به گزارش ایسنا، مهدی محبتی، پژوهشگر ادبیات فارسی و نویسنده در سخنانی تأملی بر نحوه برخورد سعدی و سپهری با عرفان و مظاهر آن دارد.
او در این گفتار که توسط موسسه فرهنگی شهر کتاب منتشر شده است، نوع نگاه و تفاوت دیدگاه‌های آن دو - که ریشه در شخصیت و مبانی خاص فکری آن‌ها دارد - به کوتاهی می‌گوید و از شعر و فکر این دو شاعر برای بسط و تحکیم تسامح و تساهل در روزگار خویش بهره می‌گیرد. بنابر این گفتار سعدی و سپهری اگرچه عارف به معنای مصطلح و تاریخی آن نیستند اما هر دو گرایش‌هایی ویژه به عرفان و مبانی و مظاهر آن دارند. بدیهی است که سعدی در قلمرو سنت و فرهنگ اسلامی ایرانی بالیده است و می‌کوشد حتی‌المقدور گفته‌ها و نکته‌هایش در همان فضاها بماند؛ نگاه عرفان‌گرای سهراب اما عمدتاً مبتنی و متکی بر آموزه‌ها و فضاهای مدرن است و تعمدی برای خروج یا اجباری برای ماندن در آن قواعد ندارد.
فایل صوتی این گفتار در پی می‌آید.
