اکثر ما معمولاً با ترکیبی از تصاویر ذهنی و زمزمه های درونی فکر میکنیم — و احساسات و عواطفمان را از این فعالیت ذهنی به دست می آوریم. (البته این تنها منبع احساس ما نیست اما برای شروع کافی است).
از افکار خود آگاه شوید و آنها را کنترل کنید و خواهید دید که مستقیماً احساسات و عواطفتان را تحت تاثیر قرار خواهید داد.
به تلقینات منفی خود توجه کنید
به گفتگوهایی که با خود دارید توجه کنید. منظور از این گفتگوها، زمزمه هایی است که در سرتان جریان دارد.
ببینید به خودتان چه می گویید و چطور آنرا می گویید. آیا عادت دارید که مداوم خود را در ذهنتان نقد کنید؟ یا دیگران را نقد می کنید؟ یا درمورد زندگیتان، اشتباهاتتان یا
برخورد زندگی با خودتان شکایت می کنید؟
آیا مداوم به خودتان می گویید که عقلتان را از دست داده اید؟ یا دیگر نمی توانید با این شرایط ادامه دهید؟ یا اینکه در چیزی شکست خورده اید؟ یا دیر یا زود دچار یک حمله عصبی می شوید؟
تصور کنید یک دوست نامرئی دارید که همیشه و در همه احوال با شماست و مداوم چنین حرفهایی را در گوشتان زمزمه می کنند. آخر روز چه احساسی خواهید داشت؟ آخر هفته چطور؟ بعد از یک ماه چطور؟
شما در حال حاضر همین کار را می کنید و حتی خیلی موثرتر از آن دوست نامرئی. از این گذشته، اگر دوستی اینطور با شما برخورد میکرد مطمئناً از او می خواستید که دست از اینکار خود بردارد و به دنبال دوستان بهتری خواهید بود.
اما چون اینکار را با خودتان می کنید و از کودکی چنین برنامه های ذهنی را برای خود پیاده می کنید، دیگر متوجه آنها نمی شوید و در نتیجه تاثیر بسیار قوی روی روحیه و رفتار شما در مقابل خودتان و زندگیتان خواهند داشت.
زمزمه های منفی ما با خودمان بسیار زیان آور است و موجب تضعیف روحیه می شود. و از آنجا که خیلی به آن عادت کرده ایم دیگر آگاهانه به آن توجه نمی کنیم و در نتیجه با آن وارد مبارزه نمی شویم. این افکار در پس زمینه ذهنمان همینطور ادامه پیدا می کند و اثر آن این است انرژی منفی بسیار قوی به خود منتقل می کنیم.
به آرامی زمزمه های منفی را جایگزین کنید
به این دلیل توصیه می کنیم “به آرامی” که هیچ دلیلی ندارد استرس و ناراحتی درونتیتان را بیشتر کنید. اینکار آتش را شدیدتر می کند.
هربار که متوجه می شوید انتقاد از خود را دوباره شروع کرده اید به خودتان یادآور شوید که این باز همان عادت قدیمی است که از این به بعد می خواهید تغییرش دهید.
از یک لحن بسیار نرم و صبورانه برای صحبت با خودتان استفاده کنید.
صدای درونیتان باید طوری باشد که انگار می خواهید به خودتان برای یک ناراحتی 2 ساله دلداری دهید. به خودتان اطمینان دوباره دهید. ارزش برخورد آرام و مطمئن با مسائل را به خود یادآور شوید.
یک یا دو بار انجام دادن آن تغییر چندانی ایجاد نمی کند. جایگزین کردن عادات قدیمی زمان زیادی می برد اما مطمئن باشید که ارزشش را دارد.
نوشتن راه بسیار خوبی برای آگاه شدن از زمزمه های درونیتان است و به تدریج شدت این زمزمه های منفی را هم از بین می برد.
داشتن برنامه روزانه ابزار مدیریتی بسیار خوبی برای کنترل خودتان و جلوگیری از اغتشاش و سردرگمی است.
