بهشت

نیکی به والدین یا بدی نسبت به آنان، از اعمالی است که در دنیا و آخرت آثار مثبت و منفی بر آن مترتب است که دانستن آن، انسان ها را بهتر آگاه می کند تا در برخورد با آن ها بیشتر مراقب اعمال خود باشند.

علی جان حفظ کن وصایا را مادام که عمل کنی در خیر هستی ای علی کسی که غیض خود را فرو برد در حالیکه قدرت بر اجرای ان دارد در قیامت امنیت پیدا میکند و ایمانی پیدا میکند که طعمش را میچشد.

انچه در این نوشتار می آید نصیحت های پیامبر اعظم ـ صلی الله علیه و آله ـ به ابوذر غفاری است. این حدیث در کتاب «مکارم الاخلاق» اثر رضی الدین، حسن بن فضل طبرسی، از علمای قرن ششم هجری، فرزند امین الإسلام طبرسی(صاحب تفسیر مجمع البیان) آمده است

سلام درلغت به معانی گوناگون آمده است یکی از این معانی تحیت است و یکی از اسماء الله نیز «سلام» است. زیرا سلام یعنی امنیت از هرگونه نقص، عیب و فنا و به معنای درود گفتن هم می باشد.

در روز قیامت هر کسی زیر علم کسی می آید: «یوْمَ ینْفِخُ فِی الصّوُرِ فَتَأتُونَ افْواجاً»[1] گروه گروه و صنف صنف می آیند. چرا؟ برای این که شاهد اعمال خویش باشند. قرآن شریف دسته هایی را به دو صنف کلی تقسیم کرده، می فرماید عده ای بهشتی و گروهی جهنمی هستند:

اگر چه حقیقت بهشت نیز برای ما فعلا قابل درک و حتی تصور نیست، ولی با بهره گرفتن از آیات قرآنی، دورنمائی هر چند ضعیف و ناقص بدست می دهیم.

در روایتی از زین ‏العابدین(ع) منقول است که حضرت فرمودند: «مَنْ طَلَبَ الْغِنَی وَ الْاَمْوَالَ وَ السَّعَةَ فِی الدُّنْیَا

ای پر از عرش خدا به خدا می سپارمت آه، سه نیمه شعبان است که مَه مهکش ما، آیینه ی خورشید نشد وخسوف اجل، حجاب بین نازنین رویش وچشم عشاق شد