۲۳ مه؛ زادروز رکورددار جایزه نوبل فیزیک

به گزارش ایسنا، جان باردین (John Bardeen) فیزیک‌دان آمریکایی بود که برنده دو جایزه نوبل فیزیک ومدال افتخار انجمن مهندسان برق و الکترونیک IEEE شد.

وی تحصیلات خود را در دانشگاه ویسکانسین- مدیسن در سال 1928 میلادی به پایان رساند و در سال 1936 میلادی از همین دانشگاه درجه دکتری گرفت، چند سال بعد در دانشگاه مینه‌سوتا تدریس کرد و در سال 1945 میلادی به آزمایشگاه‌های تلفن گراهام بل انتقال یافت. در همین جا بود که با همکاری ویلیام شاکلی(William Shockley) و والتر برتن (Walter Brattain) موفق به ساخت ترانزیستور شد و به همراه این دو به دریافت جایزه نوبل سال 1956 میلادی در فیزیک نایل آمد.

به ترتیب از راست از راست: برتن،شاکلی و باردین

باردین در 1951 با ترک آزمایشگاه‌های بل به دانشکده‌های مهندسی برق و فیزیک دانشگاه ایلی‌نوی پیوست. اولین دانشجوی ph.D او، "نیک هولونیاک"(Nick Holonyak)، اولین ال‌ای‌دی را در 1962 اختراع کرد.

باردین از سال 1951 به بعد به استادی فیزیک نایل آمد و در سال 1972 با "لئون کوپر" (Leon Cooper) و "جان رابرت شریفر" (John  Schrieffer) دومین جایزه نوبل را به دست آورد. او تنها فیزیکدانی است که دوبار موفق به دریافت جایزه نوبل شده است.

او یکی از پدیدآورندگان نظریه BCS در توجیه پدیده ابررسانایی است که به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک 1972 را به همراه رابرت شریفر و لئون کوپر دریافت کرد.

نظریه بی‌سی‌اس (BCS)، نظریه‌ای برای توجیه ابررسانایی است که در سال 1957 پدید آمد. این نظریه به خاطر حرف آغازین نام سه فیزیکدان پدیدآورنده آن، جان باردین، رابرت شریفر و لئون کوپر نامگذاری شد و در سال 1972 جایزه نوبل فیزیک را نیز برای آنها به ارمغان آورد.

در نظریه BCS، دو الکترون با اسپین مخالف که دارای بار منفی هستند (برخلاف انتظار) همدیگر را جذب می‌کنند و جفت کوپر را تشکیل می‌دهند، علت این نیروی جاذبه برهمکنش فونون- الکترون‌ها می‌باشد. برای تشکیل جفت‌های کوپر دمای پایین خاصی احتیاج است و در دماهای پایین‌تر این جفت‌ها که از آمار بوز- اینشتین پیروی می‌کنند می‌توانند چگالش بوز- اینشتین تشکیل دهند.

جان باردین در 30 ژانویه سال 1991 در 82 سالگی درگذشت.