شاعر-ایرانی

«عمران صلاحی» از نام آوران عرصه ادبیات جد و غیر جد، به تاریخ دهم تیر اسفند 1325 در محله امیریه (مختاری تهران) متولد شد. پدرش محب الله (با اصالتی اردبیلی) کارمند راه آهن بود و بالطبع خانواده اش کثیر السفر بود.

اگر به تقویم تان رجوع کنید، هشتم مهرماه را مصادف با بزرگداشت مولانا می‌بینید. زندگی و احوالات مولانا شاعر بزرگ و عارف بنام ایرانی، به خصوص دیدارش با شمس تبریزی، بستر بزرگی برای الهام و آفرینش آثار هنری در حوزه‌های ادبی، موسیقی و نمایشی است.

سعدی شیرازی، شاعر و نویسنده پارسی‌گوی ایرانی در سال 606 هجری قمری چشم به جهان گشود. لقب‌های زیادی به این شاعر گران‌قدر داده شده است؛ استاد سخن، پادشاه سخن، شیخ اجل و استاد مطلق سخن فارسی تنها بخشی از لقب‌های سعدی است.

حسن همایون با کتاب «آشویتس خصوصی من» برگزیده سومین دوره جایزه احمدشاملو شد. در جشنواره مجله تجربه هم این اثر به عنوان کتاب سال بخش شعر معرفی شد. با این شاعر جوان درباره «آشویتس خصوصی من» گفت و گو کردیم

ضیاء موحد (1321- اصفهان) را با «جمع اضداد» یا «ضدین» تعریف یا توصیف می کنند، توصیفی که او به خوبی توانسته اضلاع این ضدین را کنار هم بچیند تا ما او را در هیات شاعر، منطق دان و فلسفه دان (و مترجم و پژوهشگر) ببینیم.

«عمران صلاحی» از نام آوران عرصه ادبیات جد و غیر جد، به تاریخ دهم تیر اسفند 1325 در محله امیریه (مختاری تهران) متولد شد. پدرش محب الله (با اصالتی اردبیلی) کارمند راه آهن بود و بالطبع خانواده اش کثیر السفر بود.

دکتر شفیعی کدکنی از زمره شاعران معاصری است که از همان آغاز یعنی کتاب شعر« زمزمه‌ها» که در سال 1344 منتشر شد، خود را به‌عنوان شاعری قابل و مستعد و آینده‌دار به جامعه معرفی کرد.

فضاهای ایرانی اسلامی: در ماه هفتم سال هستیم و فصل، فصل شعر است و عاشقی، و چه زیباترند عشق های اساطیری و آن عاشقانه های ابدی برای معبود حقیقی! امروز مردی را بزرگ میداریم که در عشق به معبود خود آنچنان استوار بوده و با آنکه پیامبر نبوده اما صاحب کتاب است و طریقت، بله درست حدس زدید جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی ( زاده ‎6 ربیع‌الا ...

در کتاب هفته‌ی بنیتا سراغ «هوشنگ ابتهاج» رفته‌ایم

می‌گوید شاعر باید فرزند زمانه خویش باشد. بایدی که از زبان غزلسرا و ترانه‌سرای شناخته‌شده بیرون می‌آید، امری نیست، امری است لازم برای خلق هنری که می‌تواند در میان مردم زیست خود را آغاز کند و همراه و همگام‌شان شود.