میوه رسیده خرما بسته به نوع آن، به رنگهای قهوه ای روشن، قهوه ای و قهوه ای تیره مایل به سیاه می باشد و دارای گوشتی شیرین و یک هسته بلند به طول 1 تا 3 سانتیمتر و قطر 2 تا 5 میلیمتر است که به صورت خوشه های بزرگ ظاهر می شود.
میزان پروتئین و چربی موجود در گوشت خرما، بسیار ناچیز است. چربی خرما بیشتر در قسمت پوست آن متمرکز می باشد و اهمیت آن در نگهداری و محافظت از میوه از لحاظ فیزیولوژیکی بیشتر از ارزش تغذیه ای آن است. در خرما، بین 1 تا 3 درصد پروتئین یافت می شود، اما به دلیل کم بودن اسیدهای آمینه موجود در آن، نمی توان از خرما به عنوان منبع تغذیه ای پروتئین استفاده کرد. در خرمای رسیده تجاری، بین 2 تا 6 درصد ازگوشت خرما را الیاف خام (فیبر) تشکیل می دهد. با وجود داشتن انواع ویتامین های A,B6.B3 و فولات و همچنین مقدار چشمگیری پتاسیم، بیشترین اهمیت تغذیه ای خرما، نقش آن در تامین فیبر غذایی است.
درباره خواص خرما، همین بس که یک کیلوگرم خرما با رطوبت 20 درصد، 3000 کیلوکالری انرژی تولید می کند که بیشترین مقدار انرژی از قندهای آن به دست می آید.
طبق نظر حکمای طب سنتی، جوشانده 50 گرم خرما در 1 لیتر آب، شربت بسیار موثری برای رفع خشونت و نرم کردن سینه است. افزودن بر آن، خرما برای درمان فلج، پارکینسون، تقویت کلیه، نرم کردن مفاصل و رفع کمردرد، مفید می باشد. در کشور هندوستان از شیرابه درخت خرما، برای درمان اسهال و معالجه بیماری های مجاری تناسلی و ادراری استفاده می شود. و از میوه خرمای بدون هسته، برای نرم کردن سینه و به عنوان ملین و همچنین در بهبود آسم و ناراحتی های سینه و رفع سرفه، بهره می برند. فواید دیگر خرما، شامل کمک به خونسازی (به دلیل داشتن فولات) و درمان سنگ مثانه می باشد.
افرادی که تمایل به مصرف ملین غذایی جهت کمک به انجام فعالیت های دستگاه گوارش به طور طبیعی دارند، می توانند چند دانه خرما را در هنگام شب در مقداری آب بگذارند و صبح اول وقت، آن را همراه با آبش میل نمایند. این شربت، برای افراد مبتلا به روماتیسم هم مفید است.
خرما به دلیل داشتن مقدار زیادی منیزیم درپیشگیری از سرطان نقش دارد.
منبع:نشریه دنیای تغذیه - ش100