گناه

امید، عامل ذاتی و باطنی شالودة زندگی و عامل پویایی روان انسان است. امید، تنها در دل انسان پدید می اید و از جمله ویژگی های انسان است که تضمین کنندة سلامت روانی و عاملی انرژی آفرین محسوب می شود. به راستی که چرخ های سنگین زندگی با دست نامرئی امید می چرخد.

با دعای کمیل علی(ع) همه کم و بیش آشناییم، اگر کسی سابقه علی(ع) را نداند و نگاهی به دعای کمیل او داشته باشد، می بیند سراسر گریه و ناله و توبه و پشیمانی از گناه، و عذرخواهی از خداوند است: «الهی قد اتیتک بعد تقصیری و اسرافی علی نفسی معتذراً نادماً

چندین عامل می تواند در عدم کشف و پیشگیری نکردن از خودکشی نقش داشته باشد: 1. برچسب زدن و پنهان کاری

باید دانست که برای انسان، فراز و نشیب های زندگی، عبرت آموز و تجربه اندوز است و ظرفیت او را بالا می برد و قابلیت او را برای تحصیل درجات بهشت و یا فرو غلطیدن در درکات جهنم، به ظهور می رساند و علت اصلی برای هبوط آدم به زمین، همین بود که به مقام خلافت الهی برسد و به جای بهشت معهود اولی، به بهشت موعود پایانی راه یابد.

در سومین فراز از دعای امام عصر(عج) سخن از دوری از گناه و ترک آن آمده آنجا که می خوانیم: «توفیق الطّاعة و بعد المعصیة؛ خدایا توفیق اطاعت و دوری از گناه را به من عنایت فرما.»