استات آلومینیوم
دو قاشق غذاخوری استات آلومینیوم (پودر دمبرو یا مایع بارو) را با نیم لیتر آب حل کنید و به مدت 10-20 دقیقه روی پاهای خود بمالید.
بیکربنات سدیم
بیکربنات سدیم پوست را قلیایی‌تر می‌کند و به این ترتیب شرایط رشد باکتری‌ها را از بین می‌برد. 1 قاشق غذاخوری بیکربنات سدیم را در یک لیتر آب حل کرده و پاهای‌تان را به طور کامل به آن آغشته کنید.
سرکه
سرکه پوست را اسیدی‌تر می‌کند. نصف فنجان سرکه را با 1 لیتر آب حل کرده و محلول فوق را روی پاهای‌تان بریزید. توجه داشته باشید که بوی بد پاهای برخی افراد سرکه‌ای است. این افراد برای شست‌وشوی پاهای‌شان نباید از سرکه استفاده کنند. بعد از آن نصف فنجان سرکه معمولی را با نصف فنجان الکل ایزو پروپیل حل‌کرده و آرام‌آرام روی پاهای‌تان بریزید.
برای این کار می‌توانید از قطره‌چکان نیز استفاده کنید. محلول فوق را لای انگشتان پاهای خود نیز بچکانید. سرکه و الکل ایزوپروپیل هر دو برای پوست مضر هستند، اما موجب از بین رفتن قارچ‌ها می‌شوند و بوی بد پاها را از بین می‌برند.
مواظب کفش‌های خود باشید
هیچ وقت کفش‌های خود را وقتی که خیس هستند پا نکنید؛ زیرا باکتری‌ها در محیط‌های مرطوب و گرم بیشتر تجمع می‌کنند. معمولاً 24 ساعت طول می‌کشد تا کفش‌هایی که شسته‌اید به طور کامل خشک شوند. برای آنکه کفش‌ها بهتر و زودتر خشک شوند، کف آنها را درآورید و مقداری روزنامه مچاله‌شده را درون کفش بگذارید تا به خشک شدن آن کمک کند.
با انواع صندل‌ها و کفش‌های بندی و جلوباز، پاهای‌تان خنک‌تر می‌مانند و کمتر عرق می‌کنند و علت آن هم گردش هوا درون کفش است. اگر عادت به استفاده از صندل ندارید، بهتر است از کفش‌های چرم یا پارچه‌ای استفاده کنید که به پاهای‌تان اجازه نفس کشیدن می‌دهند و در مقایسه با کفش‌های پلاستیکی و لاستیکی پاها تمیزتر می‌مانند.
از جوراب‌های نخی و پنبه‌ای استفاده کنید. جوراب‌های نایلونی که قدرت جذب ندارند، موجب مرطوب شدن پاها شده و محیط گرمی برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کنند. اگر امکان دارد، جوراب‌های خود را در طول روز بیش از یک بار عوض کنید و هرگز جوراب شسته‌نشده را دوباره نپوشید.
هنگام شست‌وشوی جوراب‌ها آنها را پشت و رو کنید تا سلول‌های مرده‌‌ای که به آنها چسبیده‌اند، از بین بروند. کفش‌های خود را مرتب بشویید. (بعضی از کفش‌ها را حتی می‌توان با ماشین لباسشویی شست) و قبل از به پا کردن آنها را خوب خشک کنید. در طول روز تا جایی که امکان دارد، کفش‌های‌تان را از پا درآورده و به پاهای خود فرصت نفس کشیدن و البته خشک شدن عرق آنها را بدهید.
روی پاهای خود آنتی‌پرسپیرنت بمالید
می‌توانید از اسپری آنتی‌پرسپیرنت نیز استفاده کنید. آنتی‌پرسپیرنت با الکترولیت‌های عرق پا وارد واکنش شده مایعی ژله‌ای تشکیل می‌هد و راه مجاری عرق را می‌بندد. هر یک از پاها دارای 250هزار غده عرق هستند؛ به همین دلیل این عضو از بدن بسیار عرق می‌کند.
پاهای خود را بمالید (خصوصاً لای انگشتان)
پاهای خود را با یکی از پودرهای زیر بمالید:
پودر تالک: یک پودر تند و تیز است و موجب خشک شدن سریع پاها می‌شود.
پودر جوش شیرین: محیطی قلیایی ایجاد می‌کند و باکتری‌ها را از بین می‌برد.
نشاسته ذرت: باعث جذب عرق پا می‌شود.
برای خواندن بخش اول- مراقبت از پاها- اینجا کلیک کنید.
