گناه

در شماره های پیشین، شرح بخش هایی از وصایای امام جعفر صادق علیه السلام به عبدالله بن جندب چاپ گردید. در این شماره، آخرین بخش از این سلسله مباحث را، که ادامه بحث «حیا» می باشد، به محضر اهل معرفت تقدیم می داریم.

گذشت که:توبه در عرفان جایگاه بلند و والا دارد، نخستین گام سالک برای وصول به حق،توبه است.دراین زمینه سخنان چهره های برجسته عرفان را نقل کردیم; آنگاه پیرامون حقیقت توبه و فضیلت و شرایط آن به تفصیل سخن گفتیم، واینک آخرین قسمت ازاین مقال را پی می گیریم.

«والذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون اولئک جزآؤهم مغفرة من ربهم وجنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها ونعم اجر العاملین »

هر انسان با معرفت و اندیشه مندی چون به کردار گذشته خود نظر افکند، بی شک خویش را در برابر وجدانش شرمسار و در پیشگاه با عظمت آفریدگار گناهکار می یابد. اگر شخصی را این حال نباشد یا غافل و بی فکر است یا بی معرفت.

درباره علل و منشأ خستگی و ملال از زندگی، از مسائل و زمینه های متعددی باید نام ببریم که اهم آن ها به قرار زیر است: 1

انسان مداری یکی از مؤلفه های مهم عصر امروز می باشد که موجب جدا شدن دین از پیکره زندگی انسان امروزی شده است

با توجه به طرح مجدد موضوع شر توسط فیلسوفان جدید بویژه فیلسوفان دین و تفسیرهای متفاوتی که از سوی فیلسوفان الهی و متکلمان در شرق و غرب، در گذشته و حال از آن شده و نقدهایی که بر بسیاری از آن تفسیرها وارد شده است، مناسبت دارد که دیدگاه قرآن را در این زمینه جویا شویم .

بیستم فروردین ماه هر سال برابر با عید پاک مسیحیان است. آنان چنین روزی را با آداب و رسومی جشن می گیرند و معتقدند که حضرت مسیح علیه السلام پس از خاک سپاری، بار دیگر زنده گشت و به آسمان رفت و در دست راست خدا نشست (1) طبعا چنین روزی، روز مبارک بوده و آن را باید جشن گرفت.

«تربیت» از جمله مسائل مهمی است که از دیرباز توجه معلمان و متولّیان آموزش و پروش را به خود مشغول ساخته است