2 تا 3 ساعت فاصله با لبنیات
از سوی دیگر مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند در جذب برخی مواد مغذی اختلال ایجاد نماید و یا برعکس، یعنی ماده مغذی خاصی، باعث کاهش جذب آنتی‌بیوتیک و عدم تأثیر آن گردد. به عنوان مثال کلسیم موجود در شیر و لبنیات (نظیر دوغ) می‌تواند باعث کاهش جذب آنتی‌بیوتیک‌ها شده و در روند درمان تأثیر منفی گذارد.
ممکن است تصور کنید که چرا ماست که حاوی پروبیوتیک‌ها است را نباید با داروهای آنتی‌بیوتیک مصرف کرد. آنچه در مورد اخیر ذکر شد در واقع رعایت فاصله زمانی مناسب بین مصرف دارو و فرآورده غذایی است. به بیان ساده‌تر ما باید بین مصرف آنتی‌بیوتیک و فرآورده‌های لبنی حداقل 2 تا 3 ساعت فاصله زمانی را رعایت کنیم تا در جذب آنتی‌بیوتیک مشکلی ایجاد نشود.
پس از گذشت این فاصله، مشکلی در خصوص مصرف انواع غذاها وجود نخواهد داشت و مصرف پروبیوتیک‌ها در این زمان علاوه بر اینکه بر جذب آنتی‌بیوتیک تأثیری نمی‌گذارد، بلکه باعث افزایش فلور طبیعی میکروب‌های روده نیز می‌شود و به بهبود هر چه سریع‌تر بیمار و افزایش قدرت ایمنی او کمک میکند.
رشد بیش از حد قارچ‌ها
یکی دیگر از مشکلاتی که مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک‌ها باعث آن می‌شود، رشد بیش از حد قارچ‌ها است که می‌تواند باعث عفونت قارچی واژینال شود. مصرف سیر، پیاز و چای سبز می‌تواند تا حدی به پیشگیری از بروز این مشکل کمک نماید. معمولاً پزشکان توصیه می‌کنند که روزانه یک سیب را برای حفظ سلامت خود استفاده نمایید.
سیب به دلیل وجود پکتین (نوعی فیبر غذایی) می‌تواند اثرات جانبی مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نظیر اسهال، تهوع، کرامپ‌های شکمی و استفراغ را به حداقل برساند. علاوه بر این در هضم غذای خورده شده نیز مؤثر خواهد بود، بنابراین توصیه می‌شود در روزهایی که مجبور به مصرف آنتی‌بیوتیک هستید روزانه یک سیب مصرف نمایید.
سبزیجات سبز و آب کافی
زمانی که بدن ما درگیر یک عفونت است و آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنیم، کبد مسئولیت تجزیه داروهای مصرف‌شده و دفع آنها را بر عهده دارد. بهتر است با مصرف سبزیجات سبز تیره عملکرد کبد را تقویت کنیم. ضمناً به یاد داشته باشید زمانی که از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌کنید مصرف میزان کافی آب را فراموش نکنید. مواد زائد حاصل از تجزیه داروها برای دفع نیاز به آب دارند و وضعیت هیدراتاسیون بدن نقش مهمی در این زمینه ایفا میکند.
مشکلات گوارشی ناشی از آنتی‌بیوتیک‌ها
مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها گاه فرد را با مشکلات گوارشی مواجه میکند. بنابراین در طی درمان با این داروها بهتر است از غذاهای سهل‌الهضم استفاده شود. مصرف چای زنجفیل می‌تواند باعث کاهش تهوع ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها شود. ضمناً مصرف غذاهای غنی از ویتامین‌های C, A و روغن ماهی به نظر می‌رسد در افزایش مقاومت غشاء مخاطی دستگاه گوارش به عفونت‌های باکتریایی مؤثر باشد.
نتیجه‌گیری
با توجه به مطالب مذکور می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که اولاً مصرف آنتی‌بیوتیک فقط در شرایط خاص و زیر نظر پزشک باید انجام شود. به عبارت دیگر بسیاری از گلودردها و سرماخوردگی‌ها با توجه به طبیعت ویروسی‌شان نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک ندارند و مصرف آنتی‌بیوتیک در این موارد تنها باعث افزایش مقاومت میکروارگانیسم‌ها به این داروها خواهد شد.
ضمناً بهتر است از مصرف همزمان غذاها به خصوص لبنیات با آنتی‌بیوتیک‌ها خودداری شود و مصرف غذاهای طبیعی نظیر میوه‌ها، سبزیجات، آب سالم و کافی و نیز فرآورده‌های پروبیوتیک در طول درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند از عوارض جانبی ناخواسته این داروها تا حد امکان بکاهد.
برای خواندن بخش اول -تغذیه و مصرف آنتی بیوتیک‌ها- اینجا کلیک کنید.
