داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتنسین
این داروها با ممانعت از تشکیل آنژیوتانسین II (یک تنگکننده عروق) باعث گشادی عروق میشوند.
مثالهایی از این دسته دارویی عبارتند از:
کاپتوپریل، انالاپریل، لیزینوپریل.
توصیهها
غذاها میتوانند میزان جذب کاپتوپریل را کاهش دهند بنابراین کاپتوپریل را یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد از غذا مصرف کنید. این داروها مقدار پتاسیم در بدن را افزایش میدهند. مقادیر بالای پتاسیم میتواند برای بدن مضر باشد، بنابراین چنانچه همراه با این داروها مکمل پتاسیم یا قرصهای دیورتیک نگهدارنده پتاسیم مصرف میکنید حتما با پزشک خود مشورت کنید. همچنین از مصرف بیش از حد غذاهای حاوی پتاسیم مانند موز، سبزیجات برگ سبز و پرتقال اجتناب کنید.
مهارکنندههای HMG-CoA ردوکتاز
این داروها به نام استاتین شناخته میشوند و برای کاهش کلسترول خون توصیه میشوند. این داروها باعث کاهش ساخت LDL (کلسترول بد خون) میشوند، البته بعضی از این داروها تریگلیسیرید خون را نیز کاهش میدهند.
مثالهایی از آنها عبارتند از:
آترو استاتین، لوواستاتین، سیم واستاتین، فلوواستاتین.
توصیهها
لوواستاتین برای افزایش جذب بایستی همراه با غذا مصرف شود.
ضدانعقادها
این داروها از تشکیل لخته خون در عروق ممانعت میکنند که مثال آن وارفارین میباشد.
توصیهها
- ویتامین K باعث ایجاد اجزاء لخته خون و کاهش اثر این داروها میشود. بنابراین مقدار غذاهای غنی از ویتامین K را در برنامه غذایی خود محدود کنید. غذاهای حاوی مقادیر بالای ویتامین K عبارتند از: کلم، کلم بروکلی، اسفناج، نخود، چای سبز.
- مقادیر بالای ویتامین E (400 IU یا بالاتر) زمان تشکیل لخته را طولانی و باعث افزایش خطر خونریزی میشود. قبل از مصرف مکمل ویتامین E همراه با این داروها با پزشک خود مشورت کنید.
عفونت
داروهای بسیار متفاوتی برای درمان عفونت ایجاد شده توسط باکتریها و قارچها توصیه میشود. توصیه کلی برای مصرف تمام این داروها این است که با مقدار فراوانی آب، آنها را مصرف کنید و حتما طول دوره درمان را کامل کنید.
داروهای ضدباکتری (آنتی باکتریال)
پنیسیلین که مثالهای آن عبارتند از پنیسیلین V، آموکسیسیلین، آمپیسیلین.
توصیهها: این داروها را با معده خالی مصرف کنید ولی در صورت ایجاد ناراحتی معده با غذا مصرف کنید.
- کوئینولونها مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین.
توصیهها: این داروها را با معده خالی و یک ساعت قبل از غذا و یا دو ساعت بعد از غذا میل کنید.
از مصرف این داروها با محصولات غذایی حاوی کلسیم (مانند شیر و ماست)، مکملهای ویتامین و املاح حاوی آهن و داروهای آنتیاسید اجتناب کنید به علت اینکه این عوامل باعث کاهش قابل توجه غلظت دارو در بدن میشوند.
مصرف همزمان این داروها با محصولات غذایی حاوی کافئین (مانند قهوه، نوشیدنیهای حاوی کولا، چای و شکلات) ممکن است سطح کافئین در بدن را افزایش دهد که خود بیقراری و حالت عصبیت را به دنبال دارد.
- آنتیبیوتیکهایی مانند سفالوسپورینها (مانند سفکسیم، سفالکسین)، ماکرولیدها (مانند اریترومایسین، کلاریترومایسین، آزیترومایسین)، سولفونامیدها بایستی با معده خالی و یک ساعت قبل از غذا و یا دو ساعت پس از غذا میل شوند البته در صورت ایجاد ناراحتی معده میتوان آنها را با غذا مصرف کرد.
- تتراسایکلینها که مثالهای آن عبارتند از تتراسایکلین، داکسیسایکلین.
توصیهها: از مصرف تتراسایکلین با محصولات لبنی، آنتی اسیدها و مکملهای حاوی آهن اجتناب کنید، به علت اینکه این مواد با اثربخشی دارو تداخل ایجاد میکنند.
ضدقارچها مانند کتوکونازول، فکوکونازول
توصیهها: از مصرف همزمان این داروها با محصولات لبنی مانند (شیر، پنیر، ماست و بستنی) یا داروهای آنتیاسید اجتناب کنید.
بیماریهای اعصاب
- مهارکنندههای منوآمین اکسیداز (MAOI)
مثالهای آن عبارتند از: فنلزین، ترانیل سیپرومین.
توصیهها: مهارکنندههای MAO محدودیتهای غذایی زیادی دارد و افرادی که از این داروها استفاده میکنند بایستی توصیههای غذایی را در این رابطه رعایت کنند.
هنگام مصرف این داروها، در صورت استفاده از غذاها یا نوشیدنیهای حاوی تیرامین افزایش سریع و کشنده فشار خون ممکن است رخ دهد. برای آشنایی با غذاهای حاوی تیرامین به جدول 1 مراجعه نمایید.
برای خواندن بخش اول- غذا عاملی مداخله گر در جذب دارو- اینجا کلیک کنید.