به گزارش خبرگزاری مهر، روابط عمومی بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، محمدرضا شرفی‌خبوشان، نویسنده و مدرس داستان‌نویسی درباره برگزاری دوره‌های داستان‌نویسی آل‌جلال در استان‌های مختلف کشور و کشف استعدادهای جوان در اقصی نقاط ایران گفت: هرچه تعداد دکان‌های نویسندگی و آموزش داستان‌نویسی بیشتر باشد، نه تنها سود بیشتری به حوزه نوشتن می‌رسد؛ بلکه این کار لازم است و یک کار اساسی و بنیادی محسوب می‌شود.
وی افزود: پایه گسترش داستان در کشور، آموزش است و چه بهتر که این آموزش در تمام استان‌ها و برای تمام علاقه‌مندان برگزار شود. مانند آنچه بنیاد شعر و ادبیات داستانی با دوره‌های آل‌جلال محقق کرده است. در این دوره‌ها علاقه‌مندان به داستان‌نویسی در هر استانی، امکان حضور در این دوره‌ها را پیدا می‌کنند و چه به صورت فشرده و چه در شکل دوره‌های چند روزه از اساتید این عرصه و امکاناتی که در تهران برای هنرجویان دوره‌های نویسندگی فراهم شده است، بهره می‌برند.
نویسنده رمان «عاشقی به سبک ون‌گوک» ادامه داد: دوره‌های داستان‌نویسی بنیاد شعر و ادبیات داستانی برای گسترش داستان و تولید داستان و به نوعی در خدمت قرار دادن امکانات برای همه علاقه‌مندان به داستان‌نویسی در کل کشور خیلی لازم است و به نوعی عدالت آموزشی محسوب می‌شود.
وی تأکید کرد: اینکه استادان مسلم داستان‌نویسی در ایران به همت بنیاد شعر و ادبیات داستانی، دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی آل‌جلال را در استان‌های سراسر کشور برگزار می‌کنند، کاری قابل اعتنا و البته ارزشمند است.
شرفی‌خبوشان در بخش دیگری از سخنانش درباره اینکه با برگزاری دوره‌های آل‌جلال باید به دنبال چه نتایجی بود، گفت: یکی از اهداف اصلی این دوره‌ها، شناخت استعدادهاست. پس یکی از نتایج خوب دوره‌های آل‌جلال، شناسایی استعدادهای نابی است که در استان‌های کشور پراکنده‌اند. افراد مستعد و صاحبان قلم که با برنامه‌ریزی روی استعدادشان به نتایج سودمندی خواهیم رسید.
وی افزود: هم‌اکنون بنیاد برای شناسایی این استعدادها برنامه دارد و در قالب کارگاه‌های تخصصی‌تر با این نویسندگان جوان و توانمند کار می‌کند که نتیجه آن تولید یک مجموعه داستان و نگارش چند رمان است.
خالق رمان «بی‌کتابی» سپس در خصوص نتایج نهایی دوره‌های آل‌جلال اظهار داشت: خروجی نهایی این دوره‌ها باید همان شناسایی استعدادها باشد. همچنین اگر کارگاه‌ها به شکل تخصصی‌تری در استان‌ها برگزار شود، کیفیت تولید آثار در تمام کشور بالا می‌رود و این، دیگر ثمره برگزاری کارگاه‌های داستان‌نویسی است. سومین نتیجه مورد انتظار، دستیابی به الگوی برگزاری دوره‌هایی مانند آل‌جلال در استان‌های مختلف است که در آن داستان‌نویسی به همان شکلی که در این دروه‌ها ارائه می‌شود، آموزش داده شود.
وی ادامه داد: در برگزاری دوره‌های داستان‌نویسی آل‌جلال، استعدادهای بسیاری شناسایی شده‌اند. در حقیقت، وقتی این کارگاه‌ها به طور مرتب برگزار می‌شوند، آثار نویسندگان جوان مطرح و شناخته می‌شود و هر استانی برای خودش نویسندگانی را معرفی می‌کند که حتی امکان مطرح شدن در سطح کشور را دارند. به خصوص در کارگاه اخیری که در استان گلستان و در شهر گرگان برگزار شد و تدریس آن به عهده من بود، استعدادهای ناب را از نزدیک مشاهده کردم. نویسندگان جوان از شهرهای مختلف استان در این کارگاه حضور داشتند و توانمندی قلمی خود را به رخ کشیدند.
شرفی‌خبوشان همچنین درباره امکانات منحصر به فرد نویسندگان شهرستانی در قیاس با نویسندگان پایتخت‌نشین گفت: در این باره می‌توان جغرافیا، بوم و فرهنگ اختصاصی هر شهر را نام برد. هر داستان‌نویسی در هر جایی با نگاه به فضای داستانی‌اش می‌تواند قصه خودش را خلق کند و فضای متعلق به شهر خودش را موضوع داستانش قرار دهد.
وی افزود: محیط شهری تهران در هر استانی وجود دارد؛ اما برای نمونه، فرهنگ، سنت و طبیعت استان گلستان، تنها مختص این استان است. این اختصاص، ظرفیت و فرصتی برای نویسنده گلستانی فراهم می‌کند که درباره آن بنویسد؛ کاری که برای نویسندگان دیگر استان‌ها سخت است و شاید ممکن هم نیست.
شرفی‌خبوشان در پایان سخنانش گفت: در داستان‌نویسی، جهانی شدن از طریق بومی‌گرایی و وارد شدن به فضای زندگی و شکل زندگی امکان دارد. می‌توان با تأکید بر این مسأله، کارگاه‌های تخصصی‌تری در استان‌ها برگزار کرد تا ظرفیت‌ها روایی، بومی، مردم‌شناختی، جغرافیایی و ... استان را بیان کند که بدون شک نتایج بسیار سودمندی به همراه خواهد داشت.
یادآور می‌شود، بنیاد شعر و ادبیات داستانی، دوره‌های آموزشی شعر و داستان را برای تابستان امسال در شهرها و استان‌های مختلف در دست برنامه‌ریزی و اجرا دارد. این بنیاد، اخیراً سه تن از نویسندگان و مدرسان داستان به نام‌های داوود امیریان، شهریار عباسی و محمدرضا شرفی خبوشان را برای آموزش داستان‌نویسی به شهرهای مشهد، گرگان و پارس‌آباد اعزام کرد که امیریان، تدریس دوره آل‌جلال بنیاد در پارس‌آباد را عهده‌دار بود
