فاطمه

پرونده «مَحرم حرم» ضمن گفتگو با خانم‌ها میترا حسن‌پور (استاد حوزه و مُبلغ بین‌المللی) و سیده وحیده بحرالعلومی (مداح) جوانب دیگری از نسبت زنان امروز با هیئت و تبلیغ دین را مورد بررسی قرار داده است.

دختردایی الهام که می‌بیند کسی حریف او نمی‌شود جلو می‌آید و می‌گوید: «الهام، من به خاطر تو اومدم اینجا ها اگه تو بری من اینجا تنها می‌مونم.» او را در رودربایستی می‌گذارد تا از رفتن منصرف شود و بماند.

ما هم رفتیم بالا تا اول خانه را ببینیم بعد چمدانها و خریدها را بیاوریم. در ورودی به‌هال باز می‌شد که انتهایش یک پنجره بزرگ داشت و رو به جنگل پشت خانه بود.

بعد از سال 82 چندبار دیگر به عراق رفت. دو مرحله برای جنگ با داعش و یک بار برای رفتن به سوریه. 8 آذر ماه سال 94 بود که خیلی تلاش کرد به سوریه برود و توانست از راه لبنان وارد سوریه شود.

گفت: نگذار حمیدرضا مدام بابا بابا بگوید. از من دورش کن. ملاحظه خانواده‌ها را بکن خانم جان!... یک وَن در اختیار ما و خانواده رضایی بود. داخل ماشین خواستم بنشینم کنارش؛ گفتم اینجا که دیگر کسی نیست...

نوبتم ‌می‌شود؛ صورتم را ‌می‌چسبانم به ضریح؛ به قبر امام نگاه ‌می‌کنم؛ به پارچه سنگدوزی شده قبر خیره ‌می‌شوم؛ به زن‌هایی که این مرواریدها و سنگها را با عشق به‌ پارچه دوخته‌اند فکر ‌می‌کنم.

به خودم‌ می‌گفتم چرا آقا الیاس اینطوری شده؟ چرا اینقدر آروم شده؟ چرا کم حرف می‌زنه و همه‌اش توی خودشه؟ نکنه اتفاقی افتاده و داره از من پنهان‌ می‌کنه؟ اصلاً فکرم به سمت هیچی نمی‌رفت و برام سئوال بود.

«زن‌ها روحانی نمی‌شوند» روایت زندگینامه داستانی فاطمه سید خاموشی(طاهایی) از سوی به‌نشر(انتشارات آستان قدس رضوی) منتشر شد.

این موضوع رو یه روز با خواهرش در میان گذاشتم و بهش گفتم من نمی‌خوام به مردهای دیگر بی‌احترامی کنم. خیلی مردها رو دیدم توی زندگی‌های مختلف اطرافیانم ولی آقا الیاس یه چیز دیگه است.

این عطر و بو را دوست دارم. هر از چند گاهی سیاهی های شهر را می‌شوید و می‌برد. هر از چند گاه یعنی گاه که وقت حضور باشد. حتی از آسمان سنگ ببارد این زنان و دختران حضور دارند