حضرت-معصومه(س)

شب وفات حضرت معصومه (س) بنت موسی بن جعفر (ع) است. در حالی که نوار روضه ای را به جان، عاشقانه گوش می دهم، آرام آرام به خواب می روم

می خواستم بوسه به ضریح مقدست بزنم.

مجری: یک کبوتر سفید زیبا . مکان در حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام

کاروان، دشت ها و تپه ها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته بود و به آرامی به سمت مقصد حرکت می کرد . این راه طولانی تاب و توان همه را ربوده بود .

غم، غربت، خستگی، توان از دل و آرامش از جانش گرفته بود. گویی در بیت الاحزان مادر پا نهاده است؛ «بیت النّور» زخمه به غریبانه های دلش می زد! گویی غربت، همزاد ازلی این خاندان است! غربتی که گاهی در «مدینه» گاهی در «طوس» و این بار در «قم» تجسّم یافته بود.

شب های جمعه حسینیه ای کوچک در چهارراه سجادیه خیابان چهارمردان قم، پذیرای کسانی بود که به نماز و درس اخلاق آیت الله بهاءالدینی می آمدند

به شادمانی شکوفه عصمت، کریمه اهل بیت علیها السلام سزاست که چهره دل و جان را در چشمه سار شادمانی «آل محمد» بشوییم و در میلاد حضرت معصومه علیها السلام چراغ محبت و مهر در دل هایمان بیفروزیم .

آیت الله سید حسین بدلا از درختان کهنسال حوزه علمیه قم است که قبل از ورود آیت الله حائری به قم در این شهر می زیسته و روزگار دشوار رضاخانی و نیرنگهای فرزند او را بخاطر دارد

کوثر: حضرت عالی از جمله بزرگانی هستید که تحصیلات عالیه را در حوزه مقدسه قم و در جوار کریمه اهل بیت گذرانده اید لطفا شمه ای از آن دوران برایمان بفرمایید.

کوثر: با تشکر از حضرت عالی که وقت شریفتان را در اختیار مجله قرار دادید لطفادر ابتدا، شمه ای از زندگی علمی خود را بیان نمایید و اینکه از چه زمانی به قم آمده اید؟