ولایت-مطلقه-فقیه

آیا فقیه جامع الشرایط، هم چون امام معصوم و پیامبر(ص) دارای اختیارات وسیع است یا این که در اموری محدود است، و دارای آن گستردگی نیست؟

سرپرستی شیعیان در عصر غیبت کبری یکی از مهم ترین و اساسی ترین موضوعات در عصر غیبت، موضوع ولایت و سرپرستی امور مسلمین است

دکتر محمدجواد ارسطا در سخن رانی خود در خصوص ولایت فقیه، به زوایای مختلفی از مساله پرداخته است . ایشان واژه «ولایت » را معادل «حاکمیت » می داند که یکی از چهار عنصر تشکیل دهنده دولت (جمعیت، سرزمین، حکومت، حاکمیت) است

اصلاحات، بر خلاف انقلاب و استحاله که قصد براندازی دارند، حل مشکلات و رفع نارسایی های یک نظام را با روشهای قانونی دنبال می کند

حضرت امام خمینی (قدس سره) اشارات صریحی به ولایت مطلقه فقیه داشته واختیارات ولی فقیه را محدود به احکام فرعی و قهرا به قوانین بشری،مثل قانون اساسی نیز ندانسته اند

با توجّه به جامعیت و کمال شریعت اسلام، پرسش هایی در زمینه فلسفه فقهی حکومت دینی از جمله مسأله ثبات و تغیّر احکام دین و چگونگی تحوّلات شریعت و انطباق آن با مقتضیات زمان مطرح شده که مقاله حاضر، به بررسی چند پرسش اساسی در این زمینه پرداخته است:

قانون اساسی, مبیّن و متضمن روابط و حدود وظایف و تکالیف و متقابلاً امتیازات و اختیارات اساسی ملت و دولت یعنی شخصیت های حقیقی و مقامات و شخصیت های حقوقی و نهادهای ملی و دولتی به ویژه قوا و ارکانِ رهبری, مقننه, اجرایی, قضایی و دفاعی در نظام سیاسی است

اصل نظریّه «ولایت فقیه» در فقه شیعه از قدمتی بیش از هزار سال برخوردار است. بسیاری از فقها درباره اختیارات ولیّ فقیه دارای اتّفاق و اجماع نظر نبوده اند، امّا همواره از کلیّات آن سخن رانده اند

از نظر لغوی داوری در اختلافات و دعاوی، فرماندهی، و صدور حکم یا دستور را «حکومت» گویند؛ و در اصطلاح حکومت به کار یا مجموعه ای از کارها اطلاق می شود که بر عهده دولت، یا سازمان سیاسی جامعه است.1 در زبانهای عربی و فارسی، اطلاق واژه «حکومت» به کار یا کارهای دولت، سه علت داشته است:

ولایت وطلقه فقیه در قانون اساسی