به گفته پژوهشگران، بین آلاینده‌های استنشاقی و بروز آلرژی، چاقی و دیابت ارتباط وجود دارد.
مطالعه‌ای نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، خطر ابتلا به آلرژی، چاقی، و دیابت را افزایش می‌دهد و بر رشد مغز نوزادان تاثیر می‌گذارد.
به گفته پژوهشگران دانشگاه بولدر کلرادو، بین آلاینده‌های استنشاقی– مثل آلودگی‌های ناشی از ترافیک، حریق‌های بزرگ و صنعت– و تغییرات در سلامت میکروبی نوزاد در شش ماهه اول زندگی ارتباط وجود دارد.
تانیا آلدرت، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار فیزیولوژی یکپارچه دانشگاه بولدر، گفت: «این مطالعه به مجموعه رو به افزایش متون علمی اضافه می‌شود که نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، حتی در دوران نوزادی، ممکن است میکروبیوم روده را تغییر می‌دهد و پیامدهای مهمی برای رشد و نمو دارد.»
بر اساس این پژوهش که در نشریه «میکروب‌های روده» (Gut Microbes) منتشر شده است، بدن نوزاد در بدو تولد میزبان باکتری‌های اندکی است.
در دو تا سه سال اول زندگی، قرار گرفتن در معرض شیر مادر، غذای جامد، آنتی‌بیوتیک‌ها و سایر آثار محیطی روی نحوه تثبیت این میکروارگانیسم‌ها تاثیر می‌گذارد.
این میکروب‌ها و محصولات جانبی آن‌ها زمانی تولید می‌شوند که غذا یا مواد شیمیایی را در روده تجزیه می‌کنند و روی مجموعه‌ای از سیستم‌های داخلی بدن که اشتها، حساسیت به انسولین، ایمنی، خلق و خو، و عملکرد مغز را شکل می‌دهد، تاثیر می‌گذارند.
با اینکه بسیاری از ترکیب‌های میکروبیوم مفیدند، برخی از آن‌ها با بیماری کرون، آسم، دیابت نوع 2، و سایر بیماری‌های مزمن مرتبطند.
ماکسیمیلیان بیلی، نویسنده اصلی این مطالعه که در ماه مه با مدرک کارشناسی ارشد در فیزیولوژی یکپارچه فارغ‌التحصیل شد، گفت: «میکروبیوم تقریبا در هر فرایند فیزیولوژیکی بدن نقش دارد، و محیطی که در همان چند سال اول زندگی ایجاد می‌شود، با شما می‌ماند.»
پژوهشگران برای این مطالعه، نمونه مدفوع 103 نوزاد سالم لاتین‌تبار را که عمدتا از شیر مادر تغذیه کرده بودند و نامشان در مطالعه مربوط به شیر مادر کالیفرنیای جنوبی ثبت شده بود، به دست آوردند و از توالی ژنتیکی برای تجزیه و تحلیل آن‌ها استفاده کردند.
آن‌ها با استفاده از نشانی خیابان و داده‌های سیستم کیفیت هوای دفتر حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا، که داده‌های ساعتی سامانه‌های نظارتی را ثبت می‌کند، قرارگیری نوزادان در معرض ذرات ریز قابل استنشاق، ناشی از کارخانجات، حریق‌های بزرگ و محوطه‌های ساخت‌و‌ساز، و دی‌اکسید نیتروژن (NO2) را که عمدتا از خودروها منتشر می‌شود، ارزیابی کردند.
آلدرت گفت: «در مجموع، دیدیم که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای محیطی، با تشدید وضعیت التهابی میکروب‌های روده مرتبط است، که شاید در مجموعه‌ای از پیامدهای نامطلوب سلامتی در آینده دخیل باشد.»
