حضرت-معصومه(س)

گروههای مختلف فکری و سیاسی چون شیعیان، عباسیان و خوارج با امویان مخالف بودند و مخالفت گروههایی چون شیعه امامیه به سالهای آغازین عصر خلافت می رسید. به شهادت رساندن امامان شیعه موج خشم و نفرت را در میان شیعیان به حرکت درآورده بود و گاه این حرکتها به صورت قیامهایی علیه خاندان اموی خودنمایی می کرد.

اوّل ذی­قعده سالروز تولد بانویی است که، عطر حضور بسیار کوتاهش در شهر قم، پس از قرن­ها به مشام جان می­رسد. وجود عزیزی که آثار و برکات مرقد مطهرش، ما را از هر نقل و حکایتی در مقام بیان فضایلش بی­نیاز می­سازد. در عین حال به میمنت این زادروز خجسته مختصری از شرح حال آن حضرت را تقدیم خوانندگان می­کنیم.

آگاهی به فرهنگ و روش زندگی پر افتخار خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) و آل علی (علیه السلام) و پناهندگی معنوی و عملی به این پناهگاه مطمئن و استوار یکی از اصلی ترین راه های شناخت اسلام ناب و بهره مندی از آن است؛ چرا که آن ها از سرچشمه زلال اسلام آب نوشیده اند و تبلوری از مکتب حیاتبخش پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) هستند.

در اسلام همان گونه که مردانی چون انبیا، پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و ائمّه معصومین علیهم السلام الگوهای زندگی هستند، بانوانی چون مریم، خدیجه، فاطمه ی زهرا، زینب کبری، و فاطمه ی معصومه

قم، به جمال بانویی مزیّن شده که برترین دختر امام موسی کاظم علیه السلام است. او ستاره ای است که در دامان امامت و ولایت پرورش یافته و موجی است که در دریای فضیلت ها و مکارم آرام گرفته و کشتی نجاتی است که در اقیانوس متلاطم دنیا، اهل زمین را نویدی نو داده است

تاریخ، به گمنامی او کمتر سراغ دارد. محذرّه ای که اگر چه دارای بارگاه با شکوه و باجلالی است، امّا قدرش برای بسیار از محبان اهل بیت (ع) نا شناخته است. بسیاری از ما آگاهی بسیار اندکی از وجود مقدسش داریم. که شاید سالگشت ولادت مبارکش، فرصت مغتنمی برای افزایش آگاهی ما نسبت به حضرتش و به تبع آن کسب معرفت بیشتر، به وجود خجسته اش باشد.

به انگیزه دهم ربیع الثانی، سال روز وفات حضرت معصومه(ع)

شخصیت هر انسانی به مجموعه ای از ساختارهای ظاهری، عقل، عرفان باطنی، اصالت خانوادگی، نبوغ فکری، ملکات اخلاقی و فضیلت های فرهنگی و علمی او بستگی دارد. به هر میزان که انسان، با همت و اراده قاطع خود در اکتساب فضایل و نفی رذایل بکوشد، به همان اندازه شخصیتی جذاب و بالنده خواهد داشت.

اول ذی قعهده سال 173 هجری قمری، در خانه امام موسی بن جعفر علیه السلام ، ستاره ای درخشید که از درخشش آن، آسمان شهر مدینه نورانی شد و ترنم شکفتن نوگلی از بوستان نبوی، وجود تابناک امام هفتم علیه السلام را روشنی دوباره بخشید

تاریخ چشم به راه فاطمه ای دیگر است. انتظار به سر می اید و شمیم دلنوازی، خانه ی خورشید را فرامی گیرد