ولی-فقیه

روایت پنج نفر از نمایندگان وقت مجلس خبرگان رهبری پس از شرکت در اجلاس فوق العاده مجلس خبرگان پس از رحلت امام خمینی، چگونگی انتخاب آیت الله خامنه ای به رهبری جمهوری اسلامی ایران را برای تشریح کردند.

ولی فقیه، براساس تعهد به اصول و مبانی اسلام، حق ولایت دارد و فلسفه وجودی او، اقامه دین در جامعه است و باید فقط در چهارچوب دین، جامعه را به سمت اهداف نظام، رهبری کند

در خصوص اصل «ولایت فقیه» اجماع وجود دارد، اما در محدوده اختیارات او اختلاف نظرهایی وجود دارد. اصلی ترین دیدگاه ها در خصوص ولایت فقیه و اختیارات وی عبارتند از: «حسبه»، «ولایت عامه»، «ولایت مطلقه»، «منطقه الفراغ» و «ولایت انتخابی».

 با مراجعه به آیات و روایات می توان وظایف مردم یک جامعه را در قبال رهبر خویش بررسی نمود. در مراجعه به متون دینی این وظیفه حول دو محور نظارت و اطاعت قابل تبیین می باشد،  بدیهی است عمل به تعهدات منعقده بین حاکم و مردم، حفظ وحدت و

این موضوع از دو دیدگاه قابل بررسی است، که به اختصار مطالبی بیان می شود:

1.واژه «مشروعیت» در اصطلاح علوم سیاسی، معادل واژه Legitimacy و گرفته شده از ریشه لاتین Legit به معنای «قانون» است. بنابراین، «مشروعیت» در اندیشه سیاسی به معنای قانونی بودن، حقانیت و درستی است.

استاد انصاری شیرازی که خود از شاگردان مرحوم علامه ی طباطبایی و از مدرسان کتاب اسفار آخوند ملاصدرا هستند، از حضرت امام خمینی(ره) نقل می کنند که ایشان فرموده اند: "انقلاب اسلامی را دو کتاب شکل داده است: اسفار اربعة صدرالمتألهین و جواهرالکلام نجفی.[1]

فقه حکومتی، فقه مداخلات راهبرانه در شئونات اجتماعی است. سخن از فقه حکومتی با وجود بالندگی نسبی فقه موجود بدین معناست که برای تبیین احکام شرعی حکومت نیازمند تدوین قواعد یا روش هایی جدید و یا بازنگری در برخی قواعد و روش های موجود هستیم. در اینجا با بیان نکاتی مقدماتی می توان ضرورت های بحث از فقه حکومتی را تقریب نمود.

مقام معظم رهبری، درباره «التزام به ولایت فقیه» فرموده اند: «ولایت فقیه به معنای حاکمیت مجتهد جامع الشرایط در عصر غیبت است و شعبه ای است از ولایت ائمه اطهار(ع) که همان ولایت رسول ا

مساله ولایت فقیه به معنای اعمال اموری که جنبه حکومتی داشته، در همان سال های آغاز «غیبت کبری » در گفتارفقها و علما مطرح بوده است، به عنوان نمونه: