بهشت

در شماره پیشین، ادامه سلسله بحث های اخلاقی حضرت استاد را در زمینه سعادت با عنوان مطلوب فطری انسان، برخورداری مؤمنان از نعمت های ویژه الهی در دنیا و آخرت،سعادتمند واقعی،تفاوت بهره افراد از سعادت، استقامت به عنوان شرطدست یابی به سعادت وهماهنگی مصلحت الهی بابهره مندی مؤمنان ازنعمت های دنیابه محضراهل معرفت تقدیم داشتیم

در ادامه سلسله بحث های اخلاقی استاد مصباح یزدی، در این شماره نیز شرح بخش دیگری از وصایای امام جعفر صادق علیه السلام به عبدالله بن جندب را پی می گیریم:

تاکنون با دو ویژگی جهان آفرینش و راه و رسم پاسداشت آن آشنا شدیم. دیدیم که خداوند خود را ملتزم شناخته که بر راه راست باشد و دیدیم که خود را متعهد شمرده که روزی رسان همه جنبندگان باشد. پس ما هم باید در راه راست نظام آفرینش حرکت کنیم و شکر نعمت ها را به جای آوریم. اکنون با ویژگی دیگر آشنا می شویم.

انسان ها، در هر سنّ و سالی باشند، دوره های سخت و آسان و تلخ وشیرینی را پشت سرگذاشته اند. اگر در سنّ و سال بالایی باشند، حوادث ناگوار و گوارای زندگی گذشته آنان بیش تر است. اما هر چه هست آنان مسافرانی هستند که زندگی خویش را از نقطه ای آغاز کرده و اکنون در وضعّیت موجود قرار دارند و این وضعّیت هم در حال تغییر و تحّول است؛ تا آینده چه پیش آید.

ادبیات فارسی، بعد از اسلام، سخت تحت تاثیر حقایق اسلامی است. هر کتاب منظوم یا منثوری را که می گشاییم و می خوانیم آثار و جلوه های قرآنی، حدیثی و معارف اسلامی را در آنها بوفور ملاحظه می کنیم.

بعضى چنین تصور مى‌کنند که اسلام کفه سنگین شخصیت را براى مردان قرار داده و زنان در برنامه اسلام چندان جایى ندارند، شاید منشأ اشتباه آنها پاره‌اى از تفاوت‌هاى حقوقى است که هر کدام دلیل و فلسفه خاصى دارد.

عجبا کار مسیحا کند این بوی نسیم

بدان که «آخرت» در قرآن بر شش وجه و معنی باشد :