خلاصه داستان این است که پرسپولیس و استقلال در ادامه تلاش‌های‌شان برای احقاق حق پخش، حضور دوربین‌های تلویزیونی در فضاهای جانبی ورزشگاه و نیز پخش خلاصه بازی و تولید محتواهای فرعی از مسابقات خود را ممنوع کرده‌اند. این یعنی مثلا برنامه فوتبال برتر دیگر نمی‌تواند دوربین بفرستد سر بازی سرخابی‌ها و مصاحبه بگیرد. آنها حتی نمی‌توانند خلاصه بازی‌های این دو تیم را پخش کنند. اگر دست پرسپولیس و استقلال می‌رسید، حتی جلوی پخش زنده بازی‌های خود را می‌گرفتند، اما چون تجربه تاریخی نشان داده زورشان به صداوسیما نمی‌رسد، تلاش می‌کنند حداقل جلوی تولید محتوای جانبی را بگیرند. به همین دلیل هم بعد از بازی با سپاهان، تا زمانی که دوربین‌های تلویزیونی در محل کنفرانس بودند، ساپینتو سرمربی استقلال به محل مصاحبه نیامد. فلسفه سرخابی‌ها هم این است که بتوانند این محتوا را مثل مصاحبه بازیکنان و مربیان یا خلاصه بازی را در بستر اینترنتی خودشان پخش کنند و کمی پول در بیاورند. با این حال صداوسیما همین مقدار را هم تاب نیاورده؛ به‌طوری که مسابقه استقلال و سپاهان به صحنه رویارویی تمام عیار مجری و باشگاه‌ها تبدیل شد.
میثاقی و احمدی چه گفتند؟
آنچه روز جمعه خشم افکار عمومی را برانگیخت و بازتاب بسیار وسیعی در شبکه‌های اجتماعی داشت، اظهارات محمدحسین میثاقی در استودیوی فوتبال برتر و نیز سخنان محمدرضا احمدی حین گزارش بازی استقلال و سپاهان بود. آنها به صورت همصدا، تقاضای باشگاه‌ها را زیر سوال بردند(!) و مدعی شدند صداوسیما در دو سال گذشته حق پخش تلویزیونی را پرداخته است. می‌دانید منظور میثاقی و احمدی چیست؟ ارزش کل آگهی‌های بازرگانی پخش‌شده حین مسابقات ورزشی در طول یک سال فقط 50 میلیارد تومان برآورد شده که این هم با نسبت 70 به 30 به سود صداوسیما تقسیم شده است. 30 درصد سهم ورزش که می‌شود 15 میلیارد تومان، به وزارتخانه رسیده که باید بین همه فدراسیون‌ها تقسیم شود. در چنین شرایطی خدا می‌داند چقدر از این پول ناچیز به پرسپولیس و استقلال می‌رسد. بدیهی است که این نمی‌تواند «حق پخش» باشد و میثاقی و احمدی هم خودشان این موضوع را خیلی خوب می‌دانند. با این حال آنها با حرارت تمام در جهت حفظ منافع سازمان متبوع خود سخن گفتند و مخاطب را به ستوه آوردند. همزمان این‌طور به نظر می‌رسید که فیلمبرداران مستقر در ورزشگاه آزادی تلاش می‌کردند قاب دوربین‌ها را تنگ بگیرند تا حتی‌المقدور تبلیغات محیطی دیده نشود و باشگاه‌ها ضرر کنند. این لجبازی عجیب، منجر به کاهش کیفیت تصاویر و آزار مخاطبان شد که گویا برای کسی مهم نیست! خلاصه اینکه از شامگاه شنبه فضای مجازی به صحنه اعتراضات تند به سیاست‌های تلویزیون در این زمینه تبدیل شد و به ویژه میثاقی و احمدی بیشترین انتقادات را تحمل کردند.
نوبت عادل است
در چنین شرایطی اما افکار عمومی از سرشناس‌ترین چهره رسانه‌ای فوتبال ایران انتظار دارد سرانجام سکوتش را بشکند و به داستان حق پخش تلویزیونی ورود کند. عادل فردوسی‌پور از چندی پیش یک اپلیکیشن راه‌اندازی کرده که قرار است با شروع فصل به متن و حواشی فوتبال بپردازد. آیا امروز متن و حاشیه‌ای مهم‌تر از حق پخش وجود دارد؟ مخصوصا با اتفاقاتی که هفته اول رخ داد، حالا همه منتظر سوگیری عادل هستند؛ کسی که 20سال به دلیل فعالیت در تلویزیون نتوانست در مورد حق پخش حرف بزند، اما حالا که برنامه مستقل خودش را راه انداخته، طبیعتا باید به این حوزه ورود کند. طبیعی است که فشار و روشنگری چهره‌های آگاه، می‌تواند فوتبال را به سمت وصول مشروع‌ترین و بدیهی‌ترین حقش رهنمون کند.
