گرچه نیش ساس تختخوابی دردی ندارد اما باعث عوارض پوستی می‌شود. گرچه هیچ درمان خاصی برای درمان گزیدگی ساس تختخوابی وجود ندارد، برخی گزینه‌های ساده درمانی ساس تختخوابی وجود دارند که در این مقاله به آنها اشاره شده است.
هیچ چیز آزاردهنده‌تر از تکثیر ساس‌های تختخوابی در محیط زندگی یا یک منطقه نیست. آنچه در ابتدا اتفاق می‌افتد مشاهده این حشرات ریز در مبل‌ها یا قفسه‌ها در منازل است، که طی چند هفته منجر به یک هجوم ساس تختخوابی خواهد شد که باعث ترس و یاس در بین ساکنان یک منطقه شهری می‌شود. وقتی حشرات در یک خانه مستقر می‌شوند، به آسانی راهی به تختخواب‌ها و قفسه‌های لباس پیدا می‌کنند. آنچه آنها با خود همراه دارند، گرش های آزاردهنده و اذیت کننده است. گزش یک مورچه، یک پشه یا یا یک ساس تختخوابی، همه آنها احتمال دارد درد را بر بدن انسان تحمیل کنند و باعث برخی عوارض پوستی شوند. اگر یک ساس تختخوابی شما را نیش بزند، ممکن است از هیچ گونه تحریک پوستی رنج ببرید یا نبرید. مشخص شده است که بعضی از افراد نسبت به گزش‌های ساس تختخوابی مصون هستند. به هر حال حتی اگر گزش‌های یک ساس تختخوابی برای پوست شما دردسرساز شود، کمک‌هایی به شکل گزینه‌های درمانی گزش شدید ساس تختخوابی در دسترس هستند.
ساس‌های تختخوابی چه هستند؟
ساس‌های تختخوابی حشراتی کوچک، بیضی شکل و قهوه‌ای رنگ هستند که همانند سوسک‌ها، موریانه‌ها و کک‌ها به خانه‌ای هجوم می‌برند. این حشرات ریز تنها 0.6 سانتی متر (به اندازه یک دانه سیب) هستند و مشاهده آنها با چشم غیرمسلح سخت است. ساس‌های تختخوابی متعلق به خانواده‌ای از حشرات به نام سیمیسیدا می‌باشند که انگل هستند و از میزبان‌هایی مانند حیوانات، پرندگان و انسان‌ها تغذیه می‌کنند.
یک ساس تختخوابی طول عمری یک ساله دارد و اغلب با خون انسان زنده است. معمولا ساس‌های تختخوابی در طول شب در حالی که فرد خواب است، از خون انسان تغذیه می‌کنند. در ابتدا ممکن است متوجه گزش نشوید اما وقتی در مقیاسی بزرگ گسترش یابند، ممکن است هنگام خواب دچار مشکل شوید. ساس تختخوابی با استفاده از آلت گزش که حاشه‌ای خاردار دارد، پوست را سوراخ می‌کند. آنها حدود ده دقیقه خون می‌مکند و نیشی دارند که دارای دو برابر وزن بدنشان است! این اعتقاد وجود دارد که افزایش تعداد گردشگر و مهاجران جهان سوم باعث گسترش ساس‌های تختخوابی شده است. در واقع ساس‌های تختخوابی انگل‌هایی هستند که در سراسر جهان سفر می‌کنند زیرا که آنها در چمدان میزبان‌هایشان پنهان می‌شوند.
استفاده بی خطر از آفت کش‌ها (DDTs) در ایالات متحده آمریکا در اواخر دهه 50 منجر به کاهش ساس‌های تختخوابی شد. اما از آنجایی که DDTs در 1960 به دلیل نگرانی‌های محیط زیست ممنوع شد، در آخر این دهه افزایش در تعداد این ساس‌ها مشاهده شد. در چند سال گذشته شکایات بسیاری در شهرهای زیادی از ایالت متحده با توجه به موضوعات مربوط به هجوم ساس‌های تختخوابی گزارش شده است. ساس‌های تختخوابی به ندرت در نواحی باز دیده می‌شوند و معمولا در اثاث منزل، درب‌ها، پنجره‌ها، حمام‌ها، ظرفشویی آشپزخانه و انبارهای منازل ما پنهان می‌شوند. اگر بررسی‌های لازم را انجام ندهیم، جمعیت ساس‌های تختخوابی به شکل نمایی افزایش می‌یابد.
درمان گزش‌های ساس تختخوابی: روش‌های ثبت شده
درمان گزش‌های ساس تختخوابی شامل به کار بردن داروها، بسیاری درمان‌های طبیعی خانگی، رعایت بهداشت و آگاه بودن از روش‌های پیشگیری است. معمولا پوست حساس یا آلرژیک، مستعد تحریک پوستی و تاول‌های کوچک شبیه التهاب است. تحریکات پوستی ممکن است شبیه کهیر باشد و بر روی پوست تجمع چرکی ملتهبی شکل گیرد. برخی اثرات گزش ساس تختخوابی اضطراب، استرس و بی‌خوابی می‌باشد. بهبودی گزش ساس تختخوابی زمان‌بر است.
دارو
لوسیون‌های ضدعفونی کننده، کرم‌ها و پمادها التهاب پوست را کاهش می‌دهند در نتیجه شدت تحریکات پوستی یا خارش را کاهش می‌دهند. کرم‌هایی مانند کورتیزون باعث رهایی از خارش و آزار پوستی می‌شوند. کورتیکواستروئیدها اغلب در موارد گزش‌های شدید ساس تختخوابی توصیه می‌شوند. کرم‌های هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین نیز برای بهبود گزش‌های ساس تختخوابی استفاده می‌شوند. از آنجایی که پوست افراد مختلف به گزش ساس تختخوابی و درمان‌های آن پاسخ مختلفی می‌دهد، یک مشاوره تخصصی قبل از استفاده از دارو ضروری است.
گزینه‌های درمانی دیگر
کسانی که تجربه سروکار داشتن با ساس‌های تختخوابی را داشته‌اند، برخی روش‌های درمانی خانگی ساده و پیچیده را به شما توصیه خواهند کرد تا از گزش‌های ساس رهایی یابید.
اسطوخودوس حاوی افشانه‌هایی است که باعث تسکین آزردگی‌های پوستی می‌شود.
نعناع ادویه معطر دیگری است که می‌تواند گزینه بهتری از سیر یا گرده فلفل قرمز به دلیل عطر خوب آن باشد. فلفل سیاه، فلفل قرمز و گردو سیاه گیاهان دیگری هستند که در درمان گزش ساس تختخوابی مفید هستند.
کاربرد خمیر ضخیمی از ترکیب جوش شیرین و آب با هم به کاهش خارش کمک می‌کند. خمیر به کار رفته باید چند ساعت باقی گذاشته شود تا خشک شود و سپس به آرامی با آب گرم شسته شود.
همچنین فرد می تواند آب لیمو را بر ناحیه متاثر به کار گیرد و بعد از یک ساعت آن را بشوید تا نتیجه بهتری بگیرد.
گزینه‌های درمانی استاندارد شامل شستشو ناحیه متاثر با آب و صابون یا استفاده از یخ برای کاهش التهاب می‌باشند.
راه‌های پیشگیری برای جلوگیری از رشد ساس تختخوابی
هیچ درمانی تا زمانی که تهدید رشد ساس تختخوابی از بین نرود، موثر نخواهد. از این رو سعی کنید تا محیطی تمیز و سالم را در داخل و اطراف منزلتان حفظ کنید. این امر به مقدار زیادی به کاهش عوامل خطر کمک می‌کند. لباس‌های مورد هجوم قرار گرفته را منجمد کنید یا آنها را با آب داغ (پاک‌سازی با بخار) بشویید. تعدادی لباس را در کناری نگه دارید تا در زمانی که در حال درمان گزش‌های ساس تختخوابی هستید، آنها را بپوشید. این لباس‌ها را در آب جوش بشویید و سپس استفاده کنید. این کار رشد ساس‌های تختخوابی را کنترل می‌کند. لباس‌هایتان را در نور آفتاب طبیعی خشک کنید تا میکروب‌ها نیز کشته شوند. اثاث منزل، موکت‌ها و دیگر وسایل مورد هجوم قرار گرفته را تحت نور خورشید قرار دهید تا ساس‌های تختخوابی کشته شوند.
افشانه‌های آفت کش مانند پرمترین، مالاتیون و موارد مشابه استفاده می‌وند تا به طور موثری با هجوم ساس‌های تختخوابی برخورد شود. اما قبل از اینکه با عجله به نزدیک‌ترین فروشگاه برای تهیه این حشره‌کش‌ها بروید، مراقب باشید. با استعمال حشره‌کش‌ها یا آفت‌کش‌ها در منزلتان به خصوص آشپزخانه و محل‌های غذاخوری بدون هیچ گونه دستورالعمل و خودسرانه شروع نکنید. این کار را به متخصصان کنترل آفت بسپارید.
ساس‌های تختخوابی بوی منحصربه فردی دارند که توسط سگ‌های ساس یاب قابل تشخیص است! شما حتی می‌توانید روش‌های کنترل آفت الکترونیکی را انتخاب کنید. در بیشتر موارد گزش ساس تختخوابی، شخص گزیده شده از نیش‌ها آگاهی پیدا نمی‌کند. اغلب گزش‌های ساس تختخوابی تشخیص داده نمی‌شوند. تنها زمانی که علائم التهاب پوستی ظاهر می‌شود، فرد از مشکل پوستی‌اش آگاه می شود. اساسا خاراندن و مالش ناحیه متاثر منجر به تحریک‌های پوستی شدیدی می‌شود. از این رو حتی اگر یک فرد احساس نیاز به خارش پیدا کند، باید از آن خودداری کند. خوب است که به یک متخصص پزشکی برای کمک پزشکی مناسب مراجعه کند.