رعایت فاصله‌گذاری هنگام ورزش

 

در یک پژوهش جدید اطلاعات تازه‌ای در رابطه با فاصله افراد از یکدیگر هنگام پیاده‌روی و ورزش در فضای باز به دست آمده است: فاصله‌گذاری اجتماعی به فاصله دو متر کارساز نیست بلکه در برخی موارد فاصله 20 متر لازم است.

پژوهشگران هنوز اطلاعات کامل و جامعی در باره علت شیوع ویروس کرونا (SARS-CoV-2) و در برخی موارد، از جمله راه‌های پیش‌گیری آن نظرات گوناگونی دارند، اما در زمینه راه‌های انتقال این ویروس در دو مورد هم‌نظر هستند.

فرد مبتلا می‌تواند از طریق لمس اشیا و همچنین قطره‌های تنفسی ویروس را به دیگران منتقل کند. قطره‌های میکروسکوپی تنفسی از طریق سرفه، عطسه یا گفتگو با ترشحات تنفسی بیمار خارج می‌شود و در صورت تماس مستقیم با غشا‌های مخاطی باعث آلودگی دیگران می‌شود.

بر اساس اطلاعات موجود، این قطره‌ها در هوا نمی‌مانند و حداکثر پس از شش فوت (حدود دو متر) به زمین می‌افتند. به همین دلیل فاصله ایمنی یک‌ونیم تا دو متر شهروندان از یکدیگر توصیه می‌شود.

فاصله‌گذاری هنگام ورزش
اکنون یک گروه پژوهشی از دانشگاه‌های لوون بلژیک و آیندهوون هلند به سرپرستی برت بلوکن، استاد فیزیک ساختمان و آیرودینامیک، به این نتیجه رسیده است که این میزان فاصله‌گذاری برای افرادی که در حرکت هستند موثر نیست.

این تیم پژوهشی با آزمایش‌های گوناگون میزان خطر آلودگی افراد هنگام دویدن در فضای باز را اندازه گرفته‌اند.  آن‌ها قطره‌های تنفسی یک دونده را با سرعت‌های گوناگون اندازه گرفتند و موقعیت دونده پشت سر او را نیز بار‌ها تغییر دادند: آن‌ها گاهی در کنار هم، گاهی دقیقا پشت سر هم و زمانی نیز به طور مورب، ابتدا راه می‌رفتند و سپس به مرور سرعت خود را افزایش می‌دادند.

این گونه آزمایش به طور معمول برای سنجیدن تاثیر باد بر سرعت و توان ورزشکاران حرفه‌ای انجام می‌شود.  پرفسور بلوکن می‌گوید، بر اساس آزمایش‌های گوناگون، حرکت صف‌گونه انسان‌ها درصد احتمال ابتلا به بیماری را در افراد پشت سر افزایش می‌دهد، به شرطی که رونده یا دونده جلویی مبتلا باشد.

گروه پژوهشی توصیه می‌کند که فاصله افراد هنگام راه رفتن عادی و پشت سر هم، بسته به شدت وزش باد، بین چهار تا پنج متر باشد، هنگام دویدن آرام و دوچرخه سواری ده متر و هنگام دویدن با سرعت زیاد دست‌کم 20 متر.

بر اساس نتایج آزمایش‌های این گروه، بهترین شکل پیاده‌روی یا دویدن در فضای آزاد برای جلوگیری از ابتلا به بیماری کووید 19 (ناشی از ویروس کرونا)، حرکت در جوار یکدیگر و با فاصله است.

حرکت به صورت مورب هم احتمال ابتلا را کاهش می‌دهد.  بلوکن توصیه می‌کند که برای احتیاط، هنگام سبقت گرفتن از افراد در فضای آزاد، به موقع زاویه حرکت خود با آن‌ها را افزایش دهیم.

با شیوع کرونا در بلژیک بحث داغی صورت گرفته بود که دوچرخه سواران تا چه اندازه می‌توانند از محل سکونت خود فاصله بگیرند. بلوکن و دیگر کارشناسان با محدودیت خروج افراد از خانه برای ورزش و کار‌های ضروری مخالف بودند و در نهایت دولت بلژیک به توصیه‌های آن‌ها عمل کرد.

بلوکن در این باره می‌گوید: «تا زمانی که به شخص دیگری نزدیک نشوید، هیچ خطری وجود نخواهد داشت.» کارشناس بلژیکی به نکته دیگری هم برای جلوگیری از ابتلا اشاره می‌کند: «بسیاری از افراد از ترس کرونا هنگام سبقت گرفتن از کسی نفس را در سینه حبس می‌کنند. شاید این اغراق‌آمیز به نظر بیاید، اما دقیقاً مثل این است که شما نخواهید از لیوانی بنوشید که پیش از شما یک فرد آلوده استفاده کرده است».

سرپرست تیم پژوهشی معتقد است که تصمیم دولت فرانسه مبنی بر محدود کردن شعاع مجاز برای ورزش در فضای باز به یک کیلومتر از محل زندگی فرد و حداکثر یک ساعت در روز "خیلی عاقلانه" نبود، زیرا شهروندان را وامی‌دارد، در فضایی تنگ و نزدیک به یکدیگر حرکت کنند.

برخلاف برخی کشور‌ها که برای ورزش و حرکت در فضای باز محدودیت‌های زیادی اعمال کرده‌اند، ورزش فردی در آلمان به عنوان اقدامی پیش‌گیرانه مجاز است. به شرط مراعات فاصله از یکدیگر، حداکثر دو ورزشکار می‌توانند با هم تمرین کنند.

 

منبع: دویچه وله