چرا باید نشانگان تونل کارپ را درمان کرد؟

تونل کارپ در مچ دست قرار دارد و محل عبور تاندون‌ها و عصب دست است. بسیاری از خانم‌ها به علایم این بیماری بی‌توجه‌اند و هیچ اقدامی برای درمانش نمی‌کنند.
عوارض نشانگان تونل کارپ (تداوم بی‌حسی و ضعف عضلات) در صورت عدم درمان به موقع تشدید می‌شوند و روند زندگی را مختل می‌کنند. کف این تونل از استخوان‌های مچ دست و سقف آن از یک لایه ضخیم تشکیل شده است. در حالت نرمال، مچ دست فشاری به ارگان‌های داخل این تونل وارد نمی‌کند ولی در حالتی که مچ دست به یک سمت خم می‌شود، فشار داخل این تونل افزایش می‌یابد واگر این حالت ادامه پیدا کند باعث بی‌حسی انگشتان و ضعف عضلات دست می‌شود. شاید شما در سنین پایین‌تر بتوانید با آن کنار بیایید اما با گذشت زمان و بالاتر رفتن سن خاصیت ارتجاعی سقف این تونل کاهش یافته و عناصر داخل آن هم مختصری متورم و ضخیم می‌شود بنابراین فشار داخل تونل افزایش می‌یابد. به‌علاوه علل دیگری هم هستند که ضرورت پیگیری و درمان را می‌طلبند؛ به‌عنوان نمونه در زمان بارداری با توجه به افزایش آب بین بافتی عناصر داخل این تونل متورم‌تر می‌شوند؛ اگر شما کارهای دستی به‌طور متوالی و در حالتی که مچ دست مداوم به سمت پایین یا بالا خم است، می‌کنید باعث تنگ شدن این تونل با گذشت زمان خواهید شد؛ بیماری‌های هورمونی مانند کم‌کاری تیرویید باعث تورم ارگان‌های داخل این کانال می‌شود؛ بیماری‌هایی مانند سل و التهاب‌های مزمن تاندون‌ها در روماتیسم مفصلی نیز می‌توانند باعث تنگی این کانال شوند؛ شکستگی‌های مچ دست که بد جوش خورده است نیز این کانال را تنگ می‌کنند و ضایعات فضاگیر مثل کیست‌های مچ دست وحتی تومورها نیز می‌توانند با علایم نشانگان تونل کارپ تظاهر کنند.
علایم بالینی نشانگان تونل کارپ عبارتند از: بی‌حسی در انگشتان 1-2-3 و نیمی از انگشت 4 (حلقه) به‌خصوص هنگام کار کردن یا شب‌ها در حالت خواب که تورم بافتی بیشتر است؛ عدم قدرت کافی دست به‌خصوص در کارهای فشاری مانند فشردن لباس‌ها و نگه داشتن وسایل با انگشتان شست و سبابه (مانند نگه داشتن سینی چای) یا باز کردن قفل در شیر آب که نشان از درگیری شاخه‌های حرکتی این عصب می‌دهد؛ کاهش رشد ناخن‌ها در مقایسه با قبل؛ لاغر شدن عضلات دست و وجود زخم‌هایی در نوک انگشتان که دیر التیام می‌یابند.
و اما اصول درمان این نشانگان: بررسی دقیق علت احتمالی این عارضه، انجام آزمایشات لازم جهت بررسی تیرویید،روماتیسم مفصلی و سایر بیماری‌های متابولیک مانند دیابت و بیماری‌های التهابی، گرافی مچ دست جهت بررسی وضعیت استخوان‌های مچ دست، بررسی گردن و انجام گرافی گردن، بی‌حرکت کردن نسبی مچ دست با مچ بندهای طبی و کاهش فعالیت‌های دستی، استفاده از داروهای ضدالتهاب جهت کاهش التهاب عناصر داخل کانال، فیزیوتراپی جهت کاهش درد و التهاب و جلوگیری از ضعف عضلات، تزریق کورتون داخل این تونل و انجام عمل جراحی جهت آزاد کردن عصب مچ دست.

پی نوشت ها :
 

*متخصص جراحی ارتوپدی

منبع:www.salamat.com
/ع