نزول سوره «هَل أتی»

نزول سوره عشق

«انسان» قبل از خلقت انسان نازل شد، در پاداش کسانی که بی انتظار پاداشی، مسکین و یتیم و اسیر را از دست های بخشنده خود، سیر کردند.

«إِنَّما یُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ»، فقط برای خدا؛ و خدا خود، دست های بخشنده خانواده نور را پاداش داد. اخلاص در روح و جان ستاره های مدینه متبلور شد و عشق بر آسمان مدینه نازل شده دست های بخشنده از خانه کاهگلی پر گشودند و به اوج رسیدند.

فرشتگان زیر لب خواندند: «إِنَّ الْاَبْرارَ یَشْربُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُورا». خورشید، گسترده تر از هر روز، تابش گرمای مهر را بر سر آن ها، چشم گشود؛ آن ها که برای رضای خدا دستشان را در پاسخ به تمام تمناها گشوده بودند. خدا اریکه های بهشتی را مهیا ساخت و سایه بان هایی که نه گرما می شناسند و نه سرما، و شرابی از جنس چشمه های بهشت؛ مانند زنجبیل گرم و عطرآگین.

«إِنَّ هذا کانَ لَکُمْ جَزاءً وَ کانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا؛ این بهشت، با این همه نعمت و عظمت، پاداش اعمال شماست و سعی و کوشش شما در راه اطاعت حق مشکور و مقبول است». و این بهترین پاداش است برای خانواده ای که از خداوند پاداش نمی طلبد و این سوره تا انتهای هستی، شأن ایشان را خواهد ستود.

سه شنبه

28 بهمن 1382

26 ذی حجه 1424

2004 .Feb. 17