سیره-سیاسی-امام-جواد(ع)

بسم الله الرحمن الرحیم یا علی احسن الله جزاک و اسکنک جنته و منعک من الخزی فی الدنیا و الآخرة و حشرک الله معنا

شهر کوفه در تاریخ خونبار شیعه جایگاهی ویژه دارد و مردم ان سامان با همۀ نکوهش هایی که شده اند بیش از تمام مناطق شیعه نشین به نهضتهای علویان پیوسته اند

امام نهم محمد بن علی ملقب به «تقی»[1] و «جواد» در سال 195 ق در مدینه دیده به جهان گشود

شاید یکی از هدفهای مأمون که امام جواد  (ع) را از مدینه به بغداد آورد و او را داماد خود ساخت، این بود که می خواست امام را از کودکی با زندگی دربار آشنا سازد و او را به زندگی اشرافی عادت دهد در نتیجه اصل خویش را فراموش کرده و به زندگی درباری و اشرافی عادت نماید و لذا در همان مجلس عروسی تشریفاتی چیده بود که با روحیه امام جواد (ع) هیچ تناسبی نداشت ...

همسر امام جواد(ع)، زنی است که در عصر خود همه او را بانویی باتقوا، مؤمن، هوشمند و خردمند می دانستند. امام هادی (ع) بخشی از دانش مادر خود را این چنین بیان می داشت: «أُمی عارفة بحقی؛ مادرم عارف به حق من در امامت است»

پدیده غلو به عنوان انحرافی جدی در شرایع آسمانی، همواره دین واقعی و الهی را به چالش کشیده است.[1] این پدیده خطرناک در دوره ائمه با شدت و ضعف تداوم داشته و به ویژه در دوره امام باقر و امام صادق شیعیان را به شدت درگیر خویش کرده است

ادیان الهی و از جمله اسلام از ابتدای ظهور تا به امروز همواره تحقق حکومت جهانی مبتنی بر عدل الهی را به عنوان هدفی راهبردی دنبال کرده اند

بعد از امامت امام رضا (ع)، رسما امامت به امام جواد (ع) انتقال یافت، که اندکی را در باب زندگی سیاسی و مبارزاتی آن حضرت، مورد بحث قرار می دهیم.

هر شریعت و دینی جهت تداوم و بقا و مصون ماندن از تحریف و برای هدایت امّت خویش به حق و حقیقت، نیازمند هدایت گر و راهنما در هر زمان می باشد

محمد بن علی بن موسی در ماه مبارک رمضان[1]سال 195 هجری قمری در مدینه به دنیا آمد[2] و در 29 ذی‎القعده [3]سال 220 هجری قمری در حالی که بیست و پنج سال و چند ماه بیشتر نداشت[4]، در دوران حکومت معتصم[5]در بغداد به شهادت رسید