آلرژی بینی (۲)

 درمان

شامل سه اصل کلی است: 1- دور شدن آلرژن‌های مربوط و فراهم ساختن محیط زیست مناسب 2- درمان با دارو (فارماکوتراپی)  3- کاهش واکنش سیستم ایمنی نسبت به آلرژن‌های عامل (ایمونوتراپی)جهت ایجاد یک محیط زیست مناسب برای بیمار، ابتدا باید مشخص کنیم حساسیت بینی فصلی است یا دائمی و اینکه بیمار از محیط‌های بسته شکایت دارد یا از محیط‌های باز؛. مثلاً اگر شخص هنگام خارج شدن از محیط خانه و رفتن به محیط‌های باز علائمش تشدید می‌شود، باید سعی کند با استفاده از ماسک و یا وسایل مشابه و پوشاندن دهان و بینی از تماس با گرده‌های گیاهان و همچنین دودها و گازهای شیمیایی که در محیط خارج خانه وجود دارد، جلوگیری و سعی کند در فصلی که آلرژی تشدید می‌شود از رفتن به محیط‌هایی که گرده‌افشانی گیاهان زیاد است خودداری ورزد.

همچنین در ساعات شلوغ و پررفت و آمد از رفتن به محیط‌های آلوده و تجاری و از رانندگی زیاد بپرهیزد و اگر شغل او به گونه‌ای است که رینیت آلرژی را تشدید می‌کند (مثلاً کارگر نقاشی ساختمان)، حتی‌المقدور تغییر شغل دهد و اگر نمی‌تواند با استفاده از ماسک‌های مخصوص کار کند، از قرار گرفتن در معرض بوهای تند و دودها، به‌خصوص دود سیگار اجتناب ورزد، زیرا با اینکه دود سیگار به خودی خود نمی‌تواند ایجاد حساسیت کند، ولی در فرد حساس موجب واکنش شده و حساسیتش تشدید می‌شود.

 در دیگر نقاط خانه

1- از استعمال دخانیات خودداری شود. 2- بیمار نباید روی مبلمان حجیم اسفنجی و قالی‌های ضخیم بنشیند. قالی پنبه‌ای (گلیم) ترجیح دارد. 3- هیچ حیوانی نباید در خانه نگهداری شود. 4- گیاهان زینتی را باید در کمترین شمار نگه داشت. 5- از اسپرهای ضد حشرات و خوشبوکننده‌های هوا زیاد استفاده نشود. 6- بیمار دچار حساسیت باید حتی‌الامکان هنگام گردگیری و خانه‌تکانی از خانه دور باشد. 7- اگر تماس بیمار با آلرژن‌های موجود در هوا اجتناب‌ناپذیر است (از جمله در مواردی که باید گردگیری کند) استفاده از ماسک سودمند است. 

از داروهایی که در درمان رینیت آلرژیک مفید هستند، می‌توان از آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضداحتقان، کورتیکو استروئیدها که به صورت موضعی تجویز می‌شوند، نام برد. از کرومولین سدیم هم به عنوان پیشگیری می‌توان استفاده کرد.

 پیشگیری

اگر شخص در محیط خانه بیشتر دچار مشکل است، فراهم کردن یک محیط فاقد آلرژن‌ها مؤثرترین راه پیشگیری و درمان آلرژی است. اتاق خواب بیش از هر جای دیگر اهمیت دارد؛ چراکه بیشتر وقت بیمار در آن می‌گذرد؛ بنابراین در اتاق خواب باید نکات زیر را رعایت کرد:

1- کف اتاق باید از چوب یا موزائیک باشد که به آسانی بتوان گردگیری شود. 2- قالی، پرده‌های ضخیم، مبلمان انباشته از اسفنج، پشم و موی حیوانات در اتاق خواب نباید وجود داشته باشد. 3- همه وسایل اتاق خواب باید به آسانی قابل شست‌وشو باشد. مبلمان چوبی یا فلزی و پرده‌های پلاستیک ساده ترجیح دارد. 4- از وسایلی که به آسانی به گرد و خاک آغشته می‌شوند و گردگیری آنها دشوار است، نباید استفاده شود. 5- اگر اتاق با هوا گرم و سرد می‌شود (تهویه مطبوع) و یا مثلاً کانال کولر به اتاق راه دارد باید مدخل هوا به اتاق را با چند لایه متقال پوشانید که ذرات موجود در هوا را جذب کند. 6- در و پنجره اتاق را باید در فصولی که گرده‌های گیاهان در هوا فراوان و نیز در اوقاتی که آلودگی هوا شدید است، بسته نگاه داشت. 7- اتاق را باید یک الی دو بار در هفته با پارچه مرطوب گردگیری کرد. بهتر است بیمار هنگام گردگیری و تا چند ساعت پس از آن از اتاق دور باشد. 8- بالش‌ها باید از الیاف مصنوعی (پلی‌استر یا داکرون) پر شده باشند و ماهی یک بار شسته شوند. 9- تشک را باید با جاروبرقی تمیز کرد و به طور کامل در کیسه‌ای از پلاستیک که درزهای آن مسدود شده است (با زیپ یا نوار چسب) قرار داد. 10- پتوها را باید زود به زود شست، روکش بالش و تشک و ملحفه باید از الیاف مصنوعی یا پنبه باشد. 11-  اسباب‌بازی‌ها باید از چوب، فلز یا پلاستیک باشند. اسباب‌بازی‌های انباشته از مواد حساسیت‌زا را باید از اتاق خواب دور کرد. 12-  حیوانات را نباید به اتاق خواب راه داد؛ نظیر پرندگان، گربه و غیره.

برای خواندن بخش اول- آلرژی بینی- اینجا کلیک کنید.