به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی شَنِل ساخته حسین کندری در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد (کاخ جشنواره) برگزار شد.
در این مراسم حسین کندری کارگردان و مدیرفیلمبرداری، علیرضا شجاع نوری، تهیه کننده، حمیدرضا بابا بیگی، فیلمنامه نویس، مسعود فروتن، مهدی حسینی نیا، فهمیمه رحیم نیا، بازیگران، سینا سعیدیان، مجری طرح و مدیرتولید، مهدی پناهی، موسیقی متن، هادی قالیخانی، گریمور و اجرای محمود گبرلو در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.
کندری در ابتدای نشست از مشاوره های کمال تبریزی و سعید شاهسوری تشکر کرد و ادامه داد: از شروع ایده و طرح سه سال طول کشید و ده ماه نیز پروسه فیلمنامه نویسی را داشتیم که پس از آن آقای شجاع نوری افتخار دادند و به عنوان تهیه کننده کنار ما قرار گرفتند.
ویی با بیان اینکه می‌خواستیم فیلمی نو را روایت کنیم، افزود: در طول این مدت فیلمنامه سیزده بار بازنویسی شد و بخش اعظم جزیئاتی که در فیلم می بینید، حاصل این نگاه حساس ما است.
کندری درباره پایان‌بندی فیلم گفت: از گام اول چندین پایان را برای فیلم نوشته بودیم اما مشاوره‌ها ما را به این پایان رساند. قصدمان این بود که در پایان این نکته را بگوییم، می شود جلوی مشکلات‌مان بایستیم.
وی در توضیح این انتقاد که بیشتر اطلاعات فیلم به جای تصویر در دیالوگ‌ها گنجانده شده بود، گفت: من آقای فرهادی نیستم که بتوانم ریسک کنم و دو ساعت فیلم بسازم، مجبورم در ٩٠ دقیقه حرفم را بزنم. من از نسخه ١٣٠ دقیقه‌ای فیلمنامه، فیلم ٩٠ دقیقه‌ای ساختم.
کارگردان «شَنِل» اضافه کرد: سعی کردم قصه‌ام را خلاصه و صریح تعریف کنم و ترجیح دادم اطلاعاتی را حذف کنم اما به دلیل طولانی شدن مخاطبم را از دست ندهم.
علیرضا شجاع نوری با بیان اینکه به این فیلم افتخار می کنم، اظهار داشت: گروهی از جوانان بی ادعا یک فیلمنامه بی ادعا را ساختند و من از ساخت این فیلم مفتخرم. من مثل پدر حواسم بود که در جاهای خطرناک، زمین نخورند.
وی در توضیح شخصیت اول فیلم گفت: صحرا، درس را از بچه‌اش یاد می‌گیرد و شرافتمندانه زندگی کردن را انتخاب می‌کند.
مسعود فروتن درباره حضورش در این فیلم توضیح داد: من قبلا با بابابیگی در نویسندگی «یادگاری» کار کرده بودم و در این فیلم حدود یازده ماه همراه بودم. در ابتدا قرار نبود نقشی را در فیلم بازی کنم اما یک نقش کوتاه را در فیلم برای من نوشتند که به یادگار بازی کردم.
وی با اشاره به اینکه فیلم یک ماجرای پنهان در جامعه را مطرح می کند، افزود: شخصیت اول فیلم اولین اشتباه را که می کند، اشتباه‌های بعدی پشتش می آید. یک بار که دروغ بگویی و یا باج بدهی مجبور به ادامه این روند هستی.
حمیدرضا بابابیگی درباره پایان فیلم توضیح داد: همه پایان‌های ما از همین جنس بود، ما می خواستیم پایان باز داشته باشیم.
وی ادامه داد: ما به هیچ وجه نمی خواستیم فیلم ضد زن یا ضد مرد بسازیم. قصدمان ساخت فیلمی درباره انسانیت بود که اگر درنیامده است، ببخشید.
هادی قالیخانی نیز درباره چهره‌پردازی فیلم توضیح داد: قبل از شروع فیلمبرداری چندین جلسه با آقای کندری درباره گریم‌ها داشتیم. قصدمان این بود که گریم‌ها به گونه‌ای باشد که شخصیت‌ها لو نروند و مخاطب نتواند حدسی درباره آن‌ها بزند.
