کشور ما این روزها با دو مسئله شگفت‌انگیز مواجه است:
1- چرا ستایش جوان می‌شود؟
2- چرا یک سارق گمنام قهرمان ملی می‌شود؟
بیایید برای یک بار هم که شده دل‌مان به یک نماینده مجلسی که «کاسه چه کنم» به دست گرفته، مانند قتل فجیع خاشقچی بسوزد! خدا وکیلی خودتان را بگذارید به جای این بنده خدا که مجبور است هم داغ از دست دادن 4 میلیارد تومان را تحمل کند، هم داشتن چنین پولی را به‌شدت کتمان کند! از همه بدتر اینکه بفهمد باید در انتخابات بعدی، درد پیروز شدن در انتخابات سارق اموالش را در رقابت با خودش تحمل کند! چون سارق اموالش قهرمان ملی شده و این روزها کولاک می‌کند!
خوب؛ قبول بفرمایید سارق بی‌ریایی که شب‌ها به شکل ناشناس با احتکارکنندگان ارز مبارزه می‌کند و خیلی زودتر از مجریان عدالت دادگاه آقای (ب.ز) اموال آنها را کشف و ضبط می‌کند، سه سوته می‌تواند در حد یک رابین‌هود وطنی محبوبیت پیدا کند! اینجاست که می‌گویند: «دزدی ره 4 ساله مجلس را یک‌شبه طی می‌کند!» قربان خدا بروم؛ با حکمتش؛ چه‌ها که نمی‌کند! طرف برای آنکه بازرسان مبارزه با فساد و ریای قوه قضائیه را بپیچاند، پولش را به‌جای بانک، زیر تشک می‌گذارد اما بعد قهر خدا سر و صدا می‌کند و سارقی از بیرون آمده و عدالت را از درون اجرا می‌کند!
حتی اگر مردم حرف نماینده مفلوک را مبنی بر سرقت صرف مدارکش باور کنند، باز هم این ادعا چیزی از محبوبیت سارق گمنام کم نمی‌کند! چون در این صورت هم، مردم کلی جد و آباء چنین دزدی را دعا می‌کنند که با هزاران زحمت، از دیوار منزلی بالا می‌رود و به جز چند مدرک شخصی و دفترچه قسط و فیش و آب و برق، چیز دیگری از خانه بلند نمی‌کند و تازه، برای آنکه ریا نشود، خود را هم متواضعانه معرفی نمی‌کند! یعنی از آن کارهایی که عمرا پوریای ولی هم بکند! فقط باید دعا کرد از فردا #کمپین حمایت از سارق گمنام، هویت خود را اعلام نکند!
می‌بینید چگونه ممکن است بخت آدم همه جوره برگردد و امکان شفا هم پیدا نکند؟ آخر به جز عالم سیاست، کجای دنیا را دیده‌اید که زمین خورده را له کنند؟
خوب؛ سیاست عالم عجیبی است؛ یک سیاستمدار ممکن است پرچم آمریکا و برجام را در صحن علنی پاره کند اما در عین حال به شکل غیرعلنی بچه‌هایش را روانه خاک پاک آمریکا کند! سیاستمدار می‌تواند مثل آب خوردن و به شرح زیر همه چیز را حاشا کند:
او می تواند عکس خوشگل‌ها را به گندمی در بهشت تبدیل کند یا یک کامیون طلا را به تیرآهن بدل کند یا کاری کند که ترخیص شاسی بلندش در گمرک، به دعواهای قومیتی ربط پیدا کند، یا سفر به ممالک خارجه‌اش در زمان سیل، به مداوای مجروحیت شیمیایی‌اش وصل شود و یا فرزندان مقیم در آمریکایش را سفرای نظام معرفی کند و.... در همین راستا هم، یک نماینده می‌تواند 4 میلیارد پول را به یک خانه 150 متری ناقابل تبدیل کند، بدون آنکه مظنه قیمت «خانه ملت» در بهارستان برایش مهم باشد و بخواهد از آن هم؛ سوالی کند؟
اما ما که سیاست مدار نیستیم و پدر و مادر داریم و از همه مهمتر، انصاف ...
ما - باید - در زمان انتخابات حماسه بیافرینیم و در بین انتخابات ماله‌کشی بنماییم، فراموش نکنید بخشش از بدبختان است!
حال می‌شود فهمید که قطعا تحریم‌های ترامپ دخل‌مان را درنخواهند آورد، چون بزرگ‌تر از آن هم هستند که دمار از روزگارمان دربیاورند!
اما ما به توطئه دشمنان با هدف تخدیش اذهان عمومی و خصوصی وقعی نمی‌نهیم و باز هم در انتخابات شرکت می‌کنیم. چون نمایندگان‌مان را مانند مرغ عشق و پرستو دوست داریم. آنها می‌خواهند ما را خوشبخت کنند، هر چند که راه خوشبختی ما از خوشبختی خودشان بگذرد!