آلمان منطقه وسیعی در اروپای مرکزی است، که در میان کشورهای دانمارک، لهستان، اتریش، سوئیس، فرانسه، لوکزامبورک، بلژیک و هلند قرار دارد.
اسلام در آلمان
تا اوایل قرن حاضر بیشتر مسلمانان مقیم این کشور را بازرگانان، دانشجویان و جهانگردان مسلمان تشکیل می دادند. پس از جنگ جهانی اول گروهی از سربازان و افسران مسلمان ارتش های درگیر در آلمان باقی ماندند. اینها با مهاجرانی که بعد از انقلاب 1917 شوروی (سابق) از مناطق مسلمان نشین روسیه به این سرزمین آمدند، شمار مسلمانان این کشور را افزایش دادند. بعد از جنگ جهانی دوم نیز حدود پنج هزار مسلمان از مناطق مسلمان نشین شوروی سابق همچون ترکمنستان، آذربایجان، قفقاز و ولگای شمالی به این کشورهجرت کردند. و سپس با رفتن مسلمانان ترک و یوگسلاوی به آلمان غربی، به تدریج آمار مسلمانان در این کشور به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت.
امروزه بنابر منابع خود آلمانی ها نزدیک به دو میلیون نفر مسلمان در جمهوری فدرال آلمان زندگی میکنند.
شیعه در آلمان
جمع کثیری از مسلمانان مقیم آلمان، شیعه مذهب هستند که بیشتر آنها در شهرهای فرانکفورت، مونیخ، آخن، هانوفر و هامبورگ زندگی می کنند.
در این میان بزرگترین جامعه مسلمانان شیعه در شهر هامبورگ اقامت دارند. تا سال 1358 شمسی بین هفت تا پانزده هزار ایرانی در آلمان غربی زندگی میکرده اند. نخستین مسجدی که در آلمان بنا شد «اشویستینگ» بود، که در سال 1297 هجری در پارکی که به همان نام معروف بود، تأسیس گردید.
این مسجد توسط یک شاهزاده آلمانی که با دختری ترک ازدواج کرد و به دین اسلام درآمده بود، احداث گردیده است، در حال حاضر نماز عید فطر و قربان در این مسجد بر پا می شود.
مراسم محرم
هر ساله مراسم عاشورا در مرکز اسلامی هامبورگ با شرکت عده بسیاری تا دو هزار نفر برگزار می گردد.
تعداد مسلمانان شیعه و سنی در شهر هامبورگ ما بین 000/80 تا 000/100 نفر و در کل آلمان تا دو و نیم میلیون نفر است.
در روزهای تاسوعا و عاشورا در مرکز اسلامی، اغلب مراسم ها با سخنرانی آغاز می شود و در پایان سخنرانی عزاداری و سینه زنی برگزار میگردد، که کمتر با خرافات آمیخته است. البته در طبقه زیرین مسجد هر ساله دردهه اول محرم خواهران و برادران پاکستانی به عزاداری می پردازند که بیشتر عزاداری سنتی است تا تاریخی .
بیش از دو هزار نفر از شیعیان افغانی همه ساله در هامبورگ، دهه محرم را با شکوه خاصی بر پا می دارند که بسیار در خور توجه است.