تصاویری که از این پارک ملی به رسانه‌‌‌ها راه یافته، گواه همین مدعاست. نمونه آن فیلمی از پلنگی است که دمپایی محیطبانها را با خود می‌‌‌برد و حضور دائمش در کنار ساختمان محیطبانی به معروفیتش منجر شد! این پلنگ آنقدر رفت و آمد که بالاخره محیطبانان، مدیران ستادی را راضی کردند تغییری در دسترسی‌‌‌ها به مناطق مختلف ساختمان محیطبانی دهند تا آنها مجبور نباشند، نیمه شب در حالی که پلنگی بیرون منتظر است، برای ورود به بخش‌‌‌های دیگر از ساختمان خارج شوند. از دیگر تصاویری که توسط محیطبانان «صیدوا» گرفته و در شبکه‌‌‌های اجتماعی و رسانه‌‌‌ها در سطح وسیع پخش شد تصاویری از یک پلنگ و سه توله‌‌‌اش بود. این تصاویر را اگر در کنار انبوه عکس و فیلم‌هایی که محیطبانان این منطقه در تلفن‌‌‌های همراه خود دارند بگذارید، این نکته برای شما بدیهی می‌شود که به جای آنکه برای دیدن حیات‌‌‌وحش و به‌ویژه گونه پلنگ به پارک ملی «تندوره» (از این منطقه به عنوان بهشت پلنگ‌‌‌های ایران یاد می‌شود) بروید، کافی است سری به شمال سمنان و پارک ملی صیدوا بزنید.
اگر مبدا سفر را تهران در نظر بگیریم، آنگاه شما با حدود چهار ساعت رانندگی به پاسگاه محیطبانی صیدوا می‌‌‌رسید. با وجود راحت بودن دسترسی به این پارک ملی، برای انتخاب این منطقه به عنوان مقصد سفر انجام مجموعه‌‌‌ای از اقدامات پیش از آن ضروری است. اولین آنها گرفتن مجوز ورود به پارک است. تهیه این مجوز و برگه البته چندان هم دشوار نیست. باید در پرتال اطلاع‌‌‌رسانی اداره کل محیط‌زیست استان سمنان به بخش «درخواست ورود به مناطق» مراجعه کرده و فرم را پر کنید. پیگیری از اداره کل برای فکس نامه به پارک ملی در این بخش ضروری است تا اداره محیط‌زیست مطمئن شود محیطبانان از ورود شما اطلاع دارند، زیرا محیطبانها موظفند از هرگونه ورود غیرمجاز به پارک ملی که بالاترین درجه حفاظت را در میان مناطق تحت مدیریت سازمان‌حفاظت‌محیط‌زیست دارند جلوگیری کنند. دریافت مجوز همچنین می‌تواند مدیریت تعداد افرادی را که به پارک وارد می‌‌‌شوند هم راحتتر کند.
مسیر رسیدن به صیدوا
با داشتن مجوز شما چند راه برای رفتن به «صیدوا» از تهران دارید، می‌توانید از جاده گرمسار به سمت سمنان برانید و نرسیده به این شهر وارد جاده شهمیرزاد شوید یا اینکه از سمت جاده فیروزکوه به این منطقه بروید. در جاده فیروزکوه هم باز شما دو گزینه پیش روی خود دارید، یکی از آنها جاده خطیرکوه است که در حوالی سوادکوه قرار گرفته و دوم جاده‌‌‌ای که از همان ابتدای جاده فیروزکوه به سمت شهمیرزاد می‌رود. اگر به دنبال هیجان بیشتر یا رفتن به مناطقی هستید که کمتر کسانی جز غیرمحلی‌‌‌ها به آنجا می‌‌‌روند، در مسیر جاده فیروزکوه به یک جاده خالی که سمت چپ قرار گرفته وارد شوید. در این بخش یک مسیر تماما خاکی دارید که در برخی مناطق ناهموار است. این مسیر بیشتر برای دسترسی محلی‌‌‌ها به مراتع است.
با رسیدن به شهمیرزاد باید به سمت پارک ملی برانید. تنها بخشی از مسیر آسفالت است و بخش اعظم آن خاکی است. با توجه به اینکه مسیرهای فرعی برای تردد محیطبانان وجود دارد، بهتر است درباره جزئیات مسیر با پاسگاه محیطبانی صیدوا تماس بگیرید و در این باره با آنها صحبت کنید. پاسگاه محیطبانی در دامنه کوهی قرار گرفته و منظره‌‌‌ای بدیع را شکل داده. همین‌طور که روی ایوان محیطبانی نشسته‌‌‌اید، سینه‌‌‌سرخ و گونه‌‌‌های دیگر پرنده را می‌‌‌بینید که روی درخت می‌‌‌نشینند، تکانی می‌‌‌خورند و باز می‌‌‌روند. در این میانه اگر خوش‌شانس باشید حتی ممکن است منظره شکار پرندگان کوچک توسط شکاری‌‌‌ها را هم ببینید. همچنان که در حوالی پاسگاه روی کوه روبه‌رویی به دفعات اتفاق می‌‌‌افتد که شاهد حضور قوچ و میش‌‌‌ها یا بزهای کوهی و میش‌‌‌ها باشید.
خوش‌‌‌شانس‌‌‌ها پلنگ می‌‌‌بینند
در پاسگاه محیطبانی مهمانسرایی قرار دارد که می‌توانید آنجا ساکن شوید و از همان جا با دوربین دو چشمی نگاهی به اطراف بیندازید. اگر خیلی خوش‌شانس باشید می‌توانید پلنگ هم ببینید اما اگر در این سفر شانس هم همراه شما نباشد این امکان را دارید که سم‌داران منطقه را با دوربین یا بدون آن ببینید. یک روز گشت‌‌‌زنی در پارک ملی به همراه محیطبانها بخش دیگری از برنامه شما می‌تواند باشد که در آن با بخش دیگری از تنوع زیستی منطقه آشنا شوید. «پایکا» یکی از گونههایی است که دیدن آن گرچه به دلیل استتار بالای آن دشوار است، با این حال تعدادشان آنقدر زیاد هست که بتوانید ببینید. کبک، عقاب طلایی و... از دیگر گونههایی هستند که دیدن آنها نسبت به خرس، پلنگ، گرگ و.. راحتتر است. نگران نباشید وقتی به همراه یک محیط‌بان و با رعایت جوانب سفر می‌‌‌کنید خطری شما را تهدید نخواهد کرد.
پیشنهادهای سفر
-این سفر به واسطه جاده‌‌‌های خاکی با ماشین شاسی‌بلند امکان‌‌‌پذیر است. حتی اگر خودتان را بتوانید به پاسگاه محیط بانی برسانید گشت‌‌‌زنی با سواری‌‌‌های سبک در این منطقه امکان‌‌‌پذیر نیست.
-تمام لوازم خود را به همراه داشته باشید، در منطقه جایی برای خرید کردن وجود ندارد.
- در مسیر رسیدن به پاسگاه محیط بانی و پس از آن از ایجاد هرگونه سر و صدا پرهیز کنید. سر و صدا تنها شانس شما برای دیدن حیات وحش را کاهش می‌دهد.
- دوربین دو چشمی و دوربین عکاسی به همراه داشته باشید.
- درباره هواشناسی منطقه از محیطبانان بپرسید و به سایت‌های هواشناسی نگاه بیندازید. این امر به شما کمک می‌کند لباس مناسب به همراه داشته باشید.
- از پوشیدن لباس‌های رنگی خودداری کنید، در عوض لباس‌هایی بپوشید که استتار باشد و باعث جلب توجه شما در محیط نشود. رنگ استتار شامل سبز ارتشی، خاکی و.. می‌شود.
