بدترین فیلم‌های امسال از نظر اوون گلیبرمن

بدترین فیلم از نظر یک منتقد سینمایی ممکن است بهترین فیلم از نظر منتقد دیگری باشد، اما منتقدان سایت ورایتی Variety، پیتر دبروگ Peter Debruge و اوون گلیبرمن Owen Gleiberman باید سر این موضوع به تفاهم می‌رسیدند و خوشبختانه امسال فیلم‌های زیادی پتانسیل قرار گرفتن در این لیست را داشتند.

بدترین فیلم‌های سال 2018 ازنظر پیتر دبروگ

بدترین فیلم‌های امسال از نظر اوون گلیبرمن:

«مرگ یک ملت»به نظر می‌رسد دیگر جامعه هدف دینش دسوزا Dinesh D’Souza، افراد بیزار از سیاست نیست، بلکه فقط آدم‌های دیوانه را هدف قرار داده است. در روزگاری که خود رییس جمهور آمریکا فقط حقایقی که می‌خواهد را بیان می‌کند، به نظر منطقی می‌آید که تاریخ‌دان دروغینی مثل دسوزا بخواهد آگاه‌سازی کند. دسوزا در جدیدترین ساخته خود، نه تنها دموکرات‌ها را با نازی‌ها مقایسه می‌کند، بلکه به وضوح ادعا می‌کند که لیبرال‌های آمریکایی ایده‌های خود را از هیتلر الهام گرفته‌اند. مهم نیست که دسوزا مزخرفاتی که می‌گوید را باور دارد یا نه، در هر صورت او به یکی از مستندسازان غیرقابل استناد تبدیل شده است.

«آموزش اشتباه کامرون پست» The Miseducation of Cameron Postاین فیلم بدون شک بدترین فیلمی است که برنده جایزه داوران جشنواره فیلم ساندنس Sundance شده است. حتی بدون در نظر گرفتن جایزه‌ای که لایق آن نبود، این اقتباس از رمان سال 2012 امیلی ام. دنفورت Emily M. Danforth، نشان‌دهنده تمام نکاتی است که باعث مصنوعی و غیرقابل باور شدن داستانی می‌شود. موضوع داستان را نمی‌توان جدی گرفت (داستان در مورد دختری هم‌جنسگرا است که به مرکز روان‌شناسی فرستاده می‌شود تا “اصلاح شود”»). وقتی کامرون پست با بازی کلویی گریس مورتز Chloe Grace Mortez به این مرکز می‌رود، احساساتی که از خود نشان می‌دهد، اضطراب و یا حتی انسانیت نیست. به نظر می‌رسد کارگردان تصمیم گرفته است تمام ویژگی‌های این شخصیت پاک شود و خودبرتربینی جای آن را بگیرد.

«کریستوفر رابین» Christopher Robin

کریستوفر رابین (با بازی یوان مک‌گرگور Ewan McGregor) آدم حوصله‌سربر میان‌سالی است که بیشتر وقت خود را در اداره می‌گذارند، اما وقتی دوباره با دوستان قدیمی خود در جنگل کارتونی Hundred Acre Wood ارتباط برقرار می‌کند، بار دیگر به زندگی برمی‌گردد. موضوع داستان، ارتباط دوباره با کودک درون، زیادی مصنوعی به نظر می‌رسد، اما نکته ناراحت‌کننده اصلی فیلم، دیدن شخصیت‌های موردعلاقه‌مان است که با کمک تکنیک‌های کامپیوتری “زنده شده‌اند” و به کلی آن تصویر قدیمی کارتونی دیزنی از وینی د پو Winnie the Pooh، خلق شده توسط ای. ای. میلن A.A. Milne، را خراب می‌کند.

«چطور با دخترها در مهمانی‌ها گپ بزنیم.» How to Talk to Girls at Partiesجان کامرون میچل John Cameron Mitchell تابه‌حال فقط چهار فیلم را کارگردانی کرده است و برای جسارت خود در فیلم‌هایش معروف است. اما به نظر می‌رسد راه خود را در آخرین اثرش گم کرده است. این اقتباس از داستان کوتاه سال 2006 نیل گیمن Neil Gaiman، داستانی علمی تخیلی در مورد پسری (با بازی الکس شارپ Alex Sharp) است که به دختری (با بازی ال فانینگ Elle Fanning) علاقه‌مند می‌شود. این دختر جزوه گروهی از آدم‌ فضایی‌هاست که رقص‌های ژیمناستیکی عجیبی را اجرا می‌کنند. فیلمی با داستانی عجیب با صحنه‌های غیرمرتبط به هم.

«قاتل شکارچی» Hunter Killerدر آخر به داستانی عجیب در مورد حمله‌ زیردریایی‌ها می‌رسیم، که داستان آن به حدی غیرمرتبط به الان به نظر می‌رسد که انگار از رمان‌های قدیمی تام کلنسی Tom Clancy الهام گرفته شده باشد. تنها نکته قابل تحمل فیلم، بازی جرارد باتلر Gerard Butler است. «قاتل شکارچی» سعی داشته داستانی جالب در مورد جنگ سرد خلق کند، اما تنها شما را به یاد دورانی می‌اندازد که کسانی که چنین فیلم‌هایی را می‌ساختند کارشان را بلد بودند.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.