سبک زندگی و فرهنگ آپارتمان نشینی

 رشد جمعیت شهری و گذر زمان در چند دهه گذشته عاملی بود تا تغییرات بنیادی و اساسی در نحوه و شکل زندگی مردم به وجود آید؛ تغییراتی که گاه از سر شوق و اشتیاق بود. این تغییرات به مرور زمان در شرایطی وارد جامعه می شود که جایگزین شدن ماشین به جای درشکه استفاده از تلفن همراه به جای باجه های تلفن و بسیاری از وسایل مدرن امروزی برای نسل ها و دهه های گذشته حتی فکر کردن و در تخیل آوردنش هم کار بسیار سختی بود. از سوی دیگر تغییراتی نیز از سر اجبار و نیاز درجامعه به وجود آمد که دیگر چاره ای برای رفع آن وجود نداشت و باید به آن تن داده می شد. خارج شدن خانه ها از فضایی که وسعت آن امروزه برای نسل جدید کمتر در تخیل می گنجد و تبدیل شدن آنها به خانه هایی در ابعاد کوچک تر، به گونه ای که هر خانه روی خانه ای دیگر بنا شده، مدلی از زندگی را در خانه هایی به نام آپارتمان به وجود آورده است. مدلی که زندگی در آن خلاف زندگی در خانه های حیاط دار و بزرگ تابع قواعد و قانون خاص خودش است.

نزدیک به چندین سال تجربه زندگی آپارتمان نشینی در مجموعه های شهری،بر آن شدیم تا نکاتی درباره سبک زندگی، بهتر زیستن و حسن همجواری و آگاهی از حقوق و قوانین سبک زندگیِ آپارتمان نشینی را یادآور شویم.

قانون در کنار آپارتمان نشینی

آپارتمان، واحدهایی از یک مجموعه ساختمانی هستند که در عرصه واحد، از یک پلاک ثبتی خاص با واحدهای مستقل با سند تفکیکی خاص و مجزا بنا شده اند. با توجه به شروع ساخت و ساز مجتمع های آپارتمانی از دهه 40 که تعداد آنها از تعداد انگشتان دست فراتر نمی رفت، قانون تملک آپارتمان ها در سال 1343 به تصویب رسید و آیین نامه اجرایی آن نیز چهار سال بعد، در سال 1347 تدوین شد. اصلاح آیین نامه اجرایی آپارتمان ها در دهه 60 در حالی مورد بازبینی مجدد قرار گرفت که مردم در این دهه به زندگی در آپارتمان روی آورده و در کشاکش زندگی در آنها با مشکلات مختلفی روبه رو شده بودند. تبیین و تعریف قوانین آپارتمان نشینی را گذرا مرور کرده و نکات مهم و کلیدی را یادآور می شویم.

سنت آپارتمان نشینی

مشکلات زندگی آپارتمانی از زمانی آغاز شد که خانواده ها همچنان پیرو زندگی سنتی خود در خانه های حیاط دار بودند؛ به گونه ای که صحبت کردن با صدای بلند، رفت و آمد در هر زمان از شبانه روز، بلندی صدای تلویزیون، رادیو و ضبط صوت تا آن میزان که تمایل دارند و بسیاری از نمونه های دیگر، با این تفکر که چهار دیواری اختیاری است همچنان بر آن شیوه زندگی سنتی پا فشاری می کردند، بدون آن که توجه به حقوق همسایه دیوار به دیوار یا همسایه طبقه پایین یا بالایی خود داشته باشند. مردم اگر چه از خانه های حیاط دار به آپارتمان های چند طبقه کوچ کرده اند، اما نمی توانند درخانه های خود آرام بگیرند. آنها یا از مزاحمت همسایگان در عذاب هستند یا موجب مزاحمت همسایگان دیگر می شوند. به طوری که معتقدند پول محل اسکان را داده اند و هرگونه که بخواهند، می توانند زندگی کنند. و شاید هم به این دلیل است که از سکونت در آپارتمان ناراضی به نظر می رسند. اما در دنیای امروز با افزایش روبه رشد جمعیت، تنها راه کنار آمدن با این موضوع، داشتن فرهنگ و قوانین آپارتمان نشینی است یا اینکه از شهر خارج و در شهرک های اطراف ساکن شوند.

قانون و فرهنگ

قانون و فرهنگ، جزء لاینفک هر زندگی آپارتمان نشینی بوده و نادیده گرفتن این بخش مهم در زندگی آپارتمانی به وجود آورنده بخش بزرگی از مشکلات اجتماعی و معضلات روانی در این محدوده است. رسیدن به یک فرهنگ واحد در هر مجموعه آپارتمانی در حالی است که هر خانواده ساکن درهر واحد مسکونی فرهنگ آپارتمانی خاص خودش را دارد و همسو و همراه کردن همه فرهنگ ها با یکدیگر در یک فرهنگ در عرصه عمل کاری غیر ممکن به حساب می آید.

با این حال وارد شدن و زندگی کردن در مجتمع های آپارتمانی دو اصل بدیهی است، با توجه به محدودیت های زندگی آپارتمان نشینی:

1. باید رعایت حقوق دیگران مهم شمرده شود.

2. در انتظار رعایت حقوق و قوانین از جانب دیگران نباشید. و شایسته است مصداق این حدیث باشیم «لیسَ حُسنُ الجِوارِ کفُّ الذی وَلکن حُسنُ الجِوارِالصَّبر عَلَی الذی»(تحف العقول، ص409) همسایگی خوب تنها این نیست که آزار نرسانی، بلکه خوش همسایگی این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشی.

 به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، مشکلات آپارتمان نشینی و اختلاف میان همسایگان در نتیجه نادیده گرفتن این دو نکته اساسی است که به وجود می آید. به گونه ای که آنها در یک جمع بندی ساده معتقدند توافق نداشتن ساکنان در نحوه استفاده از مشاع ها، وجود سلیقه های گوناگون، فرهنگ ها و اختلاف محسوس اجتماعی میان ساکنان، نبودن ضوابط و مقررات مدرن برای طراحی، ساخت و بهره برداری از مجتمع ها، و آپارتمان ها و بی توجهی ساکنان به حقوق همسایگان و الزام نداشتن آنها به جبران خسارت های احتمالی تنها بخشی از این مشکلات بوده یا باعث ایجاد مشکلات است. زندگی شهری در حصار خانه های قوطی کبریتی گرفتار شده است. فرهنگ آپارتمان نشینی به معنای توجه به آداب، قواعد و الزام های زندگی در محیط جمعی یعنی آپارتمان نشینی معنا و مفهوم پیدا می کند و دوری از آن باعث بالا رفتن مشکلات اجتماعی می شود. آنچه در شکایت و دادرسی براساس آنچه حق قانونی به حساب می آید؛ تنها یک روی سکه است و روی دیگر را باید در کاسته شدن از ارزش همسایه و همسایه داری در نادیده گرفتن سبک زندگی جست وجو کرد. همسایه ای که در فرهنگ کهن، احادیث و آموزه های دینی ما برای آن سفارش های بی شماری شده است. یکی از مزایای ارتباط و دوستی با همسایه ایجاد امنیت و آرامش برای مسلمانان در یک شهر توسط خود مردم است.

چنانچه در روایات وارد شده است که 40خانه از چهار طرف همسایه به شمار می آیند. وَالجِوارُ أَربَعونَ دارا مِن أَربَعَةِ جَوانِبِها؛(خصال،ص544) و یا بزرگان دین و پیشوایان معصوم فرمودند: اگر ستم نبود می گفتم همسایه از همسایه ارث می برد. «الله الله فی جیرانکم! فان النبی صلی الله علیه و آله و سلم اوصی بهم و مازال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یوصی بهم حتی ظننا انه سیورثهم»(نهج البلاغه، وصیت حضرت به امام حسن علیه السلام) شما را درباره همسایگانتان سفارش می کنم. زیرا پیامبر درباره ایشان سفارش فرموده است و آنقدر آن جناب درباره آنها سفارش می فرمود که ما پنداشتیم همسایه را از همسایه ارث خواهد برد. ارتباط با همسایه و حقوقی که همسایه بر همسایه دارد را می توان در چارچوب مسایل اخلاقی حل و فصل کرد.

 فرهنگ آپارتمان نشینی، آپارتمان نشینی فرهنگی

آپارتمان نشینی به معنای استفاده از یک مجتمع ساختمانی با قوانین و مقررات نوشته و نانوشته مربوط به آن است و نیازمند فرهنگ و نظم خاصی می باشد. متأسفانه به دلیل آن که این نوع سکونت در ایران قدمت زیادی ندارد، فرهنگ آن متناسب با گسترش آپارتمان نشینی در میان مردم نهادینه نشده است. با گسترش مجتمع ها احیانا اختلافاتی بین آپارتمان نشینان، به وجود می آید که باعث می شود فردی که خسته از درس و بحث متداول حوزه، خسته از سر و صداهای محل کار، ترافیک و... برای رسیدن به آرامش و آسایش به خانه بازگشته است، بار دیگر با تنش هایی مختلف که روح و روان او را افسرده می کند در داخل خانه اش روبرو شود. تنش هایی که تا به حد بگو و مگوهای بیهوده و یا... هم کشیده می شود.

فرهنگ آپارتمان نشینی شامل استفاده درست و مناسب از قسمت های مشاع و مشترک و پرداخت هزینه های مشترک مربوط به آنها، احترام به حقوق همسایگان رعایت مقررات مربوط به آپارتمان نشینی و تمام مواردی است که باعث می شود که زندگی صلح آمیزی در کنار آدم هایی که تنها به اندازه یک دیوار با آنها فاصله داریم، داشته باشیم. برخی از آپارتمان نشین ها با بیان اینکه «چهار دیواری اختیاری است» از خودشان سلب مسؤولیت و به حقوق دیگران تجاوز کرده و آنها را نادیده می انگارند. تجاوز به حقوق دیگران و همسایگان در چنین مواردی از ساده ترین موضوعات مثل گذاشتن کفش در راه پله ها، برگزاری مهمانی های شبانه که حتی در ایام وسط هفته که تا نیمه شب هم ادامه می یابد. استفاده از وسایل صوتی تصویری با صدای بلند تا مزاحمت های مکرر و طولانی را در بر می گیرد. این وضعیت پیش از اینکه ناشی از فقدان قانون مناسب آپارتمان نشینی باشد، منشأ گرفته از فرهنگ غلط آپارتمان نشینی است. چرا که هر چه تعداد آپارتمان ها افزایش می یابد، فرهنگ آپارتمان نشینی متناوب با آن رشد نمی کند. در حال حاضر بخش زیادی از ساکنین پردیسان در آپارتمان ها و مجتمع های مسکونی کوچک و بزرگ ساکن هستند ولی تنها تعداد اندکی از آنها از قوانین آپارتمان نشینی خبر دارند و از این رو است که گاهی اوقات شاهد اختلاف و شکوه هایی هستیم. و این گونه اختلافات تا حدودی جزء زندگی آپارتمان نشینی ها شده است.

سوال آپارتمانی:

حق شارژ چیست و برای چه دریافت می شود؟

هر ساختمان دارای هزینه هایی مشترک است که تمامی مالکان و استفاده کنندگان از آپارتمان ملزم به پرداخت آن هستند. این هزینه ها شامل نگهبانی و حفاظت فیزیکی مجموعه، تاسیسات، نگهداری فضای سبز و... می باشد و البته ممکن است که در برخی از آپارتمان ها یک و یا چند و یا همه موارد را در برگیرد.

هزینه شارژ‍ طبق محاسبات و پیشنهاد هیأت مدیره، و تصویب ساکنین که مجمع عمومی آن آپارتمان محسوب می شوند برای همه اهالی لازم الاجرا می باشد. در ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها مصوب اسفند 1343 در سطر آخر می گوید: پرداخت هزینه های مشترک اعم از اینکه مورد استفاده قرار گیرد و یا نگیرد الزامی است.

بنابر این اگر در مجتمعی یکی از ساکنین بگوید که من از پارک استفاده نمی کنم، ماشین ندارم که هزینه نظافت پارکینگ را پرداخت کنم. من در منزل ساکن نبوده ام، حق شارژ نمی دهم و یا به هر دلیل دیگری حاضر به پرداخت حق شارژ نباشد، طبق قانون و به موجب ماده 10 این قانون هیأت مدیره به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن خطاب به شخص مذکور، شارژ را مطالبه می کنند و چنانچه شخص ظرف 10 روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه اقدام به تسویه حساب ننماید. هیأت مدیره می تواند به مراجع قضایی شکایت کند و در این صورت دادگاه ها موظفند این گونه شکایات را خارج از نوبت مورد رسیدگی قرار دهند. دادگاه هم شخص بدهکار را از خدمات عمومی مانند برق، گاز و تلفن محروم می نماید و تا زمانی که مالک و یا استفاده کننده از آن واحد آپارتمانی هزینه های معوقه را طبق گواهی هیأت مدیره یا حکم دادگاه پرداخت نکند از استفاده از این خدمات محروم است. قابل ذکر است این مبلغ تا سقف 2 برابر جریمه نیز قابل افزایش است.

این قانون شامل مالک و مستأجر می شود، حال اگر به موجب قرارداد نامه پرداخت هزینه های مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن استنکاف نماید، مستأجر می تواند از محل مال الاجاره هزینه های مزبور را پرداخت کند و در صورتی که پرداخت هزینه های جاری به عهده مستأجر باشد و اگر مستأجر از پرداخت هزینه ها امتناع کند، هیأت مدیره می تواند علاوه بر مراجعه به مستأجر به مالک نیز مراجعه و اعلام بدهی نماید.

***به موجب ماده 9 قانون تملک آپارتمان ها هر یک از مالکین می توانند با رعایت مقررات این قانون و سایر مقررات ساختمانی عملیاتی را که برای استفاده بهتر از قسمت اختصاصی خود مفید می دانند انجام دهند، اما هیچ یک حق ندارند بدون موافقت اکثریت سایر مالکین تغییراتی را در محل، شکل در، سر در و یا نمای خارجی در قسمت اختصاصی خود(مثلاً نمای بیرونی واحد را به منظور لوله بخاری، سوراخ نماید و...) که در دید عمومی باشد، بدهند. در برخی آپارتمان ها، به اندازه ای لباس و پتو و فرش از تراس ها آویزان شده است که مجتمع را به صورت رخت شوی خانه نمایش می دهد. به هر حال این عمل برخی از آپارتمان نشینان، ریشه در فرهنگ محلی یا استانی و یا ... دارد. همان طوری که چنین مناظری را در برخی نقاط مجتمع های آپارتمانی شاهد هستیم.

قوانین مهم و توصیه های مهم مجتمعی:

ساکنان هر واحد آپارتمانی و قسمت های اختصاصی مجتمع ها موظفند در جهت رعایت حسن همجواری، بعضی بایدها و نبایدها را مورد توجه قرار دهند و به آنها عمل نمایند. هر چند این موارد در قانون پیش بینی نشده است ولی می تواند از قوانین مصوب هیئت مدیره هر مجتمع باشد و رعایت آنها توسط آپارتمان نشین ها موجب زندگی بهتر، آسایش بهتر باشد و باعث جلوگیری و پیشگیری از بروز اختلاف ها و تنش های احتمالی گوناگون شود. بنابراین برای آگاهی بیشتر ساکنین محترم آپارتمان ها موارد زیر توصیه جدی می گردد:

1- همراهی، همکاری، تشریک مساعی، دلسوزی، با هیئت مدیره مجتمع و مسولین محترم بلوک ها نشان از شان و منزلت ساکنین محترم؛ دارد.

2- مجتمع، بلوک ها و سایر موارد عمومی به منزله مال و اموال خود حساب نماییم و در حفظ و نگهداری آنان کوشا باشیم و آموزش های لازم و مناسب را به اعضای خانواده به ویژه کودکان ارائه دهیم.

3- نصب کپسول آتش نشانی در راهروها و بازدید دوره ای آن از ضروریات هر مجمتع آپارتمانی می باشد. ضمن آنکه می باید نحوه استفاده از آنها به ساکنان آموزش داده شود.

4- ایجاد سر و صدای غیر متعارف مثلا از ساعت 1تا 4 بعدازظهر و 9 شب تا 8 صبح روز بعد ممنوع می باشد.

5- صدای رادیو، تلویزیون و دیگر وسایل صوتی و تصویری نیز در ساعت فوق می باید فقط در داخل آپارتمان محل استقرار آنها قابل شنیدن باشد.

6- هرگونه کاری به خصوص کارهای ساختمانی که ایجاد صدای ناهنجار می نماید، باید با هماهنگی مدیریت ساختمان فقط در ساعت(معین و مشخص شده توسط هیئت امناء و یا مدیر مجتمع) 8 تا 13 و همچنین 15 تا 18 و 30 دقیقه روزهای غیر تعطیل انجام پذیرد.

7- در منازلی که کف آپارتمان سنگ،سرامیک، کاشی یا چوب باشد و راه رفتن و کشیدن اجسام همانند صندلی و... بر روی آنها در طبقه پایین صداهای ناهنجار ایجاد کند، لازم است حداقل 75 درصد کف، با قالی یا موکت پوشانده شود.

8- هر گونه تغییر در نما، سر در یا بالکن های اختصاصی ممنوع است مگر با توافق اکثریت مالکین.

9- تعمیرات و تغییرات داخلی و خارجی که موجب صدمه به اسکلت ساختمان می شود به هیچ وجه مجاز نمی باشد.

10- سایر تعمیرات و تغییرات داخلی آپارتمان ها و بخش های اختصاصی مانند انبار، می بایست با اجازه کتبی مالک و تایید مدیریت ساختمان در حد معقول انجام شود.

11- ساکنین هر واحد مسئول جبران خسارت وارد شده در اثر گرفتگی لوله های فاضلاب، سر رفتن آب وان یا سینک می باشند.

12- بهتر است تحت هیچ شرایطی مواد منفجره و خطرناک که ایجاد انفجار و آتش سوزی می نماید در قسمت های اختصاصی منازل و مشاعات نگهداری نشود.

13- از گذاشتن مواد آتش زا مانند ترقه و یا قابل اشتعال (مثل بنزین)، و دیگر تجهیزات خطرناک و مشکوک، و هر گونه وسیله ای که باعث ایجاد مزاحمت و سر و صدا است، در انباری خودداری شود.

14- انبار آپارتمان مختص وسایل شخصی ساکنین است. استفاده تجاری و اجاره آن به دیگران ممنوع می باشد.

15- نگهداری سگ، کبوتر، قناری، خرگوش و به طور کلی حیوانات در بالکن، تراس و محوطه ممنوع است اگر چه استفاده از آن مختص یک یا چند واحد باشد. مدیران ساختمان نباید در این مورد چشم پوشی نمایند زیرا ممکن است علاوه بر نارضایتی سایر ساکنین، آن حیوان عامل بیرونی نیز باشد.

16- هیچ گونه صدای ناهنجاری مثل صدای کشیدن صندلی بر روی کف های سنگی، صدای توپ بازی و دویدن بچه ها و صداهای تحریک آمیز نباید در طول شبانه روز ایجاد گردد. صدای مته کاری و کوبیدن میخ به دیوار جهت نصب وسایل تزیینی می بایست در ساعت مناسب روزهای غیر تعطیل انجام شود.

17- از مصرف آب خارج از حد معمول می بایست خودداری شود. در غیر این صورت نصب کنتور بر روی ورودی آب آپارتمان توصیه می شود.

18- استفاده هم زمان از اتو، ماشین لباسشویی، سرخ کن برقی و دیگر وسایل الکتریکی با مصرف بالا موجب داغ شدن سیم ها گردیده خطر آتش سوزی را افزایش می دهد. بنابراین استفاده این وسایل به طور همزمان باید خودداری گردد.

19- مدیران بلوک می بایست کنترل فیوزهای داخلی آپارتمان ها و وضعیت تابلوهای برق داخل واحدها را حداقل یک بار در سال مورد بازدید قرار دهند. بارها مشاهده گردیده که فیوزهای داخلی دستکاری شده اند. در نتیجه هنگام افزایش بار الکتریکی جریان برق قطع نمی شود و آتش سوزی، جان و مال کلیه ساکنین را در معرض خطر قرار می دهد.

20- مسدود نمودن راه دیگر ساکنان ممنوع است. همچنین نمی توان مانع استفاده از قسمت های مشترک توسط سایر ساکنین شد مگر آنکه رفت و آمد یا استفاده از آن قسمت مستلزم عبور از ملک اختصاصی باشد.

21- هیچ گونه وسایل شخصی نباید بیرون از پنجره، پاگردهای عمومی، پله ها و جلوی درب ورودی آپارتمان، در محوطه و محل عبور عمومی قرار داده شود.

22- هر گونه دستکاری تجهیزات مشترک بدون اطلاع مدیریت ساختمان ممنوع می باشد.

23- باز و بسته کردن درب ورودی بلوک و یا ساختمان توسط آیفون می بایست به وسیله افراد بالغ، پس ازشناسایی انجام پذیرد. گاهی دیده می شود کودکان دکمه آیفون را حتی پس از ورود، دوباره فشار می دهند و در نتیجه درب باز می ماند.

24- بازی کردن کودکان در قسمت های مشترک فقط در ساعات معین و در محل های مقرر مجاز می باشد.

25- مسئول حرکات و رفتار فرزندان؛ اولیای آنها می باشند و در قبال هر گونه عمل خلاف، آنها باید جوابگو باشند.

26- مراسم آیینی، جشن و سوگواری می بایست با اجازه مدیر مجتمع یا بلوک، در اتاق جلساتِ مجتمع و یا در داخل آپارتمان و با حداقل سر و صدا برگزار شود.

27- هر گونه پخت و پز در قسمت های مشترک ممنوع می باشد (مگر در موارد استثناء که با اجازه مدیر مجتمع چه بسا امکان پذیر باشد) و در داخل بخش های اختصاصی فقط در حد معقول مجاز است.

28- سرو صدای میهمانی در حد معمول (به طوری که موجب آزاد دیگر ساکنین نشود) مثلا حداکثر تا ساعت 24 مجاز می باشد. در ایام هفته حداکثر تا ساعت 23 و در شب های تعطیل و آخر هفته مراسم بدرقه و خداحافظی می باید در داخل آپارتمان – نه در راه پله یا هال عمومی یا محوطه مجتمع – انجام شود. از میهمان ها نیز درخواست گردد در حین عبور از راه پله و محل های مشترک رعایت آرامش دیگران را نموده و از دویدن کودکان و ایجاد سر و صدا ممانعت به عمل آورند.

29- والدین عزیز حتما توجه داشته باشند که استفاده از وسایل گازی و برقی برای افراد جوان تر از 12 سال، مسن تر از 70 سال و معلولین جسمی و ذهنی که تنها در منزل هستند و یا در اکثر ساعات شبانه روز تنها هستند، ممنوع می باشد.

30- اتومبیل، موتورسیکلت یا دوچرخه ساکنین می بایست فقط در محل های از پیش تعیین شده پارک گردند. و شستشو، تعمیر و تعویض روغن وسایط نقلیه در داخل مجتمع ممنوع است.

31- تردد با لباس راحتی منزل در فضاهای عمومی و مجتمع خارج از اصول شهروندی است. حضور آقایان با پیژامه و زیر پیراهن در خارج از بخش اختصاصی ممنوع می باشد.

32- از ایجاد محل زندگی خود به مراکز تجاری و کار که باعث رفت و آمد افراد متفرقه به مجتمع شما می شود، خودداری نمایید.

33- گذاردن زباله جز در کیسه ها و محفظه های مخصوص و منتقل کردن آن در غیر از ساعات مخصوص به بیرون باعث شیوع میکروب و بیماری می شود. لطفا توصیه های بهداشتی را جدی بگیرید.

34- حمل و نقل وسائل منزل و جابجایی اثاث منزل محدویت هایی دارد که با مدیر بلوک یا مدیر مجتمع لازم است هماهنگی شود.

35- رعایت نکات ایمنی در استفاده از آسانسور لازم است، و می بایست نحوه استفاده صحیح، به اعضای خانواده آموزش داده شود.

36- ایاب و ذهاب آرام در تمام ساعات شبانه روز به ویژه نیمه شب و بدون سر و صدا، نشان از درک و احترام به حقوق دیگران است.

37- هر گونه اطلاعیه و اعلامیه در تابلوی مخصوص مجتمع و یا تابلو مخصوص هر بلوک که به همین جهت در نظر گرفته شده است، نصب گردد. و نصب اطلاعیه -مربوط به مجتمع، مجتمع های دیگر، مربوط به ساکنین بلوک، و یا نصب اطلاعیه های تبلیغاتی، تجاری و ... از قبیل حمل نقل اثاث منزل، تخلیه چاه و فاظلاب، جوشکاری سیار، کمد دیواری و قفسه کتاب و...-بر روی در و دیوار داخلی مجتمع، بلوک به ویژه نصب اطلاعیه بر روی آسانسور و یا داخل آسانسور ممنوع است.

38- در نظافت محوطه مجتمع کوشا بوده و در حفظ، نگهداری و مواظبت فضای سبز، درختان و ... بیشترین همکاری را نموده و مناسب است آموزش های لازم در این زمینه به تمام اعضای خانواده به ویژه کودکان ارائه گردد.

39- حق شارژ به موقع پرداخت گردد. تا خدای ناکرده حقی از کسی ضایع نگردد. و حق الناس را به خوبی رعایت کرده باشیم.

40- از ارایه اطلاعات خصوصی همسایگان به غریبه ها و افراد بیگانه خودداری کنید.