دولت-نبوی

یکی از مهم ترین قدم هایی که علمای بزرگ اسلامی در قرون اولیه  تاریخ اسلام برداشته اند، ثبت سیر و سلوک پیامبر اعظم اسلام  (ص)  بوده است. اهمیت این امر بیشتر از آن جهت است که ملاحظه در سیره  آن بزرگوار مانع از سیر انحرافی امت می گردد؛ چه آن که براساس نص قرآنی  «لک فی رسول اللّه أسوة حسنة »

درخصوص سیاست خارجی دولت نبوی، آنچه مسلم است آن است که پیامبر (ص) پس از تأسیس دولت در مدینه، به تنظیم روابط خود با سایر واحدهای سیاسی آن روز پرداخت و اهداف، اصول و نظریه خاصی را دنبال می کرد

اسلام آخرین شریعت الهی است که تمام قواعد و ضوابط مربوط به زندگی فردی و اجتماعی انسان ها را با خود دارد

فعالیّت های پیامبر (ص) در مدینه نمایانگر گونه ای خاص از اعمال قدرت در عرصه زندگی عمومی مردم است. از سوی دیگر، پیامبر (ص) آورنده شریعت اسلام ومجری احکام آن در میان مردم بود

تدبیر و مدیریت جامعه بشری از مهم ترین حکمت های ارسال رسل و انزال کتب آسمانی است و نیز اگر سیاست را مدیریت و توجیه و تنظیم زندگی اجتماعی انسان ها در مسیر حیات معقول معنا کنیم، به حکم عقل یکی از عالی ترین کارها و تلاش ها محسوب می شود