وقوع دیابت می تواند منجر به سطوح قند خون بسیار بالا شود که نه تنها مانع از توانایی بدن به منظور مبارزه با عفونت ها می گردد، بلکه منجر به ایجاد آسیب به عصب، کلیه ها و رگ های خونی می گردد.
یکی از شایع ترین آسیب های مرتبط با دیابت، درد پا می باشد. این علامت دیابت می تواند به آسیب عصبی نسبت داده شود که به واسطه ی بیماری و در نتیجه گردش خون ضعیف رخ می دهد. اگرچه ممکن است در ابتدا یک احساس درد خفیف در پاها وجود داشته باشد، اما این درد به تدریج همزمان با پیشرفت بیماری دیابت رشد می کند. در واقع، مشاهده شده که در میان 16 میلیون فراد از افرادی که به دیابت مبتلا هستند، 25 درصد از آن ها ممکن است علائم درد پا را داشته باشند. در این جا برخی از علائم و نشانه های شایع مشکلات پا در دیابتی ها را همراه با اقدامات جهت کنترل این اختلال را بیان می کنیم.
علل درد پا در افراد دیابتی
نوروپاتی محیطی
نوروپاتی محیطی نوعی از نوروپاتی دیابتی بوده که اعصاب را تحت تاثیر قرار می دهد. سه نوع نوروپاتی محیطی وجود دارد که شامل نوروپاتی حسی، حرکتی و خودکار می باشد. درصد زیادی از دردی که بیماران دیابتی از آن شکایت می کنند، نوروپاتی حسی می باشد. این بیماری می تواند به عنوان درد حساس نشان داده شده که تنها با لمس کردن پوست درد آن حس شده و در نتیجه منجر به بی حسی در پاها می گردد. به طور مشابه، نوروپاتی حرکتی می تواند منجر به تحت تاثیر قرار دادن عضلات بیمار شده و فرد احساس درد و ضعف می کند. نوروپاتی خودکار منجر به خشکی، سفتی و ترک خوردن پوست و پینه های دردناک گردد. عفونت قارچی و باکتریایی می تواند یک منبع اضافی از درد و نگرانی باشد.
مشکلات گردش خون
مشکلات گردش خون در پاها ممکن است باعث ایجاد درد شدید گردد. این امر به واسطه ی اثر قند خون بالا در شریان ها، مویرگ ها و رگ ها می باشد. هنگامی که شریان ها توسط رسوبات چربی در افراد دیابتی مسدود می شود، دیواره ی شریان ها ضخیم شده و رسوبات کلسیم تشکیل می شود. این امر منجر به مسدود شدن جزئی یا کامل جریان خون در پاها می گردد. از این رو، به واسطه ی کمبود اکسیژن در بافت، درد شدید در پاها ایجاد می شود.
عفونت
افراد دیابتی به واسطه ی تغییر در تغذیه و دیگر تغییرات پزشکی در هنگام شروع بیماری، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های قارچی و باکتریایی پا قرار دارند. از آن جا که در بیماران دیابتی سطح خون تا حدی افزایش یافته که یک تهدید برای سیستم ایمنی فرد ایجاد می کند، بنابراین خطر افزایش عفونت افزایش می یابد.
درد مفصل و ماهیچه
یکی دیگر از منابع شایع درد پا در افراد دیابتی شامل مفاصل و عضلات می باشند. با توجه به تحت تاثیر قرار گرفتن عضلات، تاندون ها سفت شده و شروع به تماس با یکدیگر می کنند. این فرایند می تواند نه تنها منجر به درد در مفاصل و ماهیچه ها گردد، بلکه باعث ایجاد مشکلاتی در ایجاد تعادل هنگام راه رفتن نیز می گردد.
علائم و نشانه ها
درد پا توسط دیابت نوع 1 ایجاد می شود که علائم مختلفی به شرح زیر دارد:
سوزش یا داشتن احساس گرما در پاها. این درد مانند سوزن سوزن شدن یا احساس درد و سوزش در پا می باشد.
التهاب و تورم پا یا ساق پا به علت عفونت.
ضعف و درد در عضلات و ران ها و ساق پاها.
نوروپاتی حرکتی نیز ممکن است باعث عدم تعادل در راه رفتن گردد. این امر باعث حرکت مکرر پاها در داخل کفش و ساییده شدن آن ها و در نتیجه تشکیل پینه، التهاب پوست و زخم در پاها می گردد.
زمانی که نوروپاتی خودکار اتفاق می افتد، مکانیزم تعریق تغییر می کند، در نتیجه، ناخن پا خشک و ضخیم می شود.
عفونت قارچی و باکتریایی باعث ایجاد تب و لرز می گردد.
بی حسی در پاها می تواند نشانه ای از آسیب های عصبی ناشی از دیابت باشد.
درمان درد پا
اگرچه هیچ درمان قطعی برای دیابت وجود ندارد، اما این بیماری را می توان با کمک دارو کنترل کرد. چندین دارو وجود داشته که به تسکین درد کمک می کند. NSAIDs و مسکن ها جهت کاهش درد و التهاب تجویز می شوند. پزشک ممکن است استراحت و کاهش حرکت پا را در هنگام درد پا به بیمار توصیه کند.
علائم دیابت و درد پا را می توان با نظارت دقیق سطوح قند خون و آزمایشات مداوم از پا کنترل کرد. اگرچه داروهای خوراکی به درمان و پیشگیری از دیابت کمک می کنند، اما بهترین عمل جهت کنترل این بیماری، داشتن شیوه ی زندگی سالم و مصرف رژیم غذایی دیابتی و متعادل به منظور حفظ سطوح قند خون می باشد.