جنید

شیعه از آغاز غیبت یا از زمان پایان گرفتن غیبت صغرا و به صرف پایان یافتن نصوص روایات ذهنیت اصولی آنان به صورتی خاص گشوده شد و به بررسی عناصر مشترک اجتهاد روی آوردند و به دست فقیهان پیشگام ناموری همچون حسن بن ابی عقیل و محمدبن احمدبن جنید اسکافی در سده چهارم گام های مؤثری برداشت و به سرعت دانش اصول به مرحله تصنیف و تالیف رسید و شیخ محمدبن محمدبن نعم ...

ابوعلی محمد بن احمد بن جنید کاتب اسکافی از بزرگان فقها و مجتهدان امامیه و دومین فقیهی است که از آنها به «قدیمین» تعبیر می شود. او در بغداد سکنا گزید و درنخستین گام شکل گیری مدرسه بزرگ بغداد در سده چهارم نقش آفرینی کرد.

بررسی دیدگاه های قدما نتایج متعدد در استنباط احکام فقهی دارد، از جمله:

درباره صوفیه و عرفا، جهات متعددی قابل بحث هست: زمینه های پیدایش تصوف و عرفان اصول و مبانی فکری آنها، آداب و سیر و سلوک صوفیه، همچنین مکاتب صوفیه و نقش فرهنگی و اجتماعی آنها و غیره.

«ابن جنید اسکافی،از اساتید شیخ مفید،گویند که در سال 381 ه.ق درگذشته است و گفته اند تالیفات و آثارش به پنجاه جلد می رسد.فقهاء از ابن جنید و ابن ابی عقیل به عنوان «القدیمین »(دو فقیه دوران قدیم)یاد می کنند.آراء ابن جنیدهمیشه در فقه مطرح است.» (1)