398 مانند سال‌های قبل با برگزاری جایزه‌های ادبی همراه بود، که البته برگزاری مراسم پایانی برخی از آن‌ها عمدتا به‌دلیل شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد.

محمد حسینی می‌گوید: امسال کتاب خوب خواندم، اما این‌که بخواهم بگویم رونقی داشته یا نه باید بگویم واقعا رونقی نداشته است.

جعفر ابراهیمی از رکود ادبیات در سال‌های اخیر و کوتاهی در شعر نوجوان می‌گوید. او همچنین چاپ کتاب‌های لوکس را یکی از مشکلات اصلی می‌داند و از قیمت بالای کتاب‌ها انتقاد می‌کند.

بلقیس سلیمانی با بیان این‌که ادبیات در سال 98 در ادامه روند چند سال اخیر بود، می‌گوید: همچنان ادبیات خارجی مورد استقبال قرار ‌می‌گیرد، در ادبیات داخلی نیز سانسور همچنان پابرجا و قوی است، اما با این‌ همه کتاب‌های خوبی هم منتشر می‌شود.