بهشت

پرسش و پاسخ‌هایی پیرامون بهشت و بهشتیان ظروف بهشتی چگونه است؟ در سوره مبارکه انسان در مورد چگونگی پذیرایی و وسایل و ظروف پذیرایی از بهشتیان خداوند سبحان می‌فرماید: «و یطاف علیهم بآنیه من فضهٍ و اکوابٍ کانت قواریراً» (1) خدمتکاران در گرداگرد بهشتیان ظرفهایی از نقره و قدحهایی بلورین می‌گردانند

در گوشه ی انزوای آن درّه، دست زیر چانه، غم گرفته، روزهای در کنار محمد بودن را مرور می کند. زنی که روزی در اوج ثروت و فخر و شکوه بود و کنیزکان بی شماری صف در صف به دورش می چرخیدند

با توجه به پخش سریال 5 کیلومتر تا بهشت و مطرح شدن مسئله قیامت و بهشت و جهنم در این سریال زیبا و جذاب برآن شدیم تا بهشت و جهنم را از دیدگاه بهاییان هم برایتان بیان کنیم تا با کنار هم گذاشتن دو دیدگاه اسلامی و بهایی درباره مسئله قیامت و بهشت و جهنم بر پوشالی بودن تفکرات و اعتقادات بهاییت پی ببریم ، آنچه در ذیل میآید تماما از منابع دست اول بهاییت نقل ...

آیا می‌شود آن‌هایی که در این دنیا زن و شوهر بوده‌اند در آن دنیا هم زوج باشند آیا این یک قانون کلی است که مردان و زنان صالحه این دنیا، در آن دنیا هم زوج همدیگر باشند یا اینکه اختیار به دست زن می‌باشد و او می‌تواند دیگری را انتخاب کند؟ پاسخ در چند محور ارائه می‌شود: 1

چکیده   آدمی فطرتاً کمال طلب است، هرآنچه را که مطلوب است و موجب کمال آدمی است، دوست دارد و به امید نیل بدان، تلاش می کند

بهای نیل به رضوان و بهشت   این بهشت و رضوان الهی به بهای گام سپردن درمسیر تعالی و دست شستن از پیروی هوای نفس و تبعیت از دستورات الهی و عبودیت خدا نصیب بهشتیان می گردد و چنان نیست که کسی بدون حساب و گزاف بدان دست یابد

چکیده : پیامبر نور و رحمت در مراحل مختلفی ، در مکان ها و زمان های گوناگونی ، سخنان زیادی را پیرامون دوست داران و مخالفین علی (ع) فرموده اند که آن ها توسط راوایان مختلف ضبط گردیده است

شهادت از برترین واژه های فرهنگ اسلامی و از مقدّس ترین مفاهیم معارف الهی است. شهادت اوج کمال انسان است، آنگاه که انسان تمام هستی خود را یکجا نثار معبود می کند و قطره وجودش به دریای بیکران هستی مطلق می پیوندد

انسانی که از غیر خدا در خواست می‌کند، مستحق محرومیت است و در مقابل کسی که فقط به خدای متعال امیدوار است خواسته‌اش اجابت می‌شود[1]

صدای زنگوله های آویخته شده بر گردن شترهای کاروان، سکوت بیابان را در هم می شکست. مسافران قافله خسته و آفتاب سوخته و در عین حال صبورانه به پیش می رفتند