اگر تاکنون داشتن یک کمر باریک و لاغر موجب پیشگیری از خوردن شیرینی‌ها در شما نشده، اما ممکن است تمایل به داشتن پوستی نرم و خوش‌منظر موجب آن شود. هرچند خبر تلخی است اما کارشناسان و متخصصان بر این باورند که خوردن قند در طول عمر می‌تواند موجب چین و چروک و تیره شدن پوست شود. مقصر این مساله، فرآیندی طبیعی در بدن است که در آن، قند در جریان خون شما به پروتئین‌هایی می‌چسبد تا مولکول‌های جدیدی را شکل دهد که به طور مختصر به آن AGE می‌گویند. بنابراین هرچه بیشتر قند مصرف کنید، AGEهای بیشتری در خون‌تان ایجاد خواهند شد. متخصصان امر می‌گویند با جمع‌شدن AGE در بدن، آنها به صورت دومینویی موجب آسیب پروتئین‌های مجاورشان می‌شوند. بیشترین چیزهایی که در برابر ایجاد صدمه، آسیب‌پذیرند، کلاژن و الاستین (دو ماده شکل‌دهنده پوست) هستند یعنی فیبرهایی که موجب سفت‌شدن و انعطاف‌پذیری پوست می‌شوند. در اصل، کلاژن، بیشترین پروتئین در بدن است و بنابراین چنانچه آسیب ببیند، کلاژن و الاستین مرتجع و انعطاف‌پذیر، خشک و ترد و شکننده شده و به بروز چین و چروک و پژمردگی پوست منجر می‌شوند.
رژیم غذایی با قند بالا علاوه بر آسیب‌رساندن به انعطاف‌پذیری کلاژن، بر نوع کلاژنی که دارید نیز تاثیر خواهد داشت و این عامل دیگری است که پوست شما دارای چین و چروک خواهد شد.
فراوان‌ترین انواع کلاژن در پوست عبارتند از نوع I و II و III و در ضمن نوع III، پایدارترین و بادوام‌ترین نوع کلاژن است. ایجاد گلیکوژن به دنبال مصرف مواد قندی تبدیل کلاژن نوع III به نوع I منجر می‌شود که بسیار شکننده و ظریف بوده و هنگامی که این مساله اتفاق می‌افتد، انعطاف‌پذیری پوست کمتر می‌شود. از سوی دیگر AGEها موجب غیرفعال شدن آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان طبیعی بدن شده و شما را در برابر آسیب‌های ناشی از نور آفتاب، بیشتر آسیب‌پذیر می‌سازد که هنوز هم علت اصلی پیرشدن پوست محسوب می‌شوند.
متخصصان و اساتید می‌گویند بیماران مبتلا به دیابت حتی اگر بیماری آنها به خوبی کنترل شده باشد، نسبت به کسانی که دیابت ندارند تا 50 برابر بیشتر AGE در پوست‌شان دارند.
اما خبر خوب درباره پوست آسیب‌دیده به علت قند این است که هیچ‌وقت برای برگشت به گذشته دیر نخواهد بود. یکی از راه‌های این کار، ایجاد کلاژن جدید با محصولات دارای رتینوئید است که این مواد در داروهای تجویزی پزشکان وجود دارد. برای حفظ انعطاف‌پذیری این کلاژن جدید، باید از شکل‌گیری AGEها جلوگیری کنیم که این کار از طریق برداشتن گام‌هایی برای به حداقل رساندن آسیب‌های ناشی از قند به پوست، صورت می‌گیرد.
پنچ گام برای محافظت از پوست در برابر قندها
1) مواد شیرین را از رژیم غذایی‌تان حذف کنید یعنی مقدار قند مصرفی را به بیش از 10 درصد کل کالری نرسانید و آن را در همین حد نگه دارید. اگر شما یک خانم 45 ساله و با میانگین قد 60/1 هستید، در این صورت این 160 کالری (یا 10 قاشق چای‌خوری) از قند یا شکر برابر است با یک قوطی نوشابه یا شش عدد شکلات.
مراقب قند مخفی در غذا باشید. بسیاری از غذاهای آماده حاوی مقادیر زیادی قند هستند که در برخی مواد (از جمله روغن مالت، دکستروز، آب‌میوه‌های فشرده و نوشابه‌های قندی) و در برچسب‌های مربوط به محتویات آن، مخفی شده‌اند.
میزان قند نوشته شده روی قوطی را بخوانید. جمع کل کربوهیدرات‌های درج شده را بر عدد 4 تقسیم کنید (هر قاشق چای‌خوری شکر، برابر است با 4 گرم) تا بتوانید آن را به قاشق چای‌خوری تبدیل کنید. به طور مثال، اگر مقدار شکر درج شده روی قوطی، 12 گرم است، در این صورت شما 3 قاشق چای‌خوری شکر را به ازای هر پیمانه دریافت داشته‌اید.
از خوردن شربت‌هایی که دارای فروکتوز به مقدار بالا هستند، خودداری کنید. این قند به عنوان ماده رایج در نوشابه‌های غیرالکلی و کولاها، نوشیدنی‌های میوه‌ای و غذاهای بسته‌بندی همچون نان و شیرینی، اسنک‌ها و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
2) حداقل یک میلی‌گرم ویتامین B1 و B2 را هر روز به رژیم غذایی‌تان بیفزایید. اثبات شده که این ویتامین‌ها در برابر جایگزین شدن AGEها، مقاومت کرده و دوام می‌آورند. ویتامین‌های B1 و B6 در غذا فراوان هستند اما خوردن قرص مولتی‌ویتامین که بیشتر آنها حداقل یک میلی‌گرم از هر دو ویتامین را دارند، شما را مطمئن می‌سازد که به طور روزانه، 1/1 میلی‌گرم ویتامین B1 و 3/1 میلی‌گرم ویتامین B6 را دریافت می‌کنید (5/1 میلی‌گرم بعد از 50 سالگی).
3) از کرم‌های ضدآفتاب و با طیف وسیع و با SFP30 هر روز استفاده کنید.
4) آنتی‌اکسیدان‌ها از محلق شدن قند به پروتئین‌ها جلوگیری می‌کند و بنابراین ذخیره کردن دوباره آنها (از راه خوردن میوه‌های غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها، خشکبار و سبزی‌های زردرنگ، فلفل دلمه‌ای قرمزرنگ، گردو یا استفاده از آنتی‌اکسیدان‌هایی همچون چای سبز و ویتامین C و E) کمک بسیاری به پوست می‌کند.
5) از عناصر غذایی استفاده کنید که از پوست در برابر قند محافظت می‌کند. تعداد قابل ملاحظه‌ای از محصولات حاوی ترکیباتی مانند آمینوگوآدینین و آلیستین هستند که مشخص شده است که از شکل‌گیری AGEها ممانعت می‌کند. این ترکیبات به مولکول‌هایی می‌چسبند که فرآیند کلیگوژن‌سازی را شروع کرده و از اتصال آنها به کلاژن و الاستین پیشگیری می‌کند. آلیستین به عنوان یک تله و طعمه عمل می‌کند بنابراین به جای پروتئین‌های پوست، آسیب می‌بینند.
منبع:www.salamat.com
/ع
