گروه سیاست سایت فردا: حزب کارگزاران سازندگی که بیش از سایر احزاب اصلاحطلب به حضور در قدرت تمایل دارد، حاضر است برای رسیدن به این هدف هر بهایی را به پردازد ولو ائتلاف با یک غیر اصلاحطلب و زیر سوال بردن اصل رقابتهای جریانی!
این حزب که بعد از انتخاباتهای 92 و 96 از تاکتیک رحم اجارهای که سعید حجاریان و همفکرانش مطرح کرده بودند، خوشش آمد و تصمیم گرفت به جای آنکه از این پس خود را درگیر معرفی گزینهای با امکان تایید صلاحیت، اجماع سازی و رای آوری کند، سراغ گزینهای برود که خیالش از بابت تایید صلاحیت و همچنین همکاری وی با سایرنهادهای قدرت راحت باشد.
برای همین هم بلافاصله بعد از انتخابات 96 علی لاریجانی را به عنوان گزینهای که احتمالا مقابل جهانگیری قرار میگیرد؛ مطرح و از وی حمایت کرد.
کارگزارنیها آن روز نمیدانستند و حدس نمیزنند که اسحاق جهانگیری چه طور قربانی سیاستهای دولت روحانی شده و پتانسیل خود را برای کاندیداتور از دست میدهد، اما درباره تمایل لاریجانی به کاندیداتوری در انتخابات 1400 اشتباه نکرده بوند. برای همین هم اگرچه دوقطبی مورد اشاره آنان دیگر محل اعتنا نیست، به حمایت از لاریجانی ادامه میدهند.
حمایتی که در ماههای اخیر و به خاطر اصرار سایر احزاب اصلاحطلب از جمله اتحاد ملت و اعتماد ملی به عدم ائتلاف با کاندیدای غیر اصلاحطلب کمرنگ شد. تا جایی که کارگزارانیها تا اندازهای از حرف خود برگشته و گزینه کاندیدای حزبی را روی میز گذاشتند. کاندیداهای حزبی که در ابتدا آنطور که حسین مرعشی اعلام کرده بودند، 6 نفر بوده و بعدتر آنطور که محسن هاشمی اعلام کرد به 20 نفر رسید. (بگذریم از اینکه محسن هاشمی خیلی زود لیست اعلامی را تکذیب کرد)
همان لیست مورد اشاره هاشمی خود گواه بر این بود که طرح موضوع کاندیدای حزبی چیزی بیش از یک بازی سیاسی نیست و کارگزارانیها اول و آخر جانب علی لاریجانی را خواهند گرفت.
گمانهای که اظهارات امروز محمدعلی نمازی، عضو حزب کارگزان آن را تایید میکند. وی در مصاحبه امروز خود با روزنامه شرق گفته است: «کارگزاران اگر مجبور باشد از لاریجانی حمایت میکند».
این فعال سیاسی اصلاحطلب در پاسخ به این سوال که «چقدر احتمال میدهید حزب کارگزاران به سمت علی لاریجانی برود؟ چون دو سال پیش آقای عطریانفر گفت اگر قرار باشد بین عارف و لاریجانی یکی را انتخاب کنیم، لاریجانی انتخاب ماست.» میگوید: «درحالحاضر احتمالش صفر است». اما بلافاصله این را هم میگوید که «خانواده لاریجانی نسبت به سه سال پیش تغییر بسیاری کرده است. علی لاریجانی باهوش و سیاستمدار است. زمانی که رئیس صداوسیما و وزیر ارشاد بود، سابقه خوبی نداشت و در مقابل اصلاحطلبان بود. البته اکنون حزب کارگزاران اگر مجبور باشد از علی لاریجانی حمایت میکند، به این دلایل و به دلیل طرفدارنداشتن، استفاده از کاندیدای استیجاری بسیار قوی است، اما نمیتوان بهسادگی به طرف کاندیدایی به غیر از کاندیدای اصلاحطلب رفت.»
وی در ادامه به نحوی پاسخ اصلاحطلبانی که به خاطر تجربه ائتلاف با روحانی و عملکرد وی در این چند سال مخالف تکرار سیاست استفاده از کاندیدای اجارهای هستند را داده و میگوید: «لاریجانی فعلی، نشان داده است که با اصلاحطلبان بهتر کار میکند. مثلا مصوبکردن برجام و تلاش برای تثبیت لایحه، اما لاریجانی از روحانی بسیار زرنگتر است و هم وقت و انرژی بیشتری دارد و هم جوانتر است، از نظر خانوادگی هم در حوزه اداره کشور قویتر بوده و هم خطرپذیرتر از روحانی است.»
به این ترتیب روشن است که کارگزاران تصمیم خود را گرفته و اگرچه هر از گاهی اسامی مختلفی را اعم از اصلاحطلب، اعتدالگرا و حتی اصولگرای به عنوان گزینههای مورد بررسی خود مطرح میکند، اما نهایتا سراغ لاریجانی میرود. حال باید منتظر ماند و دید که سایر اصلاحطلبان نیز با این حزب همراهمی میکنند یا خیر.