اما آنچه بیش از همه این ها مهم است نامی است که جلوی قهرمان 2019 آسیا می ماند: قطر.
بیایید همه با هم به قطر سفر کنیم! نه با چمدان و هواپیما برای رفتن به کشوری کوچک که برای ما ایرانی ها نمی تواند چندان دیدنی باشد، بلکه با چشمانی باز برای پی بردن به چگونگی خلق دست سازهای با کیفیتشان. از ساختمان ها و شهرها و ورزشگاه های لوکس تا آکادمی ها و تیم های فوتبالشان. آن چیزهایی که همه می دانند کار خود قطری ها نیست و صرفا در ابتدا با پول نفت ساخته شده اند.
عنابی ها که تا دو دهه پیش اسمی خنده دار در فوتبال به شمار می آمدند حالا قهرمان قاره کهن هستد. میزبان جام جهانی آینده و یک ابرقدرت جدید فوتبالی. آنها که در فوتبال اروپا هم سرمایه گذاری حیرت آوری کرده اند و شاید می خواهند هرچه پول نفت دارند را در همین مستطیل سبز خرج کنند و با آن سفره ای پهن کنند برای شادی مردمشان. کاری که در جام ملت های 2019 به بهترین شکل انجامش دادند.
بله، قهرمانی قطری ها با سرمایه گذاری سرسام آور اما درست بدست آمد. آنها شایسته شادی ای هستند که نصیبشان شده اما نه فقط بخاطر رسیدن به جام قهرمانی آسیا. بلکه برای له کردن اماراتی ها در خانه و پیروزی بر عربستان در سیاسی ترین بازی جام. دیدارهای حیثیتی که باورتان نمی شود اگر بدانید برای مردم قطر پیروزی در آنها بخاطر تحریم های غذائی ائتلاف عربستان علیه مردم این کشور، از بردن جام هم باارزش تر و مهمتر بود.
اگر باوجود همه این ها بازهم در شایستگی قهرمان شک به دلتان راه افتاد به جوایز فردی رقابت ها نگاه کنید تا خیالتان راحت راحت شود که بهترین تیم به جام قهرمانی دست یافت. بهترین گلزن، بهترین دروازبان، بهترین پاسور. آنها چیزی کم نداشتند و پولداریشان نه تنها دیگر خجالت آور و چندش آور نیست که مایه افتخار و قدرت هم هست.
در آغاز سال 2019 میلادی احتمالا خوشبخت ترین مردم روی زمین قطری ها هستند. میزبان جام جهانی 2022 که هستند، ژاوی آنجاست، قهرمان آسیا هم شدند.
مهدی بشکنی
