مطالعات دفتر اسکان بشر ملل متحد درباره تغییراتی که در شهرها به‌واسطه سیاست‌های ضدکرونایی دولت‌ها در ماه‌های اخیر به‌وجود آمده است، نشان می‌دهد: «در خانه ماندن» به‌عنوان کلیدی ترین توصیه دولت‌ها به شهروندان، برای افرادی که در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند یا «بد مسکن» هستند، غیر ممکن است اتفاق بیفتد. این تهدید اما می‌تواند برای پساکرونا، با درس گرفتن از وضع موجود، به فرصت تبدیل شود به‌طوری‌که دولت‌ها باید از هم اکنون به فکر اصلاح سیاست‌ها برای «تامین مسکن تضمین‌کننده آسایش و آرامش ساکنان» باشند. متن بیانیه می‌گوید: پاندمی امسال تاثیر وحشتناکی بر مردم شهرها، روستاها و اجتماعات گذاشته است. روز اسکان بشر سال 2020 فرصتی مهم را فراهم آورده است که اثرات بحران کووید-19 را منعکس کنیم و نشان دهیم که چگونه می‌توانیم زیستگاه بشر را به جایی پویاتر تبدیل کنیم. اماکن شهری بیش از 95 درصد همه موارد تایید شده ابتلا را در بر می‌گیرند و در مرکز این پاندمی قرار داشته‌اند. ما شاهد بوده‌ایم که بیمارستان‌ها مملو از بیمار شده‌اند، مشاغل از بین رفته‌اند، مدارس تعطیل شده‌اند و رفت و آمدها محدود شده است اما ما می‌توانیم و باید دوباره احیا شویم و از تجربیاتمان برای احیای پس از بحران و حتی دستیابی به زندگی‌های سبزتر استفاده کنیم. در شعار امسال روز جهانی اسکان بشر - مسکن برای همه: یک آینده شهری بهتر- برخی از فرصت‌های کلیدی در این زمینه مشخص شده است. هم اکنون مسکن به‌عنوان یک خط مقدم در مقابله با کووید-19 محسوب می‌شود چون به ساکنان سرتاسر جهان گفته شده است که در خانه بمانند و دستان خود را بشویند. اما حتی این راهکارهای ساده هم برای 8/ 1 میلیارد نفری که در مسکن شان امکانات کافی ندارند، در اقامتگاه‌های غیررسمی و خانه‌های بیش از حد پرجمعیت به‌سر می‌برند، بی خانمان هستند یا شرایط مسکن ناپایداری دارند، غیرممکن است. شهرهای بزرگ و کوچک به‌سرعت دست به کار شدند تا مسکن و سرپناه اضطراری برای بی‌خانمان‌ها و محل‌های قرنطینه ایجاد کنند، روند تخلیه مسکن افراد را به تعویق بیندازند و آب سالم تامین کنند. نباید اجازه دهیم با پایان پاندمی این دستاوردها از بین بروند. لازم است که این راهکارهای موقتی منجر به ایجاد تغییرات در سیاست‌های دراز مدت شوند. در غیر این صورت فقر و نابرابری شدیدتر خواهد شد و به محض لغو ممنوعیت اجرای حکم تخلیه یا وقتی بی‌ثباتی درآمدها منجر به تاخیر در پرداخت اجاره‌ها یا اقساط مسکن شود، میلیون‌ها نفر در خطر از دست دادن خانه هایشان قرار خواهند گرفت. همزمان، باید به این موضوع واقف باشیم که تامین مسکن دارای شرایط کافی، یک مسوولیت مشترک است که به همکاری دولت‌های ملی و محلی، جامعه مدنی، کسب و کارها و مجامع محلی وابسته است. اسکان سازمان ملل متحد یک کمپین پنج هفته‌ای به راه انداخته است با عنوان «مسکن برای همه» تا این پیام را منتشر کند که مسکن چیزی بیش از «فقط یک سقف» است. برخورداری از مسکنی با شرایط کافی از ملزومات تامین سرپناه برای مقابله با خطرات ایمنی و سلامت محسوب می‌شود و از شرایط ضروری زندگی در شأن بشر و پایه دارایی و رفاه است. برخورداری از چنین مسکنی کلید دستیابی به فضاهای عمومی، فرصت‌های شغلی، بیمارستان ها، مدارس و غذاست. مسکن کامل، قابل پرداخت و دارای شرایط کافی، نقطه محوری تغییر‌شکل شهرها و جوامع‌مان به شمار می‌رود تا آنها را پویاتر سازد و دستیابی به هدف 11 توسعه پایدار و همه دیگر اهداف توسعه پایدار را میسر کند. نیاز است تا در روز جهانی اسکان بشر همه برای واکنش در برابر بحران جاری، به اشتراک‌گذاری راه‌حل‌ها و ایجاد شهرهای آینده برای همه، دست به‌دست هم دهیم. زمان اقدام همین حالاست.
