مروری برعفونت‌های دهانی هرپسی (۲)

درمان عفونت HSV اولیه معمولا تسکین علایم (Palliative) است. موارد خفیف‌تر فقط تحت درمان حمایت‌کننده قرار می‌گیرند که شامل حفظ مایعات، استفاده از استامینوفن جهت کاهش تب و استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی مانند لیدوکائین غلیظ یا مخلوطی از دیفن‌هیدرامین، شیر منیزیم (دهان‌شویه جادویی) به صورت مایع جهت کاهش درد دهان است.

اگر بیمار طی 72 ساعت از آغاز رویش وزیکول به کلینیسین مراجعه کند، درمان ضد ویروس ممکن است در کاهش زمان معالجه ضایعات به‌وسیله مهار رپلیکاسیون DNA در سلول‌های عفونی‌شده توسط HSV، کمک‌کننده باشد. آسیکلوویر سبب کاهش علایم عفونت HSV اولیه در بچه‌ها شده است که شامل کاهش روزهای تب و ریزش ویروس (shedding viral) است.

داروهای آنتی‌هرپس جدید شامل والاسیکلوویر (valacyclovir) و فام سیکلوویر (famciclovir)، در دسترس هستند. داروهای جدیدتر با افزایش دست‌یابی زیستی (bioavailability) درمان موثری را با دوز روزانه کمتر ایجاد می‌کنند.

عفونت هرپس سیمپلکس راجعه

به دنبال بهبود عفونت HSV اولیه، ویروس به جایی که ویروس توانایی باقی ماندن در یک وضعیت نهفته را دارد یعنی به گانگلیون عصب تری‌ژمینال می‌رود؛دوباره فعال شدن ویروس ممکن است به دنبال قرار گرفتن در معرض سرما، نور آفتاب، استرس، تروما یا سرکوب سیستم ایمنی باشد و باعث یک عفونت راجعه شود.

هرپس راجعه لبیالی (Recurrent Herpes Labialis: RHL) شایع‌ترین فرم عفونت HSV دهانی راجعه است که روی حاشیه ورمیلیون یا پوست لب ظاهر می‌شود. و به عنوان یک «Cold sore» یا fever blister نامیده می‌شود. عفونت‌های راجعه هرپس در بیماران سالم باید به طور علامتی درمان شوند.

درمان ممکن است علاوه بر سرکوب مزمن هرپس عودکننده بدشکل (deforming)، شدید یا دردناک، به داروهای آنتی‌ویروس سیستیک نیاز داشته باشد. پنسیکلوویر (Penciclovir) موضعی مدت زمان درد RHL را 1 تا 2 روز کاهش می‌دهد. دوز تجویزشده پنسیکلوویر موضعی هر 2 ساعت برای 4 روز هنگامی که بیمار بیدار است ،می‌باشد.

علاوه بر آسیلکوویر، کرم ان‌دوکوزانل (N-Docosonol cream) در حال حاضر برای استفاده موضعی در دسترس می‌باشد. گزارش شده که آسیلکوویر موضعی مدت زمان ضایعات RHL را تا 12 ساعت کاهش می‌دهد و در درمان RHL موثرتر از اِن دوکوزانل (N-Dolosanol) است. در کل به نظر می‌رسد که فایده استفاده از این داروها جهت ضایعات RHL محدود باشد و در مقایسه با پن سیکلوویر موضعی مدت ضایعات را به طور معناداری کاهش نمی‌دهد.

اگرچه اکثر هرپس‌های راجعه روی لب‌ها و مخاط کراتینزه کام و لثه اتفاق می‌افتند هرپس راجعه (RIH) می‌تواند روی هر سطح مخاطی داخل دهانی اتفاق بیافتد و اغلب مواقع در بیماران با سیستم ایمنی سرکوب‌شده دیده می‌شوند.

بیماران high risk (با ریسک بالا) برای عودهای شدید، بیمارانی هستند که به علت سرطان تحت شیمی‌درمانی‌اند یا جهت جلوگیری از دفع پیوند، بعد از انتقال پیوند داروهای سرکوب‌کننده دریافت می‌کنند و یا بیماران با ایدز پیشرفته هستند.

ضایعات HSV راجعه در بیماران با سرکوب سیستم ایمنی به صورت زخم‌هایی که به‌طور پیشرونده بزرگ می‌شوند ظاهر می‌شوند که اگر بدون درمان رها شوند ممکن است قسمت‌های بزرگی از لب، داخل دهان، یا مخاط ژنیتال یا مقعد را درگیر نمایند. گاهی این ضایعات منتشر شده و منجر به عفونت جنرالیزه می‌شوند.

بنابراین برای پزشک منطقی است که هرپس سیمپلکس راجعه را به عنوان دلیلی برای وزیکول‌ها یا زخم‌های دهانی، در افرادی که سیستم ایمنی‌شان به شدت تضعیف (سرکوب) شده، رد (rele out) نماید. بیماران با سیستم ایمنی سرکوب‌شده مبتلا به عفونت HSV به خوبی به آسیکلوویر تجویز شده به صورت خوراکی یا داخل وریدی پاسخ می‌دهند.

گاهی مواردی از HSV مقاوم به آسیکلوویر گزارش شده است که فوسکارنت (foscarnet) (داروی ضد ویروس دیگر) در درمان این بیماری موثر بوده است. آسیکلوویر بایستی با احتیاط برای بیماران با سیستم ایمنی سرکوب‌شده استفاده شود زیرا خطر بالقوه جهت ایجاد سندروم همولیتیک اورمیکH.U.S دارد. HSV راجعه به عنوان اپیزودهای آغازگر اریتم مولتی فرم شناخته شده است.

در حال حاضر اعتقاد بر این است که HSV شایع‌ترین علت اپیزودهای عودکننده اریتم مولتی فرم در افراد مستعد است که پاسخ ایمنی آنها به HSV به صورت اریتم مولتی فرم نمایان می‌شود.

بیمارانی که مبتلا به اریتم مولتی فرم عودکننده شدیدی از HSV می‌شوند معمولا جهت جلوگیری از عود، دوزهای پیشگیری‌کننده (prophylactic doses) از داروهای آنتی‌ویروس دریافت می‌کنند. دوزهای پیشگیری‌کننده جهت سرکوب هرپس ژنیتال نیز مشابه هستند.

برای خواندن بخش اول- مروری برعفونت‌های دهانی هرپسی- اینجا کلیک کنید.