به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، محققان دانشگاه "ویسکانسین مدیسون" در مطالعه‌ای که در مجله Neuron منتشر شده است، نشان دادند که تحریک الکتریکی تالاموس جنبی مرکزی، منطقه‌ای که زمانی عمدتاً به عنوان ایستگاه رله، تقویت و پردازش در نظر گرفته شده بود، در فرکانس 50 هرتز توانست میمون‌ها را از یک حالت بیهوشی درآورد.
دانشمندان مدتهاست که در حال مطالعه تالاموس هستند که در اعماق مغز در نزدیکی ساقه مغز قرار دارد، تا بدانند چه نقشی در خواب، بیداری، آگاهی و هوشیاری بازی می‌کند. اما این تحقیق که در آن تحریک الکتریکی هدفمند به یک منطقه خاص مغز اعمال می‌شود، برخی رازهای سر به مهر این موضوع را فاش کرده است.
الکترودهای مورد استفاده در این مطالعه متناسب با شکل ساختارهای مغزی که برای کار روی آن طراحی شده‌اند، مناسب‌سازی شدند و تحریک الکتریکی برای تقلید از فعالیت یک مغز طبیعی و بیدار طراحی شد.
"یوری سالمن" نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار دانشگاه ویسکانسین می‌گوید: ما دریافتیم که وقتی این ناحیه کوچک مغز را تحریک می‌کنیم، می‌توانیم حیوانات را از بیهوشی درآوریم و دوباره فعالیت عصبی را که معمولاً در هنگام بیدار شدن در قشر مغز مشاهده می‌شود، احیا کنیم. وقتی این تحریک الکتریکی را اعمال کردیم، مغز آنها رفتاری را نشان داد که هنگام بیداری نشان می‌دهد و با قطع جریان الکتریکی، حیوانات مستقیماً به حالت بیهوشی برگشتند.
محققان امیدوارند که این کشف بتواند به افراد مبتلا به اختلالات هوشیاری کمک کند. به عنوان مثال ممکن است افراد را بتوان با دستگاه‌های الهام گرفته شده از این کشف از کما بیرون آورد و یا به مبتلایان به "حمله خواب" کمک کند تا با تحریک خودخواسته، خود را از رفتن به خواب در زمان نامناسب بازدارند.
حمله‌های خواب در ساعات بیداری را حمله خواب یا خواب‌تازش یا نارکولپسی(Narcolepsy) می‌گویند. خواب‌تازش یکی از اختلالات خواب است و عبارت است از میل ناگهانی و مقاومت‌ناپذیر به خواب. مبتلایان به حمله خواب، در پی هیجان‌های شدید دچار گرفتگی ماهیچه می‌شوند. بسیاری از این بیماران به فلج خواب نیز مبتلا هستند. نوجوانان پسر دچار مراحل حمله خواب طولانی می‌شوند و پس از بیدار شدن از خواب احساس گرسنگی می‌کنند.
علاوه بر این، متخصصان بیهوشی می‌توانند از این یافته‌ها برای نگه داشتن بیماران در حالت بیهوشی به مدت دلخواه و اینکه چه زمانی از خواب بیدار شوند کمک بگیرند و از برخی از تجربه‌های آسیب‌زا جلوگیری کنند.
همچنین شاید این کشف منجر به ابداع درمانی برای بیماری بی‌خوابی شود یا توانایی به خواب بردن افرادی که از پرواز واهمه دارند را در طول یک پرواز طولانی فراهم کند.
چیزهای زیاد وجود دارد که ما در مورد عملکرد بدن و مغز انسان نمی‌دانیم و خودآگاهی یا هوشیاری یکی از رمز و رازهای بزرگ علم است که عجیب هم هست، زیرا در برخی حواس، این تنها چیزی است که می‌توانیم اطمینان داشته باشیم وجود دارد. مهم نیست که زندگی فقط یک شبیه‌سازی است یا حتی آیا ما واقعاً وجود داریم یا نه. این را می‌دانیم که همگی یک حس درونی و ذهنی را تجربه می‌کنیم و این ممکن است تنها حقیقتی باشد که هر یک از ما می‌توانیم از آن اطمینان داشته باشیم.
این واقعیت که می‌توان این تجربه ذهنی را چه با فرو رفتن در خواب عمیق، از هوش رفتن و بیهوشی خودخواسته خاموش کرد، چیزی جز افزودن به عجیب و غریب بودن این موضوع ندارد.
این واقعیت که متخصصان بیهوشی بسیار پردرآمد و بسیار آموزش دیده‌ای وجود دارند که مردم را به خواب می‌برند، منعکس کننده چندین دهه آزمون و خطا است، در حالی که درک کاملی از نحوه عملکرد داروهای بیهوشی وجود ندارد.
یکی از مهم‌ترین بحث‌های فلسفه ذهن که در حال حاضر بحث روز آن به‌شمار می‌رود، مسئله خودآگاهی یا ماهیت ذهن(consciousness) است. خودآگاهی به‌طور کلی شناخت انسان از کل هویت او است.
این مطالعه در مجله Neuron منتشر شده است.
